Read Alemannische Bibel NT Johannes 2 Bible Online

Johannes 2 - Alemannische Bibel NT bible

Johannes 2

¹Un am dritte Dag war ä Hochziit in Kana in Galiläa, un d Muetter vu Jesus war do.

²Jesus aba un sini Jinger ware au zue d Hochziit glade.

³Un als d Wi üsgange isch, sait d Muetter vu Jesus zue nem: Sie hän kei Wi me.

⁴Jesus sait zue narä: Was goht's di a, Wieb, was i (ich) doe? Mini Schtund isch noh nit kumme.

⁵Si Muetter sait zue d Diena: Was er äich sait, des den.

⁶S sin aba dert sechs steinerni Wassakreg gschtande fir´s Sufa mache wäre si nohch d jüdische Sitte, un in jede gehn zwei odr dräi Maß.

⁷Jesus sait zue nene: Fillä de Wassakreg mit Wassa! Un sie fillä sie bis obena.

⁸Un na (er) sait zue nene: Schepfe etze un bringe däm Ässmeista! Un sie bringe's nem.

⁹Als aba dr Ässmeista d Wi brobiert het, der Wassa gsi isch, un nit gwißt het, wuher er kummt - d Diena aba hän`s gwißt, de des Wassa gschepft hän -, rueft dr Ässmeista d Bräutigam

¹⁰un sait zue nem: Jedama git zerscht d guete Wi un, wenn sie bsofe wäre, d gringere; dü aba hesch d guete Wi bis etzed zruckbhalte.

¹¹Des isch des erschte Zeiche, des Jesus doe het, gschähe in Kana in Galiläa, un er het sini Herrlichkeit zeigt. Un sini Jinger glaube a nen.

¹²Dnohch goht Jesus nab nohch Kapernaum, er, si Muetter, sini Breda un sini Jinger, un sie bliebe nit lang do.

¹³Un des Passafescht vu d Jude war nooch, un Jesus zeht nuf nohch Jerusalem. (d)

¹⁴Un na (er) findet im Tempel d Händla, Rinda, Schof un Duebe vukäufa, un d Geldwechsla, de do hocke.

¹⁵Un na (er) macht ä Geißle üs Seila un trieb sie alli zum Tempel üsä samt d Schof un Rinda un schittet d Wechsla s Geld üs un schuckt alli Tisch um

¹⁶un sait zue däne, de de Duebe vukaufe: Trage des wäg un mache nit des Hus vu minem Vada (Babbe) zum Kaufhus!

¹⁷Sini Jinger aba denke dra, daß gschriebe schtoht (Psalm 69,10): "D Eifa um di Hus wird mi frässä."

¹⁸Do fange d Jude a un sage zue nem: Was zeigsch dü uns (us) fir ä Zeiche, daß dü des doe darfsch?

¹⁹Jesus git zantwort un sait zue nene: Breche dän Tempel ab, un in dräi Däg will i (ich) nen ufrichte.

²⁰Do sage d Jude: D Tempel isch in sechsevierzig Johr bäut worde, un dü willsch nen in dräi Däg ufrichte?

²¹Er aba schwätzt vum Tempel vu sinem Leib (Ranze).

²²Als sa (er) etze ufgschtande war vu d Dote, hän sini Jinger dra denkt, daß sa (er) des gsait het, un glaube d Schrift un däm Wort, des Jesus gsait het.

²³Als sa (er) aba am Passafescht in Jerusalem war, glaube vieli an si Name, do sie de Zeiche sähn, de na (er) doet.

²⁴Aba Jesus vuträut sich ne nit a; denn na (er) kennt sie alli

²⁵un brucht sie nit, daß nem jemads Ziignis git vu d Mensche; denn er het gwißt, was im Mensch war.