Read Alemannische Bibel NT Lukas 17 Bible Online

Lukas 17 - Alemannische Bibel NT bible

Lukas 17

¹Er sait aba zue sinene Jinger: S isch unmeglich, daß keini Vusöhrige kumme; aba weh däm, durch den sie kumme!

²S wär bessa fir nen, daß ma ä Mihlischtei an si Hals hängt un werft nen ins Meer, als daß er eina vu dr Kliene zum Wäggoh vufihrt.

⁴Un wenn er siebemol am Dag an da sindige doet un siebemol wieda zue da kummt un sait: S reut mi!, so sollsch dü nem vuge.

⁵Un d Aposchtel sage zum Herrn: Schtärk uns (us) d Glaube!

⁶Der Herr aba sait: Wenn ihr Glaube hättet so groß we ä Senfkorn, dann (dnoh) kennte ihr zue däm Mulbeerbaum sage: Rieß di üs un pflanz di ins Meer!, un er wird äich folg.

⁷Wer unda äich het ä Knecht, der pflögt odr doet Viecha weide, un sait nem, wenn na vum Feld heimkummt: Kumm gli her un hock di a d Disch?

⁸Wird er nit vielme zue nem sage: Mach ma s Obendässä, schirz di un dien ma, bis i (ich) gässä un trunke ha; dnohch sollsch dü au ässä un trinke?

⁹Dankt da etwa däm Knecht, daß er doe het, was bfohle war?

¹⁰So au ihr! Wenn ihr alles doe hän, was äich bfohle isch, so sage na: Mir sin unnütze Knecht; ma (mir) hän doe, was ma (mir) z doe schuldig ware.

¹¹Un s isch bassiert, als er nohch Jerusalem gwanderet isch, daß er durch Samarien un Galiläa hi zeht.

¹²Un als er in ä Dorf (Kaff) kummt, träffe nem zehn üssätzigi Männa; de schtehn vu wietem

¹³un hebe ihri Schtimm un sage: Jesus, läbt Meischta, erbarm di uns (us)!

¹⁴Un als er sie aluegt, sait da (er) zue nene: Gehn hi un zeige äich d Prieschta (Pfarra)! Un s isch bassiert, als sie higehn, do wäre sie sufa.

¹⁵Eina aba unda dene, als er sieht, daß sa gsund wore war, kehrt da um un priest Gott mit luta Schtimm

¹⁶un flegt ane uf si Visasch (Gsicht) vor d Feß vu Jesus; un dankt nem. Un des war ä Samariter.

¹⁷Jesus aba git zantwort un sait: Sind nit alli zehn sufa wore? Wo sin aba de nin?

¹⁸Het sich sunscht keina gfunde, der wieda umchehrt isch, um Gott d Ehri z ge, als nur der Fremde?

¹⁹Un na (er) sait zue nem: Schtand uf, gang hi; di Glaube het dir ghulfe.

²⁰Als sa (er) aba vu d Pharisäer gfrogt wird: Wenn kummt s Rich Gottes?, git zantwort er dene un sait: S Rich Gottes kummt nit so, daß ma zueluege ka;

²¹ma wird au nit sage: Lueg, do isch s! odr: Do isch s! Denn lueg, s Rich Gottes isch midde unda äich.

²²Er sait aba zue d Jinger: S wird de Ziit kumme, in der na wotte , aluege eina vu d Däg vum Menschebue, un wäre nen nit aluege.

²³Un sie wäre zue äich sage: Lueg, do! odr: Lueg, dert! Gehn nit hi un lauft tene nit nohch!

²⁴Denn we dr Blitz ufblitzt un laichtet vu einem End vum Himmel bis zum andre, so wird dr Menschebue an sinem Dag si.

²⁵Zvor aba mueß sa viel liede un rüssgworfe wäre vu däm Gschlecht.

²⁶Un we s bassiert isch zue d Ziit vum Noah, so wird's au gschähe in d Däg vum Menschebue:

²⁷sie ässä, sie trinke, sie hirote, sie len sich hirote bis zue däm Dag, a däm Noah in d Arche goht un d Sintflut kummt un sie kumme alli um.

²⁸Ebenso, we s bassiert isch zue d Ziit vum Lot: Sie ässä, sie trinke, sie kaufe, sie vukaufe, sie pflanze, sie bäue;

²⁹a däm Dag aba, als Lot üs Sodom goht, do rägnet s Fiir un Schwefel vum Himmel un sie kumme alli um.

³⁰Uf de Art wird's au däne go a däm Dag, wenn dr Menschebue bekannt gmacht wird .

³¹Wer an däne Däg uf fem Dach isch un sini Sache im Hus het, der schtiegt nit abe, um sie zue holen. Un ebeso, wer uf fem Feld isch, der wend sich nit um nohch rem, was hinda nem isch.

³²Denkt an Lot si Wieb!

³³Wer si Läbä z gregä suecht, der wird s vuliere; un wer s vuliere wird, der wird s gwinne.

³⁴Ich sag äich: In sellare Nacht wäre zwei uf fem Bett liege; dr eine wird agnumme, dr andre wird priesge wäre.

³⁶Zwei Wieba wäre mitänanda Korn mahle; de eini wird agnumme, de andri wird priesge wäre. Zwei wäre uf fem Feld si; dr eine wird agnumme, dr andre wird priesge werden (vgl. Mt 24,40).

³⁷Un sie fange a un froge nen: Herr, wo? Er aba sait zue nene: Wo d Kadaver isch, do sammle sich au d Geia.