Read Alemannische Bibel NT Matthäus 16 Bible Online

Matthäus 16 - Alemannische Bibel NT bible

Matthäus 16

¹Do schtehn d Pharisäer un Sadduzäer zue nem; de vusuechte nen un vulangte, das sie ä Zeiche vum Himmel aluege derfte.

²Aba na (er) git zantwort un het gsait: Am Obend sage ihr: S wird ä schene Dag wäre, denn dr Himmel isch rot.

³Un am Morge sage ihr: S wird hiit ä Unwetta kumme, denn dr Himmel isch rot un treb. Iba`s Üssähe vum Himmel kennt da urteile; kennt ihr denn nit au iba de Zeiche vu d Ziit urteile?

⁴Ä beses un abtrinniges Gschlecht fordert ä Zeiche; doch soll nem kei Zeiche ge wäre, s isch denn des Zeiche vum Jona. Un na (er) het sie schtoh glo un goht dvu.

⁵Un als d Jinger ans andare Ufa kumme ware, hän sie vugässä, Brot mitzneh.

⁶Jesus aba het gsait zue nene: Luege zue un hete äich vor rem Surdeig vu d Pharisäer un Sadduzäer!

⁷Do denkte sie bi sich selbscht un hän gsait: Des wird's si, daß ma (mir) kei Brot mitgnumme hän.

⁸Als des Jesus gmerkt het, het da (er) gsait zue nene: Ihr Kleigläubige, was jommere ihr doch, daß ihr kei Brot hän?

⁹Vuschtehn ihr noh nit? Denkt ihr nit an de fünf Brot fir de fünfdusig un weviel Kerb voll ihr do ufgsammelt hän?

¹⁰au nit an de siebä Brot fir de vierdusig un weviel Kerb voll ihr do ufgsammelt hän?

¹¹Wieso vuschtehn ihr denn nit, daß i (ich) nit vum Brot des zue äich gsait ha? Hete äich vielme vor rem Surdeig vu d Pharisäer un Sadduzäer!

¹²Do vuschten sie, daß sa (er) nit gsait het, sie solle sich hete vor rem Surdeig vum Brot, sundern vor dr Lehr vu d Pharisäer un Sadduzäer.

¹³Do kummt Jesus in de Gegend vu Cäsarea Philippi un frogt sini Jinger un het gsait: Wer sage d Lit, daß dr Menschebue isch?

¹⁴Sie hän gsait: Ä baar sage, dü bisch Johannes dr Däufer, anderi, dü bisch Elia, wieda anderi, dü bisch Jeremia odr eina vu d Prophete.

¹⁵Er frogt sie: Was sage denn ihr, daß i (ich) bi?

¹⁶Do git zantwort Simon Petrus un het gsait: Dü bisch Chrischtus, vum lebändige Gott d Bue!

¹⁷Un Jesus git zantwort un het gsait zue nem: Selig bisch dü, Simon, Jonas Bue; denn Fleisch un Bloet hän dir des nit zeigt (offenbart), sundern mi Vada (Babbe) im Himmel.

¹⁸Un i (ich) sag dir au: Dü bisch Petrus, un uf dän (dinem) Felse will i (ich) mi Gmeinde bäue, un d Pforte vu d Hell solle sie nit ibawältige.

¹⁹Ich will dir d Schlissel vum Himmelrich ge: alles, was dü uf d Erde binde wirsch, soll au im Himmel bunde si, un alles, was dü uf Erde löse wirsch, soll au im Himmel glest si.

²⁰Do bfielt er sinene Jinger, nemads z sage, daß sa (er) dr Chrischtus isch.

²¹Siet der Ziit fangt Jesus a, sinene Jinger z zeigä, we na (er) nohch Jerusalem go muess un viel liede müss vu d Älteschte un Hohenpriester un Schriftglehrti un umbrocht wird un am dritte Dag ufschtoht.

²²Un Petrus nimmt nen uf d siete un fahrt nen a un het gsait: Gott bewahr di, Herr! Des bassiert dir nur nit!

²³Er aba drillt sich um un het gsait zue Petrus: Gang wäg vu ma (mir), Sadan! Dü bisch ma (mir) ä Ärgernis; denn dü meinsch nit, was göttlich isch, sundern was menschlich isch.

²⁴Do het Jesus zue sinene Jinger gsait: Will ma (mir) jemads nohchfolge, der vuleuignet sich selbscht un nihmt si Kriiz uf sich un folg ma (mir).

²⁵Denn wer si Läbä gregä will, dr wird's vuliere; wer aba si Läbä vuliert wägä ma (mir), der wird's finde.

²⁶Was hülf`s däm Mensch, wenn na (er) di ganz Welt gwönne un nähm doch Schadä an sinere Seele? Odr was ka dr Mensch ge, womit er sini Seele üslese?

²⁷Denn s wird bassiere, daß dr Menschebue kummt in dr Herrlichkeit vu sinem Vada (Babbe) mit sinene Engel, un dann (dnoh) wird da (er) jedem zruck ge nohch sinene Tade.

²⁸Gwiß, i (ich) sag äich: S schtehn ä baar do, de wäre d Dod nit schmeckä, bis sie d Menschebue kumme sähn in sinem Rich.