Read Alemannische Bibel NT Matthäus 5 Bible Online

Matthäus 5 - Alemannische Bibel NT bible

Matthäus 5

¹Als sa (er) aba s Volk gsäh het, goht da (er) uf ä Berg un het sich anekockt; un sini Jinger schtehn zue nem.

²Un na (er) doet si Mul (Gosch) uf, lehrt sie un het gsait:

³Selig sin, de do geischtlich arm sin; denn ihra isch des Himmelrich.

⁴Selig sin, de do Leid hän; denn sie solle treschtet wäre.

⁵Selig sin de Sanftmuetige; denn sie wäre des Land bsitze.

⁶Selig sin, de do hunga hän un durschtig sin nohch dr Grechtigkeit; denn sie solle satt wäre.

⁷Selig sin de Barmherzige; denn sie wäre Barmherzigkeit gregä.

⁸Selig sin, de sufare (reine) Herzen`s sin; denn sie wäre Gott säh.

⁹Selig sin di Friedfertige; denn sie wäre Gottes Kinda heiße.

¹⁰Selig sin, de um dr Grechtigkeit wille vufolgt wäre; denn ihra isch des Himmelrich.

¹¹Selig sin ihr, wenn äich d Mensche wägä ma (mir) bschimpfe un jage un schwätze allaläi Schlechtes gege äich, wenn sie dmit lege.

¹²Sin frehlich un getroscht; s wird äich im Himmel viel blohnt wäre. Denn ebeso hän sie vufolgt d Prophete, de vor äich gsi sin.

¹³Ihr sin des Salz dr Erde. Wenn drno des Salz nimi salzt, womit soll ma salze? S isch zue nigs me nütz, als daß ma`s wägschittet un losst`s vu d Lit vutrambe.

¹⁴Ihr sin des Lecht dr Welt. S ka ä Schtadt, de uf nem Berg liet, nit vuborge si.

¹⁵Ma zindet au nit ä Lecht a un doet`s unda ä Scheffel, sundern uf ä Laichta; so laichtet`s allene, de im Hus sin.

¹⁶So len aicha Lecht laichte vor d Lit, dmit sie äiri guete Werke sähn un äire Vada (Babbe) im Himmel priese (lobe).

¹⁷Ihr sollt nit meine, daß i (ich) kumme bi, s Gsetz odr d Prophete ufzlese; i (ich) bi nit kumme ufzlese, sundern z erfille.

¹⁸Denn gwiß, i (ich) sag äich: Bis Himmel un Erde vugehn, wird nit dr klienschte Boechschtabe noh ä Tipfele vum Gsetz vugoh, bis alles bassiert isch.

¹⁹Wer drno eins vu däne klienschte Gebote uflest un lehrt d Lit so, der wird dr Klienschte heiße im Himmelrich; wer`s aba doet un lehrt, der wird groß heiße im Himmelrich.

²⁰Denn i (ich) sag äich: Wenn äiri Grechtigkeit nit bessa isch als de vu d Schriftglehrti un Pharisäer, so kumme ihr nit in`s Himmelrich.

²¹Ihr hän ghärt, daß zue d Alte gsait isch (2. Moses 20,13; 21,12): "Dü sollsch nemets umbringe"; wer aba jemads umbringt, der soll vor rem Gricht schuldig si.

²²Ich aba sag äich: Wer mit sinem Brueda zirnt, der isch vor rem Gricht schuldig; wer aba zue sinem Brueda sait: Dü Nigsnutz!, der isch vor rem Hohe Rot schuldig; wer aba sait: Dü Narr!, der isch vor rem helle Fiir schuldig.

²³Drum: wenn dü dini Gabe uf fem Altar opferscht un dert kummt dir in d Sinn (Gmeht), daß di Brueda ebis gege di het,

²⁴so loßes dert vor rem Altar un gang zerscht hi un vusöhn di mit dinem Brueda un dann (dnoh) kumm un opfa dini Gabe.

²⁵Vutrag di mit dinem Gegna gli druf, solang dü noh mit däm uf fem Wäg bisch, dmit dich dr Gegna nit däm Richta ibagit un dr Richta däm Grichtsdiena un dü ins Gfängnis (Loch) gworfe wirsch.

²⁶Gwiß, i (ich) sag dir: Dü wirsch nit vu dert rüskumme, bis dü au d letschte Pfennig vugeldet (zruckzahlt) hesch.

²⁷Ihr hän ghärt, daß gsait isch (2. Moses 20,14): "Dü sollsch nit ehebreche."

²⁸Ich aba sag äich: Wer ä Wieb asieht, un sie wott, der het scho mit ihr d Ehe broche in sinem Herz.

²⁹Wenn dich aba di rechtes Aug zum Wäggoh vufihrt, so rießes üs un wirf's vu da. S isch bessa fir di, daß eins vu dinene Glieda vugoht un nit dr ganze Leib (Ranze) in d Hell gworfe wird.

³⁰Wenn dich di rechti Hand zum Wäggoh vufihrt, so hau sie ab un wirf sie vu da. S isch bessa fir di, daß eins vu dinene Glieda vugoht un nit dr ganze Leib (Ranze) in d Hell fahrt.

³¹S isch au gsait (5. Moses 24,1): "Wer sich vu sinem Wieb schiedet, der soll ihr ä Schiedebref ge."

³²Ich aba sag äich: Wer sich vu sinem Wieb schiedet, s isch denn wägä Ehebruch, der macht, daß sie d Ehe bricht; un wer ä Gschiedeni hirotet, der bricht d Ehe.

³³Ihr hän witer ghärt, daß zue d Alte gsait isch (3. Moses 19,12; 4. Moses 30,3): "Dü sollsch kei falsche Eid schwör un sollsch däm Herrn di Eid hebed."

³⁴Ich aba sag äich, daß ihr ibahaupt nit schwör sollt, nit bim Himmel, denn na (er) isch Gottes Thron;

³⁵noh bi d Erde, denn sie isch dr Schemel vu sinene Feß; noh bi Jerusalem, denn sie isch d Schtadt vum große Kenig.

³⁶Au sollsch dü nit bi dinem Schädel schwör; denn dü vumagst nit ä einziges Hoor wiß odr schwarz z mache.

³⁷Aicha Schwätze aba isch: Jo, jo; nei, nei. Was driba isch, des isch vum Bese.

³⁸Ihr hän ghärt, daß gsait isch (2. Moses 21,24): "Aug um Aug, Zahn um Zahn."

³⁹Ich aba sag äich, daß ihr nit widerschtrebe sollt däm Üble, sundern: wenn di jemads uf di rechti Backe schlat, däm gib di anderi au.

⁴⁰Un wenn jemads mit dir rechte will un dir di Rock nähmä, däm loß au d Mandel.

⁴¹Un wenn di jemads netigt, ä Meile mitzgoh, so gang mit nem zwei.

⁴²Gib däm, der di bittet, un wend di nit ab vu däm, der ebis vu dir borge will.

⁴³Ihr hän ghärt, daß gsait isch (3. Moses 19,18): "Dü sollsch di Nächschte liebe" un di Fäind hasse.

⁴⁴Ich aba sag äich: Liebt (Leb hän) äiri Gegna (Feinde) un bittet fir de, de äich jage,

⁴⁵dmit ihr Kinda sin äires Vada (Babbe) im Himmel. Denn na (er) losst sini Sunne ufgoh iba Besi un Gueti un losst rägnä iba Grechti un Ungrechti.

⁴⁶Denn wenn ihr liebt (leb hän), de äich liebe, was hän ihr fir Lohn? Den nit desselbe au de Zöllna?

⁴⁷Un wenn ihr nur zue äire Breda fründlig sin, was den ihr Bsunderes? Den nit desselbe au d Heide?

⁴⁸Drum solle ihr ganz guet si, we aicha Vada (Babbe) im Himmel ganz guet isch.