Read Alemannische Bibel NT Johannes 17 Bible Online

Johannes 17 - Alemannische Bibel NT bible

Johannes 17

¹So schwätzt Jesus, un hebt sini Aug uf zum Himmel un sait: Vada (Babbe), d Schtund isch do: vuherrlich di Bue, dmit dr Bue dich vuherrlich;

²denn dü hesch nem Macht ge iba alli Mensche, dmit da (er) des ewige Läbä gib ällei, de dü nem ge hesch.

³Des isch aba des ewige Läbä, daß sie dich, der dü ällei wahre Gott bisch, un den dü gschickt hesch, Jesus Chrischtus, erkenne.

⁴Ich ha dich vuherrlicht uf d Erde un des alles gmacht, des dü ma (mir) ge hesch, dmit i (ich)`s doe.

⁵Un etze, Vada (Babbe), vuherrlich dü mich bi dir mit d Herrlichkeit, de i (ich) bi dir ka ha, bvor d Welt war.

⁶Ich ha di Name d Mensch zeigt (offenbart), de dü ma (mir) üs d Welt ge hesch. Sie ware di, un dü hesch sie ma (mir) ge, un sie hän di Wort bwahrt.

⁷Etze wisse sie, daß alles, was dü ma (mir) ge hesch, vu dir kummt.

⁸Denn de Wort, de dü ma (mir) ge hesch, ha i (ich) ne ge, un sie hän sie agnumme un wiße, daß i (ich) vu dir üsgange bi, un sie glaube, daß dü mich gschickt hesch.

⁹Ich bitt fir sie un bitt nit fir d Welt, sundern fir de, de dü ma (mir) ge hesch; denn sie sin di.

¹⁰Un alles, was mi isch, des isch di, un was di isch, des isch mi; un i (ich) bi in nene vuherrlicht.

¹¹Ich bi nimi in d Welt; de aba sin in d Welt, un i (ich) kummt zue dir. Heiliger Vada (Babbe), bwahr sie in dinem Name, den dü ma (mir) ge hesch, daß sie eins sin we ma (mir).

¹²Solang i (ich) bi nene war, ha isch sie i (ich) bwahrt in dinem Name, den dü ma (mir) ge hesch, un i (ich) ha sie bwahrt, un keina vu nene isch vulore üßa däm Bue vum Vuderbe, dmit d Schrift erfillt wär.

¹³Etze aba kummt i (ich) zue dir un sag des in d Welt, dmit mi Fräid (Freud) in nene ganz guet isch.

¹⁴Ich ha nene di Wort ge, un de Welt het sie ghaßt; denn sie sin nit vu d Welt, we au i (ich) nit vu d Welt bi.

¹⁵Ich bitt di nit, daß dü sie üs d Welt nimmsch, sundern daß dü sie bwahrsch vor rem Bese.

¹⁶Sie sin nit vu d Welt, we au i (ich) nit vu d Welt bi.

¹⁷Heilig sie in d Wohret; di Wort isch d Wohret.

¹⁸We dü mich gschickt hesch in d Welt, so schick i (ich) sie au in d Welt.

¹⁹Ich heilig mich selba fir sie, dmit au de gheiligt sin in d Wohret.

²⁰Ich bitt aba nit ällei fir de alli, sundern au fir de, de durch ihr Wort a mich glaube wäre,

²¹dmit sie alli eins sin. We dü, Vada (Babbe), in ma (mir) bisch un i (ich) in dir, so soll au sie in uns (us) si, dmit de Welt glaubt, daß dü mich gschickt hesch.

²²Un i (ich) ha nene d Herrlichkeit ge, de dü ma (mir) ge hesch, dmit sie eins sin, we ma (mir) eins sin,

²³i (ich) in nene un dü in ma (mir), dmit sie ganz guet eins sin un d Welt erkennt, daß dü mich gschickt hesch un sie leb hesch (liebsch), we dü mi leb hesch (liebsch).

²⁴Vada (Babbe), i (ich) will, daß, wo i (ich) bi, au de bi ma (mir) sin, de dü ma (mir) ge hesch, dmit sie mi Herrlichkeit sähn, de dü ma (mir) ge hesch; wel dü hesch mi gliebt (leb ka), bvor d Grund vu d Welt glegt war.

²⁵Grechter Vada (Babbe), de Welt kennt dich nit; i (ich) aba kenn dich, un de hän gmerkt, daß dü mi gschickt hesch.

²⁶Un i (ich) ha nene di Name kundgmacht un wär ne kundmache, dmit de Lebi (Liebe), mit der dü mich leb hesch (liebsch), in nene isch un i (ich) in nene.