Read Alemannische Bibel NT Matthäus 27 Bible Online

Matthäus 27 - Alemannische Bibel NT bible

Matthäus 27

¹Am Morge aba hän alli Hohenpriester un d Älteschte vum Volk d bschloße iba Jesus, nen umzbringe,

²un sie hän nen gfesselt, fihre nen ab un ibaantwortete nen däm Schtadthaltr Pilatus.

³Als Judas, der nen vurote het, gsäh het, daß sa (er) zum Dod vuurdeilt war, reut`s nen, un na (er) nimmt de driißig Silberlinge vu d Hohenpriester un Älteschte un git sie zruck

⁴un het gsait: Ich ha Unrecht doe, daß i (ich) unschuldiges Bloet vurote ha. Sie aba hän gsait: Was goht uns (us) des a? Do lueg dü zue!

⁵Un na (er) wirft de Silberlinge in d Tempel, goht fort un erhängt sich.

⁶Aba d Hohenpriester nähmä de Silberlinge un hän gsait: S isch nit recht, daß ma (mir) sie in d Gotteskaschte lege; denn s isch Bluetgeld.

⁷Sie bschlosse aba, d Töpferacka dvu z kaufe zur Beerdigig fir Fremdi.

⁸Drum heißt der Acka Bluetacka bis uf d hiitige Dag.

⁹Do isch itroffe, was gsait isch durch d Prophet Jeremia, der do sait: "Sie hän de driißig Silberlinge gnumme, d Pries fir d Vukaufte, der gschätzt isch bi d Israelite,

¹⁰un sie hän des Geld fir d Töpferacka ge, we ma (mir) dr Herr bfohle het" (Jeremia 32,9; Sacharja 11,12.13).

¹¹Jesus aba schtod vor rem Schtadthaltr; un d Schtadthaltr het nen gfrogt un het gsait: Bisch dü d Kenig vu d Jude? Jesus aba het gsait: Dü saisch`s.

¹²Un als sa (er) vu d Hohenpriester un Älteschte vuklagt isch, git zantwort er nigs.

¹³Do het Pilatus zue nem gsait: Hersch dü nit, we hert sie di vuklage?

¹⁴Un na (er) git zantwort nem nit uf kei einziges Wort, so daß sich d Schtadthaltr arg vuwundret het.

¹⁵Zum Fescht aba het d Schtadthaltr de Gwohnet ka, däm Volk ä Gfangene loszge, was fir eina sie wen.

¹⁶Sie hän aba zue der Ziit ä brüchtigte Gfangene, der het Jesus Barabbas gheiße.

¹⁷Un als sie vusammelt ware, het Pilatus zue nene gsait: Welcha wen ihr? Wela soll i (ich) äich losge, Jesus Barabbas odr Jesus, vum däm gsait wird, er isch dr Chrischtus?

¹⁸Denn na (er) het gwüßt, daß sie nen üs Näid ibaantwortet hän.

¹⁹Un als sa (er) uf fem Richtaschtuehl hockt, schickt si Wieb zue nem un losst nem sage: Ha dü nigs z schaffe mit däm Grechte; denn i (ich) ha hiit viel glitte im Träum um sinetwägä.

²⁰Aba d Hohenpriester un Älteschte ibaräde s Volk, daß sie um Barabbas bitte, Jesus aba umbringe solle.

²¹Do fangt d Schtadthaltr a un het gsait zue nene: Welcha wen ihr? Wen vu däne beidi soll i (ich) äich losge? Sie hän gsait: Barabbas!

²²Pilatus het zue nene gsait: Was soll i (ich) denn mache mit Jesus, vu däm gsait wird, er isch dr Chrischtus? Sie sage alli: Loß sen kriizige!

²³Er aba het gsait: Was het da (er) denn Beses doe? Sie brellä aba noh me: Loß sen kriizige!

²⁴Als aba Pilatus gsäh het, daß sa (er) nigs usgrichtet het, sundern des Gwimmel imma greßa isch, nimmt da (er) Wassa un wäscht sich d Händ (Pfode) vor rem Volk un het gsait: Ich bi unschuldig an sinem Bloet; luege ihr zue!

²⁵Do git zantwort s ganze Volk un het gsait: Si Bloet kummt iba uns (us) un unseri Kinda!

²⁶Do git da (er) ne Barabbas los, aba Jesus losst er üsbeitsche un ibaantwortet nen, daß sa (er) kriizigt wird.

²⁷Do nähmä d Soldate vum Schtatthalta Jesus mit sich in s Prätorium un vusammle di ganzi Abteilige um nen.

²⁸Un zen nen üs un lege nem ä Purpurmantel a

²⁹un flochte ä Dornekrone un hocke sie nem uf d Schädel un gän nem ä Rohr in sini rechti Hand un beugte ihri Knie vor rem un vuschpotte nen un hän gsait: Greßt bisch dü, dr Jude Kenig!

³⁰un schpucke nen a un nähmä s Rohr un schlen dmit si Schädel.

³¹Un als sie nen gscholte hän, zen sie nem d Mandel üs un zen nem sini Kleida a un fihre nen ab, um nen z kriizige.

³²Un als sie rüsgehn, find sie ä Mensch üs Kyrene mit Name Simon; den zwinge sie, daß sa (er) nem si Kriiz trait.

³³Un als sie an d Platz kumme mit Name Golgatha, des heißt: Schädelstätte,

³⁴gän sie nem Wi z trinke mit Galle vumischt; un als er's schmeckt, wot da (er) nit trinke.

³⁵Als sie nen aba kriizigt hän, vudeilte sie sini Kleida un werfe s Los drum.

³⁶Un sie hocke do un bwache doet nen.

³⁷Un obe iba sinem Schädel mache sie ä Ufschrift mit d Ursache vu sinem Dod: Des isch Jesus, dr Jude Kenig.

³⁸Un do wäre zwei Raiba (Deb, Vubrecha) mit nem kriizigt, eina zue d Rechte un eina zue d Linke.

³⁹D aba vorbiigehn, läschtere nen un schittle ihri Kepfe

⁴⁰un hän gsait: Der dü d Tempel abbrichsch un bäusch nen uf in dräi Däg, hilf dir selba, wenn dü Gottes Bue bisch, un schtieg rab vum Kriiz!

⁴¹eso schelte au d Hohenpriester mit d Schriftglehrte un Älteschte un hän gsait:

⁴²Andere het da (er) ghulfe un ka sich selba nit helfe. Isch er d Kenig vu Israel, so schtieg er drno vum Kriiz rab. Dann (Dnoh) wen ma (mir) a nen glaube.

⁴³Er het sich uf Gott vulo; der erles nen drno, wenn na (er) Gfalle a nem het; denn na (er) het gsait: Ich bi Gottes Bue.

⁴⁴Eso schmähe nen au d Raiba (Deb, Vubrecha), de mit nem kriizigt ware.

⁴⁵Un vu d sechste Schtund a kummt ä Nacht iba s ganze Land bis zue d ninte Schtund.

⁴⁶Un um di ninti Schtund brellt Jesus lut: Eli, Eli, lama asabtani? des heißt: Mi Gott, mi Gott, wurum hesch dü mi vulo?

⁴⁷Ä baar aba, de do gschtande sin, als sie des ghärt hän, sage sie: Der rueft nohch Elia.

⁴⁸Un gli druf lauft eina vu nene, nimmt ä Schwamm un fillt nen mit Essig un schteckt nen uf ä Rohr un git nem z trinke.

⁴⁹Di andere aba hän gsait: Halt, loß uns (us) luege, ob Elia kummt un nem z helfä!

⁵⁰Aba Jesus brellt abamols lut un schtirbt.

⁵¹Un lueg (gib obacht), dr Vorhang im Tempel vuriß in zwei Schtickli vu obe a bis nab.

⁵²Un d Erde het bebt, un d Felse zerrisse, un d Gräba sin uf gange, un vieli Leiba (Ranze) vu d dote Heilige sin ufgschtande

⁵³un gehn üs d Gräba nohch sinere Uferschtehig un kumme in di heilige Schtadt un erschiene viele.

⁵⁴Als aba d Hauptma un de mit nem Jesus bwacht hän des Erdbebe sähn un was do so bassiert isch, vuschrekä sie arg un hän gsait: Gwiß, der isch Gottes Bue gsi!

⁵⁵Un s ware vieli Wieba do, de vu wietem zuegluegt hän; de ware Jesus üs Galiläa nohchgange un hän nem dient;

⁵⁶unda däne war Maria vu Magdala un Maria, d Muetter vum Jakobus un Josef, un d Muetter vu d Buebä vum Zebedäus.

⁵⁷Am Obend aba kummt ä riche Ma üs Arimathäa, der heißt Josef un war au ä Jinger Jesus.

⁵⁸Der goht zue Pilatus un bittet um d Leib (Ranze) Jesus. Do bpfiehlt Pilatus, ma sollen nem ge.

⁵⁹Un Josef nimmt d Leib (Ranze) un wickelt nen in ä sufares Lienduech

⁶⁰un legt nen in si eigenes näjes (naies) Grab, des sa (er) in ä Felse het haue losse, un wälzte ä große Schtei (Wackes) vor d Dire vum Grab un goht dvu.

⁶¹S ware aba dert Maria vu Magdala un di anderi Maria; de hocke gegeiba vum Grab.

⁶²Am nägschte Dag, der uf d Rischtdag goht, kumme d Hohenpriester mit d Pharisäer zue Pilatus

⁶³un hän gsait: Herr, ma (mir) hän dra denkt, daß der Vufihra gsait het, als sa (er) noh gläbt het: Ich will nohch dräi Däg ufschtoh.

⁶⁴Drum bfiehl, daß ma des Grab bwache doet bis zum dritte Dag, dmit nit sini Jinger kumme un nen schtähle un zue d Lit sage: Er isch ufgschtande vu d Dote, un dr letschte Lug isch ärga als d erschte.

⁶⁵Pilatus het zue nene gsait: Do hän ihr d Wache; gehn hi un bwaches, so guet da kennt.

⁶⁶Sie gehn hi un sichere s Grab mit d Wache un vusiegle d Schtei (Wackes).