Read Alemannische Bibel NT Matthäus 17 Bible Online

Matthäus 17 - Alemannische Bibel NT bible

Matthäus 17

¹Un nohch sechs Däg nimmt Jesus mit sich Petrus un Jakobus un Johannes, däm si Brueda, un fihrt sie ällei uf ä hohe Berg.

²Un na (er) isch vuklärt vor ne, un si Gsicht (Visasch) laichtet we d Sunne, un sini Kleida wäre wiß we`s Lecht.

³Un lueg (gib obacht), do erschiene Moses un Elia; de schwätze mit nem.

⁴Petrus aba fangt an un het gsait zue Jesus: Herr, do isch guet si! Willsch dü, so will i (ich) do dräi Hitte bäue, dir eini, Moses eini un Elia eini.

⁵Als sa (er) noh so schwätzt, lueg (gib obacht), do ibaschattet sie ä lichti Wolke. Un lueg (gib obacht), ä Schtimm üs dr Wolke het gsait: Des isch mi liebe Bue, an däm i (ich) Wohlgfalle ha; uf dän solle na härä!

⁶Als des d Jinger ghärt hän, flege sie uf ihri Gsicht (Visasch) un vuschrekä arg.

⁷Jesus aba kunnt zue nene, rihrt sie an un het gsait: Schtehn uf un firchte äich nit!

⁸Als sie aba ihri Auge ufhebe, sähn sie nemads als Jesus ällei.

⁹Un als sie vum Berg nabgehn, bfielt ne Jesus un het gsait: Ihr sollt vu der Erschinig nemads sage, bis dr Menschebue vu d Dote ufgschtande isch.

¹⁰Un sini Jinger froge nen un hän gsait: Wurum sage denn d Schriftglehrti, zerscht müsse Elia kumme?

¹¹Jesus git zantwort un het gsait zue nene: Elia soll scho kumme un alles zrechtbringe.

¹²Doch i (ich) sag äich: Elia isch scho kumme, aba sie hän nen nit agnumme, sundern hän mit nem doe, was sie wen. So wird au dr Menschebue durch sie liede mese.

¹³Do vuschten d Jinger, daß sa (er) vu Johannes däm Däufer zue nene gschwätzt het.

¹⁴Un als sie zue d Lit kumme, kunnt ä Mensch zue nem, flegt nem vor d Feß

¹⁵un het gsait: Herr, erbarm di iba mi Bue! denn na (er) isch mondsüchtig un het schwer zue liede; er flegt me (oft) ins Fiir un me (oft) ins Wassa;

¹⁶un i (ich) ha nen zue dinene Jinger brocht, un sie kenne nem nit helfe.

¹⁷Jesus aba git zantwort un het gsait: O dü ungläubiges un vukehrtes Gschlecht, we lang soll i (ich) bi äich si? We lang soll i (ich) äich ertrage? Hole nen ma (mir) her!

¹⁸Un Jesus schelt nen; un dr bese Geischt fahrt üs vu nem, un des Bebli isch gsund gsi zue dselbe Schtund.

¹⁹Do kumme sini Jinger zue nem, als sie ällei ware, un froge: Wurum kenne ma (mir) nen nit üstriebe?

²⁰Er aba het gsait zue nene: Wägä äirem kliene Glaube. Denn gwiß, i (ich) sag äich: Wenn ihr Glaube hän we ä Senfkorn, so kennt ihr sage zue däm Berg: Heb di derthi!, so wird da (er) sich hebe; un äich wird nigs unmeglich si.

²²Als sie aba binanda ware in Galiläa, het Jesus zue nene gsait: Dr Menschebue wird ibaantwortet wäre in d Händ (Pfode) dr Mensche,

²³un sie wäre nen umbringe, un am dritte Dag wird da (er) ufschtoh. Un sie wäre arg trurig.

²⁴Als sie drno nohch Kapernaum kumme, kumme zue Petrus, de d Tempelgrosche inähme, un hän gsait: Doet aicha Meischta nit d Tempelgrosche ge?

²⁵Er het gsait: Doch. Un als sa (er) heimkummt, kummt nem Jesus zvor un het gfrogt: Was meinsch dü, Simon? Vu wäm nähmä d Kenig uf d Erde Zoll odr Schtiire (Zinsgrosche): vu ihre Kinda odr vu d Fremde?

²⁶Als sa (er) git zantwort: Vu d Fremde, het Jesus zue nem gsait: So sin d Kinda fräi.

²⁷Dmit ma (mir) däne aba kei Aschtoß ge wän, gang hi an d See un wirf d Angle üs, un d erschte Fisch, der rufkummt, sälla nimm; un wenn dü si Mul ufmachsch, wirsch dü ä zweigroscheschtickli finde; des nimm un gib's ne fir mich un dich.