Read Alemannische Bibel NT Markus 11 Bible Online

Markus 11 - Alemannische Bibel NT bible

Markus 11

¹Un als sie in d Nächi vu Jerusalem kumme sin, nohch Betfage un Betanien an d Elberg, schickt da zwei vu sinene Jinger

²un sait zue nene: Gehn ane in s Dorf (Kaff), des vor äich liit. Un soweh na inekumme, werde na ä jungä Esel abunde find, uf däm noh ne ä Mensch gsässä het; binde nen los un fihre nen her!

³Un wenn jemads zue äich sage doet: Wurum d na des?, dann (dnoh) sage: Dr Herr bedarfs, un na schickts s gli wieda her.

⁴Un sie gen ane un find s Esili abunde an nere Dire druße am Wäg un hän`s los bunde.

⁵Un ä baar, de dert gschtande sin, sage zue nene: Was mache ihr do, daß sa des Esili losbinde?

⁶Sie sage aba zue nene, we nene Jesus gsait het, un de len's zue.

⁷Un sie hän`s Esili zö nem gfihrt un lege ihri Kleida druf, un na het sich druf gsetzt.

⁸Un vieli lege ihri Kleida uf d Wäg, anderi aba greni Zwiigli, de sie uf fem Acka abghaue hän.

⁹Un de de vorusgange un de nochgfolgt sin, brelle: Hosianna! Globt isch, der do kummt im Name vum Herr!

¹⁰Globt isch s Rich vu unsrem Vada (Babbe) David, des do kummt! Hosianna in dr Hächi!

¹¹Un Jesus goht ine nohch Jerusalem in d Tempel, un na bschaut ringsum ällei, un schbot am Obend goht da üsä nohch Betanien mit sinene zwöelf.

¹²Un am nägschte Dag, als sie vu Betanien weggange sin, isch scha hungrig gsi.

¹³Un na sieht ä Figebaum vu wiedem, der Blätta gha het; do goht da ane, ob ba ebis druf fänd. Un als sa zue nem kumme isch, findet da nigs als Blätta; denn s war noh nit Ziit fir Fige.

¹⁴Do fangt Jesus a un sait zue nem: Ab etze ißt nemads me ä Frucht vu dir fir imma (in Ewigkeit)! Un sini Jinger härä des.

¹⁵Un sie kumme nohch Jerusalem. Un Jesus goht in d Tempel un fangt a, de Vukäufer un Käufa üsä ztribe im Tempel; un d Disch vu d Geldwechsla un d Schtänd vu d Dubehändla wirft da um

¹⁶un losch nit zue, daß jemad ebis durch d Tempel trait.

¹⁷Un na lehrt un sait zue nene: schtoht nit gschriebe (Jesaja 56,7): "Mi Hus soll ä Bäthus heiße fir alli Velka"? Ihr aba hän ä Raibahehli drüs gmacht.

¹⁸Un s kummt vor d Hoheprieschter un Schriftglehrte, un sie hän ibalegt, we sie nen umbringe. Sie firchtete sich nämlich vor rem; denn alli Lit vuwundrete sich iba sini Lehr.

¹⁹Z Obe sin sie wieda üsä gange vor d Schtadt.

²⁰Un als sie am Morge a d Figebaum vorbigange sin, sähn sie, daß sa vudorrt war bis zue d Wurzle.

²¹Un Petrus denkt dra un sait zue nem: Rabbi, lueg, dr Figebaum, der dü vuflöcht hesch, isch vudorrt.

²²Un Jesus git zantwort un sait zue nene: Ha Glaube an Gott!

²³Gwiß, i (ich) sag äich: Wer zue däm Berg sage dät: Heb dich un wirf dich ins Meer! un zwiflet nit in sinem Herz, sundern glaubt, daß ses gschehe dät, was sa sait, so wird's sem gschehe.

²⁴Drum sag i (ich) äich: Alles, was sa bitte d in äirem Gebät, glaubes nur, daß sa's gregä, so wird's äich zteilwerde.

²⁵Un wenn na schtehn un bäte, so vugen änanda, wenn na ebis gege jemaden hän, dmit auch aier Vada (Babbe) im Himmel äich vugiit äiri Sinde. (vgl. Mt 6,15).

²⁷Un sie kumme wieda nohch Jerusalem. Un als sa im Tempel rumgange isch, kumme zue nem d Hoheprieschter un Schriftgelehrte un Älteschte

²⁸un frogte nen: Üs welcha Vollmacht doesch dü des? odr wer het dir de Vollmacht geh, daß dü des doesch?

²⁹Jesus aba sait zue nene: Ich will äich au ä Sach froge; sage ma (mir), so will i (ich) äich sage, üs welcha Vollmacht i (ich) des doe.

³⁰D Daufi vum Johanes - war sie vum Himmel odr vu d Mensche? Sage`s ma (mir)!

³¹Un sie bedenke bi sich selbscht un sage: Sage ma (mir), sie war vum Himmel, so wird da sage: Wurum hän ihr rem dann (dnoh) nit glaubt?

³²Odr soll ma (mir) sage, sie war vu d Mensche? - do hän sie sich gfirchtet vor d Lit. Denn sie halte alli Johanes wirklich fir ä Prophet.

³³Un sie antwortete un sage zue Jesus: Mir wissen's nit. Un Jesus sait zue nene: So sag i (ich) äich au nit, üs welcha Vollmacht i (ich) des doe.