Read Alemannische Bibel NT Lukas 5 Bible Online

Lukas 5 - Alemannische Bibel NT bible

Lukas 5

¹S isch bassiert, als sich d Lit zue nem drängt hän, um des Wort Gottes z häre, do schtoht er am See Genezareth

²un sieht zwei Boot am Ufer liege; d Fischa aba ware üsgschtiege un wäsche ihri Netze.

³Do schtiegt er in ei Boot, des im Simon ghärt het, un bittet nen, ä weng vum Land wegzfahre. Un na (er) het sich anekockt un lehrt d Lit vum Boot üs.

⁴Un als er ufghert het z schwätze, sait da (er) zum Simon: Fahr üsä, wo`s def isch, un werfe äiri Netze zum Fange üs!

⁵Un Simon git zantwort un sait: Meischta, ma (mir) hän die ganzi Nacht gschafft un nigs gfange; aba uf di Wort hi will i (ich) d Netze üswerfe.

⁶Un als sie des gmacht hän, fange sie ä großi Schar Fisch, un ihri Netze fange a z riße.

⁷Un sie winke ihre Freunde, de im andere Boot ware, sie solle kumme un mit tene ze. Un sie kumme un fillä beidi Boot voll, so daß sie schier absufe.

⁸Als des Simon Petrus sieht, flegt er Jesus vor d Feß un sait: Herr, gang wäg vu ma (mir)! Ich bi ä sindige Mensch.

⁹Denn ä Angscht het nen erfaßt un alli, de bi nem ware, iba den Fang, den sie mitänanda doe hän,

¹⁰ebeso au Jakobus un Johannes, d Buebä vum Zebedäuns (us), Simon sini Freunde. Un Jesus sait zum Simon: Fircht di nit! Vu etze a wirsch dü Mensche fange.

¹¹Un sie bringe de Boot ans Land un vuloße alles un folge nem nohch.

¹²Un s isch bassiert aba, als er in einarä Schtadt war, lueg, do war ä Ma volla Ussatz. Als der Jesus sieht, flegt er ane uf si Visasch (Gsicht) un bittet nen un sait: Herr, willsch dü, so kannsch dü mich sufa mache.

¹³Un na (er) schtreckt si Hand üs un rihrt nen a un sait: Ich will's doe, etze bisch sufa! Un gli druf wich dr Ussatz vu nem.

¹⁴Un na (er) bfielt nem, daß er's nemads sage soll. Gang aba hi un zeig di däm Prieschter un opfa fir di Sufa wäre, we Moses gsait het, däne zum Ziignis.

¹⁵Aba d Kunde vu nem breitet sich imma witer üs, un s kummt ä großi Schar Lit zsämme, zum häre un gsund z wäre vu ihre Krankheite.

¹⁶Er aba het sich zruck zoge in d Wüschte un bätet.

¹⁷Un s isch bassiert eines Dages, als er glehrt het, daß au Pharisäer un Schriftglehrti dogsäße sin, de kumme ware üs alle Derfa (Käffa) in Galiläa un Judäa un üs Jerusalem. Un d Kraft vum Herrn war mit nem, daß er heile ka.

¹⁸Un lueg, ä baar Männa bringe ä Mensch uf nem Bett; der war glähmt. Un sie vusuechte, nen inäzbringe un vor nen z lege.

¹⁹Un wel sie wägä dr Lit kei Igang find, nen inäzbringe, schtiege sie uf s Dach un lenen durch d Ziegel abe mit däm Bett midde unda sie vor Jesus.

²⁰Un als er ihr Glaube sieht, sait da (er): Mensch, dini Sinde sin dir vuge.

²¹Un d Schriftglehrti un Pharisäer fange a z ibalege un sage: Wer isch der, daß er Gottesläschterig schwätzt? Wer ka Sinde vuge als ällei Gott?

²²Als aba Jesus ihr denke gmerkt het, git er zantwort un sait zue nene: Was denke ihr in äirem Herz?

²³Was isch lichta, z sage: Dir sin dini Sinde vuge, odr z sage: Schtand uf un gang umä?

²⁴Dmit ihr aba wißt, daß dr Menschebue Vollmacht het, uf Erde Sinde z vuge - sait da (er) zum Glähmte: Ich sag dir, schtand uf, nimm di Bett un gang heim!

²⁵Un gli druf schtoht er uf vor ihre Auge un nimmt s Bett, uf däm er gläge het, un goht heim un priest Gott.

²⁶Un sie vuschrecke alli un priese Gott un wäre mit Angscht erfillt un sage: Mir hän hiit ä seltsami Sach gsähne.

²⁷Un dnohch goht er üsä un sieht ä Zöllna mit Name Levi am Zoll hocke un sait zue nem: Folg ma (mir) nohch!

²⁸Un na (er) vuloßt alles, schtoht uf un goht dem nohch.

²⁹Un Levi richte nem ä großes Ässä zue in sinem Hus, un vieli Zöllna un andari hocke mit nem am Disch.

³⁰Un d Pharisäer un ihri Schriftglehrti hän gschtängert un sage zue sinene Jinger: Wurum ässä un trinke ihr mit d Zöllna un Sinda?

³¹Un Jesus git zantwort un sait zue nene: Die Xunde bruche d Dokta nit, sundern die Kranke.

³²Ich bi kumme, d Sinda zue d Buße z röfä un nit die Grechte.

³³Sie aba sage zue nem: D Jinger vum Johannes faschte me (oft) un bäte viel, ebeso d Jinger vu dr Pharisäer; aba dini Jinger ässä un trinke.

³⁴Jesus sait aba zue nene: Ihr kennt d Hochziitsgäscht nit faschte losse, solang dr Bräutigam bi nene isch.

³⁵S wird aba de Ziit kumme, daß dr Bräutigam vu nene gnumme wird; dann (dnoh) den sie faschte, in däne Däg.

³⁶Un na (er) sait zue nene ä Glichnis: Nemad rißt ä Lappe vu nem näji (naii) Häß (Kleid) un flickt nen uf ä altes Häß (Kleid); sunscht vurißt ma des näji (naii), un dr Lappe vum näji (naii) paßt nit uf des alte.

³⁷Un nemads fillt näji (naii) Wi in alti Schliich; sunscht vurißt dr näji (naii) Wi d Schliich un wird vuschittet, un d Schliich vuderbe.

³⁸Sundern näji (naii) Wi soll ma in näji (naii) Schliich fille.

³⁹Un nemads, der vum alte Wi trinkt, will näji (naii); denn er sait: D alte isch milda.