Read Alemannische Bibel NT Matthäus 22 Bible Online

Matthäus 22 - Alemannische Bibel NT bible

Matthäus 22

¹Un Jesus fangt a un schwätzt abamols in Glichnisse zue nene un het gsait:

²Des Himmelrich glich nem Kenig, der sinem Bue d Hochziit usgrichtet het.

³Un na (er) schickt sini Knecht üs, d Gäscht zue d Hochziit z laden; doch sie wen nit kumme.

⁴Abamols schickt da (er) anderi Knecht üs un het gsait: Sage d Gäscht: lueg (gib obacht), mi Ässä ha i (ich) gmacht, mi Ochs un mi Viech isch gschlachtet, un alles isch parat; kumme zue d Hochziit!

⁵Aba sie hän nen vuachtet un gehn wäg, eina uf si Acka, dr andere a si Gschäft.

⁶Ä baar aba packe sini Knecht, schellte un den sie umbringe.

⁷Do isch dr Kenig zornig un schickt si Heer üs un hole d Mörda un zinde ihri Schtadt a.

⁸Dann (Dnoh) het da (er) zue sinene Knecht gsait: D Hochziit isch zwar parat, aba d Gäscht ware's nit wert.

⁹Drum gehn üsä uf d Schtroße un lade zue d Hochziit i, wen na finde.

¹⁰Un d Knecht gehn uf d Schtroße üsä un bringe zsämme, wen sie finde, Besi un Gueti; un d Tische wäre alli voll.

¹¹Do goht dr Kenig inä, sich d Gäscht azluege, un het do ä Mensch gsäh, der het kei Hochziitsgwand a,

¹²un het zue nem gsait: Fründ (Freund), we bisch dü do inekumme un hesch doch kei Hochziitsgwand a? Er aba isch vuschtummt.

¹³Do het dr Kenig zue sinene Diena gsait: Bindet nem d Händ (Pfode) un Feß un werfe nen in d Nacht üsä! Do wird Hiile un Zähneklappere si.

¹⁴Denn vieli sin bruefe, aba wenig sin üserwählt.

¹⁵Do gehn d Pharisäer hi un halte Rot, we sie nen in sinene Wort fange kennte;

¹⁶un schickte zue nem ihri Jinger samt d Ahänger vum Herodes. De hän gsait: Meischta, ma (mir) wisse, daß dü wohr bisch un lehrsch d Wäg Gottes recht un frogsch nohch nemads; denn dü achtesch nit des Asähe vu d Mensche.

¹⁷Drum sag uns (us), was meinsch dü: Isch's recht, daß ma däm Kaisa Schtiire (Zinsgrosche) zahlt odr nit?

¹⁸Als drno Jesus ihri Bosheit gmerkt het, het da (er) gsait: Ihr Heuchla, was vusuecht ihr mi?

¹⁹Zeigt ma (mir) ä Stiirminze! Un sie gän nem ä Silbagrosche.

²⁰Un na (er) het zue nene gsait: Wem si Bild un Ufschrift isch des?

²¹Sie sage zue nem: Vum Kaisa. Do het da (er) zue nene gsait: So gen däm Kaisa, was vum Kaisa isch, un Gott, was Gottes isch!

²²Als sie des ghärt hän, wundre sie sich, len vu nem ab un gehn dvu.

²³An demselbe Dag kumme d Sadduzäer zue nem, de lehre, s gibt keini Uferschtehig, un froge nen

²⁴un hän gsait: Meischta, Moses het gsait (5. Moses 25,5.6): "Wenn eina schtirbt un het keini Kinda, so soll si Brueda si Wieb hirote un sinem Brueda Nochkumme mache."

²⁵Etze ware bi uns (us) siebä Breda. Dr erschte hirotet un schtirbt; un wel la (er) keini Nochkumme het, hintaloßt er si Wieb sinem Brueda;

²⁶gnau so d zweite un d dritte bis zum siebte.

²⁷Zletscht noh ällei schtirbt des Wieb.

²⁸Etze in dr Uferschtehig: wäm si Wieb wird sie si vu däne siebä? Sie hän sie jo alli ka.

²⁹Jesus aba git zantwort un het gsait zue nene: Ihr blicke`s nit, wel ihr nit d Schrift kennt noh d Kraft Gottes.

³⁰Denn in dr Uferschtehig wäre sie nit hirote noh sich hirote losse, sundern sie sin we Engel im Himmel.

³¹Hän ihr denn nit gläse vu d Uferschtehig vu d Dote, was äich gsait isch vu Gott, der do sait (2. Moses 3,6): "

³²Ich bi d Gott Abrahams un d Gott Isaaks un d Gott Jakobs"? Gott isch nit ä Gott vu d Dote, sundern dr Lebändige.

³³Un als d Lit des ghärt hän, vuschrecke sie iba sini Lehr.

³⁴Als aba d Pharisäer ghärt hän, daß sa (er) d Sadduzäern s Mul gschtopft het, vusammle sie sich.

³⁵Un eina vu nene, ä Schriftglehrte, vusuecht nen un het gfrogt:

³⁶Meischta, welches isch des hechschte Gebot im Gsetz?

³⁷Jesus aba git zantwort nem: "Dü sollsch d Herrn, di Gott, liebe vu ganzem Herze, vu ganza Seele un vu ganzem Gmet" (5. Moses 6,5).

³⁸Des isch des hechschte un greschte Gebot.

³⁹Des andere aba isch däm glich: "Dü sollsch di Nächschte liebe we di selbscht" (3. Moses 19,18).

⁴⁰In däne beidi Gebote hängt des ganze Gsetz un d Prophete.

⁴¹Als drno d Pharisäer binanda ware, het sie Jesus gfrogt:

⁴²Was denkt ihr vum Chrischtus? Wem si Bue isch scha (er)? Sie antwortete: David.

⁴³Do het da (er) sie gfrogt: We ka nen dann (dnoh) David durch d Geischt Herr nenne, wenn na (er) sait (Psalm 110,1): "

⁴⁴Dr Herr het zue minem Herrn gsait: Hock di zue mina Rechte, bis i (ich) dini Gegna (Feinde) unda dini Feß lege"?

⁴⁵Wenn drno David nen Herr nennt, we isch scha (er) dann (dnoh) si Bue?

⁴⁶Un nemads ka nem ä Wort sage, au träut nemads vu däm Dag a, nen ebis z froge.