Read Alemannische Bibel NT Matthäus 25 Bible Online

Matthäus 25 - Alemannische Bibel NT bible

Matthäus 25

¹Dann (Dnoh) wird des Himmelrich gliche zehn Jungfraue, de ihri Lampe (Funzle) nähmä un gehn üsä, däm Bräutigam entgegä.

²Aba fünf vu nene ware dumm, un fünf ware schlau.

³Di dumme nähmä ihri Lampe (Funzle), aba sie nähmä kei El mit.

⁴Di schlaue aba nähmä El mit in ihre Kanne, samt ihre Lampe (Funzle).

⁵Als drno dr Bräutigam lang usbliebt, wäre sie alli med un schlofe i.

⁶Um midde in d Nacht aba hert ma lutes Ruefe: lueg (gib obacht), dr Bräutigam kummt! Gehn üsä, nem entgegä!

⁷Do sin de Jungfraue ufgschtande un mache ihri Lampe (Funzle) parat.

⁸Di dumme aba sage zue d schlaue: Gen uns (us) vu äirem El, denn unsri Lampe (Funzle) gen üs.

⁹Do antworte di schlaue un hän gsait: Nei, sunscht doet s fir uns (us) un äich nit gnoe si; gehn aba zum Kaufma (Händla) un kaufe fir äich selba El.

¹⁰Un als sie higehn z kaufe, kummt dr Bräutigam; un de parat ware, gehn mit nem inä zue d Hochziit, un Dire isch vuschlosse.

¹¹Schpäta kumme au di andere Jungfraue un hän gsait: Herr, Herr, doe uns (us) uf!

¹²Er git zantwort aba un het gsait: Gwiß, i (ich) sag äich: Ich kenn äich nit.

¹³Drum wachet! Denn ihr wißt nit Dag noh Schtund.

¹⁴Denn s isch we mit nem Mensch, der üßa Land goht: er reft sini Knecht un vuträut ne si Vumöge (Hab un Guet) a;

¹⁵däm eine git da (er) fünf Zentna Silba, däm andere zwei, däm dritte eina, jeda we na Tichtig isch, un zeht fort.

¹⁶Gli goht der hi, der fünf Zentna gregt het, un handelt mit ne un gwinnt witeri fünf dzue.

¹⁷Ebeso gwinnt der, der zwei Zentna gregt het, zwei witeri dzue.

¹⁸Der aba eina gregt het, goht hi, grabt ä Loch in d Erde un vuschteckt des Geld vu sinem Herr.

¹⁹Nohch langa Ziit kummt dr Herr vu d Knecht un forderet Antwort vu nene.

²⁰Do kunnt dzue, der fünf Zentna gregt het, un legt witeri fünf Zentna dzue un het gsait: Herr, dü hesch ma (mir) fünf Zentna avuträut; lueg (gib obacht) do, i (ich) ha dmit witeri fünf Zentna gwunne.

²¹Do het si Herr zue nem gsait: Recht so, dü tichtige un treue Knecht, dü bisch iba wenigem treu gsi, i (ich) will di iba viel anesitzä; gang inä zue dines Herrn Fräid (Freud)!

²²Do kunnt au dzue, der zwei Zentna gregt het, un het gsait: Herr, dü hesch ma (mir) zwei Zentna avuträut; lueg (gib obacht) do, i (ich) ha dmit zwei witeri gwunne.

²³Si Herr het gsait zue nem: Recht so, dü tichtige un treue Knecht, dü bisch iba wenigem treu gsi, i (ich) will di iba viel anesitzä; gang inä zue dines Herrn Fräid (Freud)!

²⁴Do kunnt au dzue, dr ei Zentna gregt het, un het gsait: Herr, i (ich) ha gwüßt, daß dü ä härte Ma bisch: dü erntesch, wo dü nit gsajt hesch, un sammelsch i, wo dü nit üsgschtreut hesch;

²⁵un i (ich) ha mi gfirchtet, bi hi gange un ha di Zentna in dr Erde vuschteckt. lueg (gib obacht), do hesch dü des was Dir isch.

²⁶Si Herr aba git zantwort un het gsait zue nem: Dü bese un fule Knecht! Dü hesch gwüßt, daß i (ich) ernte, wo i (ich) nit gsajt ha, un isammle, wo i (ich) nit üsgschtreut ha?

²⁷Dann (Dnoh) hättesch dü mi Geld zue d Wechsler bringe solle, un wenn i (ich) kumme wär, hät i (ich) Mins wiedagregt mit Zinse.

²⁸Drum riße nem d Zentna wäg un gen nen däm, der zehn Zentna het.

²⁹Denn wer do het, däm wird ge wäre, un na (er) wird d Massig (Fülle) ha; wer aba nit het, däm wird au, was sa (er) het, gnumme wäre.

³⁰Un den unnütze Knecht werft ins Dunkle üsä; do wird si Hiile un Zähneklappere.

³¹Wenn aba dr Menschebue kumme wird in sinere Herrlichkeit, un alli Engel mit nem, dann (dnoh) wird da (er) hocke uf fem Thron sinere Herrlichkeit,

³²un alli Velka wäre vor nem vusammelt wäre. Un er wird sie vuänanda trenne, we ä Hirt d Schof vu d Böcke schiedet,

³³un wird d Schof zue sinere Rechte schtelle un d Böck zue d Linke.

³⁴Do wird dann (dnoh) dr Kenig sage zue däne zue sinere Rechte: Kummt her, ihr Gsegneti vu minem Vada (Babbe), erbt des Rich, des äich gmacht isch vum Afang vu d Welt!

³⁵Denn i (ich) bi hungrig gsi, un ihr hän ma (mir) z ässä ge. Ich bi durschtig gsi, un ihr hän ma (mir) z trinke ge. Ich bi ä Fremde gsi, un ihr hän mi ufgnumme.

³⁶Ich bi nackt gsi, un ihr hän mi azogä. Ich bi krank gsi, un ihr hän mi bsuecht. Ich bi im Gfängnis (Loch) gsi, un ihr sin zue ma (mir) kumme.

³⁷Dann (Dnoh) wäre nem di Grechte sage: Herr, wenn hän ma (mir) dich hungrig gsähne un hän dir z ässä ge? odr durschtig un hän dir z trinke ge?

³⁸Wenn hän ma (mir) dich als Fremde gsähne un hän di ufgnumme? odr nackt un hän di azogä?

³⁹Wenn hän ma (mir) di krank odr im Gfängnis (Loch) gsähne un sin zue da kumme?

⁴⁰Un dr Kenig wird sage zue nene: Gwiß, i (ich) sag äich: Was ihr doe hän einem vu däne minene gringschte Breda, des hän ihr ma (mir) doe.

⁴¹Dann (Dnoh) wird da (er) au zue däne zue d Linke sage: Gehn wäg vu ma (mir), ihr Vufluechti, ins ewige Fiir, des gmacht isch däm Deufel un sinene Engel!

⁴²Denn i (ich) bi hungrig gsi, un ihr hän ma (mir) nit z ässä ge. Ich bi durschtig gsi, un ihr hän ma (mir) nit z trinke ge.

⁴³Ich bi ä Fremde gsi, un ihr hän mi nit ufgnumme. Ich bi nackt gsi, un ihr hän mi nit azogä. Ich bi krank un im Gfängnis (Loch) gsi, un ihr hän mi nit bsuecht.

⁴⁴Dann (Dnoh) wäre sie nem au sage: Herr, wenn hän ma (mir) dich hungrig odr durschtig gsähne odr als Fremde odr nackt odr krank odr im Gfängnis (Loch) un hän dir nit dient?

⁴⁵Dann (Dnoh) wird da (er) ne sage: Gwiß, i (ich) sag äich: Was ihr nit doe hän einem vu däne Kleinschte, des hän ihr ma (mir) au nit doe.

⁴⁶Un sie wäre higo: zue d ewige Schtrof, aba di Grechte ins ewige Läbä.