Read Alemannische Bibel NT Johannes 16 Bible Online

Johannes 16 - Alemannische Bibel NT bible

Johannes 16

¹Des ha i (ich) zue äich gsait, dmit ihr nit wäggehn (abfallt).

²Sie wäre äich üs dr Synagoge (Gotteshus) üsschtoße. S kummt aba de Ziit, daß, wer äich umbringt, meine wird, er doet Gott ä Denscht dmit.

³Un des wäre sie nit dorum doe, sundern wel sie nit mi Vada (Babbe) nohch mich kenne.

⁴Aba des ha i (ich) zue äich gsait, dmit, wenn ihri Schtund kumme wird, ihr dra denkt, daß ich's äich gsait ha. Am Afang aba ha i (ich)`s äich nit gsait, denn i (ich) war jo bi äich.

⁵Etze aba gang i (ich) hi zue dem, der mi gschickt het; un nemads vu äich frogt mi: Wo gohsch dü hi?

⁶Doch wel i (ich) des zue äich gsait ha, isch aicha Herz arg Trurig.

⁷Aba i (ich) sag äich d Wohret: S isch guet fir äich, daß i (ich) wäggang. Denn wenn i (ich) nit wäggang, kummt d Treschta nit zue äich. Wenn i (ich) aba gang, will i (ich) nen zue äich schicke.

⁸Un wenn na (er) kummt, wird da d Welt d Auge ufdoe iba d Sinde un iba d Grechtigkeit un iba s Gricht;

⁹iba d Sinde: wel sie nit a mi glaube; iba

¹⁰d Grechtigkeit: wel i (ich) zum Vada (Babbe) gang un ihr mi etze nit sähn

¹¹iba des Gricht: wel d Firscht dr Welt grichtet isch.

¹²Ich ha äich noh viel z sage; aba ihr kennt`s etzed nit vutrage.

¹³Wenn aba sella, d Geischt dr Wohret, kumme wird, wird da (er) äich in alli Wohret leite. Denn na (er) wird nit üs sich selba schwätze; sundern was sa härä wird, des wird da schwätze, un was schbeda isch, wird da äich vukündige.

¹⁴Er wird mich vuherrliche; denn vum Mir wird er's nähmä un äich vukündige.

¹⁵Alles, was d Vada (Babbe) het, des isch mi. Drum ha i (ich) gsait: Er wird's vum Mir nähmä un äich vukündige.

¹⁶Nohch ä kleini Wieli, dann (dnoh) den na mich nimi säh un abamols ä kleini Wieli, dann (dnoh) den na mich säh.

¹⁷Do sage ä baar vu sinene Jinger undaänanda: Was beditet des, was sa (er) zue uns (us) sait: Nohch ä kleini Wieli, dann (dnoh) den na mich nit säh; un abamols ä kleini Wieli, dann (dnoh) den na mich säh; un: Ich gang zum Vada (Babbe)?

¹⁸Do sage sie: Was beditet des, was sa sait: Nohch ä kleini Wieli? Mir wisse nit, was sa schwätzt.

¹⁹Do het Jesus gmerk, daß sie nen froge wen, un sait zue nene: Wurum froge ihr äich undaänanda, daß i (ich) gsait ha: Nohch ä kleini Wieli, dann (dnoh) den na mich nit säh; un abamols ä kleini Wieli, dann (dnoh) den na mich säh?

²⁰Gwiß, gwiß, i (ich) sag äich: Ihr wäre hiile un klage, aba d Welt wird sich fräie; ihr wäre trurig si, doch äiri Trurigkeit soll in Fräid (Freud) vuwandlet wäre.

²¹Ä Wieb, wenn sie gebiert, so het sie Weh (Schmerz), denn ihri Schtund isch kumme. Wenn sie aba des Kind uf d Welt brocht het, denkt sie nimi an d Angscht um dr Fräid (Freud) wägä, daß ä Mensch uf d Welt kumme isch.

²²Un au ihr hän etze Trurigkeit; aba i (ich) will äich wiedasäh, un aicha Herz soll sich fräie, un äiri Fräid (Freud) soll nemads vu äich nähmä.

²³An däm Dag wäre na mich nigs froge. Gwiß, gwiß, i (ich) sag äich: Wenn ihr d Vada (Babbe) um ebis bitte den in minem Name, wird er's äich ge.

²⁴Sunscht hän ihr um nigs gfrogt in minem Name. Bitte, so das ihr nähmä, daß äiri Fräid (Freud) ganz guet isch.

²⁵Des ha i (ich) äich in Bilda gsait. S kummt de Ziit, daß i (ich) nigs me in Bilda mit äich schwätze doe, sundern äich fräi üsä vukündig vu minem Vada (Babbe).

²⁶An däm Dag den ihr bitte in minem Name. Un i (ich) sag äich nit, daß i (ich) d Vada (Babbe) fir äich bitte will;

²⁷denn er selbscht, d Vada (Babbe), het äich leb (lieb), wel ihr mich liebt (leb hän) un glaube, daß i (ich) vu Gott üsgange bi.

²⁸Ich bi vum Vada (Babbe) üsgange un in de Welt kumme; i (ich) vuloss de Welt wieda un gang zum Vada (Babbe).

²⁹Do sage zue nem sini Jinger: Lueg, etze schwätzesch dü fräi üsä un nimi in Bilda.

³⁰Etze wisse ma, daß dü alli Sach weisch un bruchsch des nit, daß di jemads frogt. Drum glaube ma (mir), daß dü vu Gott üsgange bisch.

³¹Jesus git ne zantwort: Etze glaube na?

³²Lueg, s kummt de Schtund un isch scho do, daß ihr vudeilt wäre, jeda in des Sine (heim goht), un mich ällei len. Aba i (ich) bi nit ällei, denn d Vada (Babbe) isch bi ma (mir).

³³Des ha i (ich) mit äich gsait, dmit ihr in ma (mir) Friede hän. In d Welt hän na Angscht; aba sin froh, i (ich) ha d Welt ibawunde (bsiegt).