Read Alemannische Bibel NT Matthäus 10 Bible Online

Matthäus 10 - Alemannische Bibel NT bible

Matthäus 10

¹Un na (er) reft sini zwöelf Jinger zue sich un git ne Macht iba di schlechte Geischta, daß sie`s üstribe un heile alli Krankkete un alli Gebreche.

²D Näme aba vu d zwöelf Aposchtel sin de: zerscht Simon, gnennt Petrus, un Andreas, si Brueda; Jakobus, dr Bue vum Zebedäus, un Johannes, si Brueda;

³Philippus un Bartholomäus; Thomas un Matthäus, dr Zöllna; Jakobus, dr Bue vum Alphäus, un Thaddäus;

⁴Simon Kananäus un Judas Iskariot, der nen vurote het.

⁵De Zwöelf schickt Jesus üs, bfielt tene un het gsait: Gehn nit d Wäg zue d Heide un zehn in kei Schtadt vu d Samariter,

⁶sundern gehn hi zue d vulorene Schof üs sem Hus Israel.

⁷Gehn aba un predige un sage: Des Himmelrich isch nooch herkumme.

⁸Macht Kranki gsund, weckt Doti uf, macht Üssätzigi sufa, tribä besi Geischta üs. Umsunscht hän ihr's gregt, umsunscht gen`s au.

⁹Ihr sollt nit Gold noh Silba noh Kupfer in äirem Girtel ha,

¹⁰au kei Däsche, au nit zwei Hembte, keini Schoeh, au kei Schtäckä. Denn ä Arbeita isch si Ässä wert.

¹¹Wenn ihr aba in ä Schtadt odr ä Dorf (Kaff) gehn, do froge nohch, ob jemads drin isch, der`s wert isch; un bi däm bliebe, bis sa witagehn.

¹²Wenn ihr aba in ä Hus gehn, so greßt`s;

¹³un wenn`s des Hus wert isch, wird aicha Friede uf sie kumme. Isch`s aba nit wert, so wird sich aicha Friede wieda zue äich wende.

¹⁴Un wenn äich jemads nit ufnihmt un äiri Wort nit härä wird, so gehn üsä üs däm Hus odr dr Schtadt un schittle d Schtaub vu äire Feß.

¹⁵Gwiß, i (ich) sag äich: Dem Land vu d Sodomer un Gomorrer wird`s bessa ergoh am Dag vum Gricht als der Schtadt.

¹⁶Lueg (gib obacht), i (ich) schick äich we Schof midde unda d Wöelf. Drum sin schlau we de Schlange un ohni Falsch we de Duebe.

¹⁷Hete äich aba vor d Mensche; denn sie wäre äich d Grichte ibaantworte un wäre äich üsbeitsche in ihre Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa).

¹⁸Un ma wird äich vor Schtadthaltr un Kenig fihre wägä ma (mir), däne un d Heide zum Ziignis.

¹⁹Wenn sie äich drno ibaantworte wäre, so sorge nit, we odr was sa schwätze sollt; denn`s soll äich zue dr Schtund ge wäre, was sa schwätze solle.

²⁰Denn nit ihr sin`s, de do schwätze, sundern vum Vada (Babbe) d Geischt isch`s, der durch äich schwätzt.

²¹S wird aba ä Brueda d andre däm Dod priesge un dr Vada (Babbe) d Bue, un d Kinda wäre sich gege ihri Eltere schtelle un wäre sie umbringe helfe.

²²Un ihr wäre ghaßt wäre vu jedem wägä minem Name. Wer aba bis an`s End vuharrt, der wird selig wäre.

²³Wenn sie äich aba in einare Schtadt jage, so haue ab in ä anderi. Gwiß, i (ich) sag äich: Ihr sin mit d Schtädt Israels nit zue End, bis dr Menschebue kummt.

²⁴Dr Jinger schtoht nit iba sinem Meischta un dr Knecht nit iba sinem Herr.

²⁵S isch fir d Jinger gnoe, daß sa (er) isch we si Meischta un dr Knecht we si Herr. Hän sie d Husherr Beelzebul gnennt, weviel me wäre sie sini Husgnosse so nenne!

²⁶Drum firchtet äich nit vor ne.

²⁷Was i (ich) äich sag im Dunkle, des schwätzt im Lecht; un was äich gsait wird in`s Ohr, des predigt uf d Dächa.

²⁸Un firchte äich nit vor däne, de d Leib (Ranze) umbringe, doch d Seele nit umbringe kenne; firchtet äich aba viel me vor däm, der Leib (Ranze) un Seele vuderbe ka in dr Hell.

²⁹Kauft ma nit zwei Schpatze fir ä Grosche? Trozdäm flegt keina vu nene uf d Bode ohni äira Vada (Babbe).

³⁰Etze aba sin au äiri Hoor uf fem Schädel alli zehlt.

³¹Drum firchte äich nit; ihr sin bessa als vieli Schpatze.

³²Wer drno mich bekannt macht vor d Lit, den will i (ich) au bekannt mache vor minem himmlische Vada (Babbe).

³³Wer mich aba vuliignet vor d Lit, den will i (ich) au vuliigne vor minem himmlische Vada (Babbe).

³⁴Ihr sollt nit meine, daß i (ich) kumme bi, Friede z bringe uf d Erde. Ich bi nit kumme, Friede z bringe, sundern s Schwert.

³⁵Denn i (ich) bi kumme, d Mensche z entzweie mit sinem Vada (Babbe) un Dochta mit ihra Muetter un d Schwiegadochta mit ihra Schwiegamuetter.

³⁶Un des Mensche Gegna (Feinde) wäre sini eigene Husgnosse si.

³⁷Wer Vada (Babbe) odr Muetter me liebt (leb het) als mich, der isch`s ma (mir) nit wert; un wer Bue odr Dochta me liebt (leb het) als mich, der isch`s ma (mir) nit wert.

³⁸Un wer nit si Kriiz uf sich nimmt un goht ma (mir) nohch, der isch`s ma (mir) nit wert.

³⁹Wer si Läbä findet, der wird's vuliere; un wer si Läbä vuliert wägä ma (mir), der wird's finde.

⁴⁰Wer äich ufnimmt, der nimmt mich uf; un wer mich ufnimmt, der nimmt den uf, der mich gschickt het.

⁴¹Wer ä Prophete ufnimmt, wel`s ä Prophet isch, der wird d Lohn vumä Prophet gregä. Wer ä Grechte ufnimmt, wel s ä Grechte isch, der wird d Lohn vumä Grechte gregä.

⁴²Un wer einem vu d Geringe au nur ei Becha kaltes Wassa z trinke git, wel`s ä Jinger isch, gwiß i (ich) sag äich: s wird nem nit unbelohnt bliebe.