Read Alemannische Bibel NT Johannes 10 Bible Online

Johannes 10 - Alemannische Bibel NT bible

Johannes 10

¹Gwiß, gwiß, i (ich) sag äich: Wer nit zue d Dire inegoht in d Schofschtall, sundern schtiegt anderswo inä, der isch ä Deb un ä Raiba (Deb, Vubrecha).

²Der aba zue d Dire inegoht, der isch d Schäfa (Hirte) vu d Schof.

³Dem macht d Ufbasser uf, un de Schof härä sini Schtimm; un na (er) rueft sini Schof mit Name un fihrt sie üsä.

⁴Un wenn na (er) alli sini Schof nüsglo het, goht da (er) vor ne her, un sini Schof folge nem nohch; denn sie kennen sini Schtimm.

⁵Nem Fremde aba folge sie nit nohch, sundern haue ab vor nem; denn sie kenne de Schtimm vum Fremde nit.

⁶Des Glichnis het Jesus zue nene gsait; sie vuschten aba nit, was sa (er) ne dmit gsait het.

⁷Do sait Jesus wieda: Gwiß, gwiß, i (ich) sag äich: Ich bi de Dire zue d Schof.

⁸Alli, de vor ma (mir) kumme sin, de sin Diebe un Raiba (Deb, Vubrecha); aba d Schof hän nene nit ghorcht.

⁹Ich bi de Dire; wenn jemads durch mi inegoht, wird da (er) selig wäre un wird i- und üsgoh un Weid (Heet) (Gras, Frässä) finde.

¹⁰Ä Deb kummt nur, um z schtähle, z schlachte un umzbringe. Ich bi kumme, dmit sie des Läbä un alles hän was sie bruche.

¹¹Ich bi dr guete Schäfa (Hirte). Dr guete Schäfa (Hirte) (d) losst si Läbä fir d Schof.

¹²Dr Knecht aba, der nit Schäfa (Hirte) isch, däm d Schof nit ghäre, sieht d Wolf kumme un vulosst de Schof un haut ab - un dr Wolf schtirzt sich uf de Schof un vudeilt sie -,

¹³denn na (er) isch ä Knecht un kimmat sich nit um de Schof.

¹⁴Ich bi dr guete Schäfa (Hirte) un kenn Mini, un Mini kenne mi,

¹⁵we mi mi Vada (Babbe) kennt, un i (ich) kenne d Vada (Babbe). Un i (ich) loss mi Läbä fir de Schof.

¹⁶Un i (ich) ha noh anderi Schof, de sin nit üs däm Stall; au sälli mueß i (ich) herbringe, un sie wäre mi Schtimm härä, un s wird ei Herde un ei Schäfa (Hirte) si.

¹⁷Drum liebt (leb hän) mi mi Vada (Babbe), wel i (ich) mi Läbä loss, daß ich's wiedanihm.

¹⁸Nemad nimmt`s vu ma (mir), sundern i (ich) selba losses. Ich ha Macht, s zue losse, un ha Macht, s wiedazneh. Des Gebot ha i (ich) gregt vu minem Vada (Babbe).

¹⁹Do entschtoht abamols Zwitracht unda d Jude wägä däm Wort.

²⁰Vieli unda ne sage: Er het ä bese Geischt un isch vu Sinne; was häre ihr nem zue?

²¹Anderi sage: Des sin nit Wort vumä Besessene; ka denn ä bese Geischt d Auge vu Blindä ufdoe?

²²S war dertmols des Fescht vu d Tempelweihe in Jerusalem, un s war Winta.

²³Un Jesus goht umä im Tempel in dr Halle Salomos.

²⁴Do umzingle nen d Jude un sage zue nem: We lang losch dü uns (us) im Ungwisse? Bisch dü dr Chrischtus, so sag`s fräi üsä.

²⁵Jesus git ne zantwort: Ich ha`s äich gsait, un ihr glaubt nit. De Sache (Werke), de i (ich) doe im Name vu minem Vada (Babbe), de ziige vu ma (mir).

²⁶Aba ihr glaubt nit, denn ihr sin nit vu minene Schof.

²⁷Mini Schof härä mi Schtimm, un i (ich) kenn sie, un sie folge ma (mir);

²⁸un i (ich) gib ne s ewige Läbä, un sie wäre nemeh umkumme, un nemads wird sie üs minere Hand riße.

²⁹Mi Vada (Babbe), der sie ma (mir) ge het, isch greßa als alles, un nemads ka sie üs d Hand vum Vada (Babbe) riße.

³⁰Ich un dr Vada (Babbe) sin eins.

³¹Do hebe d Jude abamols Schtei (Wackes) uf, um nen z schteinige.

³²Jesus sait zue nene: Vieli gueti Sache (Werke) ha i (ich) äich zeigt vum Vada (Babbe); fir was vu däne Sache (Werke) wen na mich schteinige?

³³D Jude antworte nem un sage: Wäge nem guete Ding (Werk) schteinige ma (mir) di nit, sundern wägä dr Gottesläschterig, denn dü bisch ä Mensch un machsch di selbscht zue Gott.

³⁴Jesus git ne zantwort: Schtoht nit gschriebe in äirem Gsetz (Psalm 82,6): "Ich ha gsait: Ihr sin Götta"?

³⁵Wenn er de Götta nennt, zue däne des Wort Gottes gschwätzt wore isch, - un d Schrift ka doch nit broche (falsch si) wäre -,

³⁶we sage ihr dann (dnoh) zue, däm der d Vada (Babbe) gheiligt un in d Welt gschickt het: Dü läschtersch Gott -, wel i (ich) sag: Ich bi Gottes Bue?

³⁷Dät i (ich) nit de Sache (Werke) vu minem Vada (Babbe), so glaubet ma (mir) nit;

³⁸doe i (ich) sie aba, so glaubet doch d Wunda (Werke), wenn na ma (mir) nit glaube wen, dmit da wißt, daß dr Vada (Babbe) in ma (mir) isch un i (ich) in nem.

³⁹Do suechte sie abamols, nen z packe. Aba er haut ab.

⁴⁰Dann (Dnoh) goht da (er) wieda fort uf di anderi Site vum Jordans a d Platz, wo Johannes zvor dauft het, un bliebt dert.

⁴¹Un vieli kumme zue nem un sage: Johannes het kei Zeiche doe; aba alles, was Johannes vu däm gsait het, des isch wohr.

⁴²Un s glaube dert vieli a nen.