Read Alemannische Bibel NT Johannes 15 Bible Online

Johannes 15 - Alemannische Bibel NT bible

Johannes 15

¹Ich bi dr wahre Wischtock, un mi Vada (Babbe) dr Wigärtna.

²Jedi Räbe an ma (mir), de kei Frucht bringt, wird da (er) wägnähme; un jedi, de Frucht brint, wird da (er) sufa mache, daß sie me Frucht bringt.

³Ihr sin scho sufa wägä d Worte, de i (ich) zue äich gschwätzt ha.

⁴Bliebe in ma (mir) un i (ich) in äich. We d Räbe kei Frucht bringe ka üs sich selbscht, wenn sie nit am Wischtock bliebt, so au ihr nit, wenn ihr nit in ma (mir) bliebe.

⁵Ich bi dr Wischtock, ihr sin d Räbe. Wer in ma (mir) bliebt un i (ich) in nem, der brint viel Frucht; denn ohni mich kennt da nigs doe.

⁶Wer nit in ma (mir) bliebt, der wird wäggworfe we ä Räbe un vudorrt, un ma sammlet sie un wirft sie ins Fiir, un sie mehn brenne.

⁷Wenn ihr in ma (mir) bliebe un mini Wort in äich bliebe, wenn na bitte, was ihr wen, un s wird äich widafahre.

⁸Dodra wird mi Vada (Babbe) vuherrlicht, daß ihr viel Frucht binge un mini Jinger werde.

⁹We mich mi Vada (Babbe) liebt (leb het), so liebe (leb) i (ich) äich au. Bliebe in minere Lebi (Liebe)!

¹⁰Wenn ihr mini Gebote hebet (haltet), so bliebe na in minere Lebi (Liebe), we i (ich) vu minem Vada (Babbe) Gebote halt un blieb in sinere Lebi (Liebe).

¹¹Des sag i (ich) äich, dmit mi Fräid (Freud) in äich bliebt un äiri Fräid (Freud) ganz groß isch.

¹²Des isch mi Gebot, daß ihr äich undaänanda liebt (leb hän), we i (ich) äich liebe (leb ha).

¹³Nemad het greßeri Lebi (Liebe) als de, daß sa (er) si Läbä losst fir sini Freunde.

¹⁴Ihr sin mini Freunde, wenn na den, was i (ich) äich sag (bpfiehlt).

¹⁵Ich sag etze nit, daß sa Knechte sin; denn ä Knecht weiß nit, was si Herr doet. Äi (ich) aba ha i (ich)`s gsait, daß ihr Freunde sin; denn alles, was i (ich) vu minem Vada (Babbe) ghärt ha, ha i (ich) äich kundgmacht.

¹⁶Nit ihr hän mich üsgwählt, sundern i (ich) ha äich üsgwählt un bschtimmt, daß sa higehn un Frucht bringe un äiri Frucht bliebt, dmit, wenn na d Vada (Babbe) bitte in minem Name, er's äich git.

¹⁷Des bpfiehl i (ich) äich, daß sa äich undaänanda liebt (leb hän).

¹⁸Wenn äich d Welt haßt, so wißt, daß sie mich vor äich ghaßt het.

¹⁹Wäret da vu d Welt, so het de Welt des Ihre leb (lieb). Wel ihr aba nit vu d Welt sin, sundern i (ich) äich üs d Welt üsgwählt ha, drum haßt äich de Welt.

²⁰Denke an des Wort, des i (ich) äich gsait ha: Dr Knecht isch nit greßa als si Herr. Hän sie mich vufolgt, so wäre sie äich au jage; hän sie mini Wort ghalte, so wäre sie äires au hebed (halte).

²¹Aba des alles wäre sie äich doe wägä minem Name; denn sie kenne den nit, der mi gschickt het.

²²Wenn i (ich) nit kumme wär un hät´s ne gsait, so hätte sie keini Sinde; etze aba kenne sie nigs vorbringe, um ihri Sinde zue entschuldige.

²³Wer mich haßt, der haßt au mi Vada (Babbe).

²⁴Hätt i (ich) nit de Sache (Werke) doe unda ne, de kei andere doe het, so hätte sie keini Sinde. Etze aba hän sie`s gsähne, un doch hasse sie mich un mi Vada (Babbe).

²⁵Aba s mueß des Wort erfillt wäre, des in ihrem Gsetz gschriebe schtoht: "Sie hass mi ohni Grund" (Psalm 69,5).

²⁶Wenn aba der Treschta kumme wird, den i (ich) äich schicke wär vum Vada (Babbe), d Geischt dr Wohret, der vum Vada (Babbe) üsgoht, der wird Ziignis ge vu ma (mir).

²⁷Un au ihr sin mini Ziige, denn ihr sin vu Afang a bi ma (mir) gsi.