Read Alemannische Bibel NT Apostelgeschichte 19 Bible Online

Apostelgeschichte 19 - Alemannische Bibel NT bible

Apostelgeschichte 19

¹S isch bassiert aba, als Apollos in Korinth war, daß Paulus durch des Hochland zeht un nohch Ephesus kummt un ä baar Jinger findet.

²Zue däne sait da: Hän ihr d heilige Geischt gregt, als sa gläubig wore sin? Sie sage zue nem: Mir hän noh ne ghärt, daß ses ä heilige Geischt git.

³Un na (er) het sie gfrogt: Worauf sin ihr denn dauft? Do sage sie: Uf de Daufi vum Johannes.

⁴Paulus aba sait: Johannes het dauft mit dr Daufi zue d Buße un däm Volk gsait, sie solle an der glaube, der nohch nem kumme doet, nämlich an Jesus.

⁵Als sie des ghärt hän, len sie sich daufe uf d Name vum Herrn Jesus.

⁶Un als Paulus d Händ (Pfode) uf sie legt, kummt dr heilige Geischt uf sie, un sie schwätze in Zunge un wiessage.

⁷S ware aba zsämme etwa zwöelf Männa.

⁸Er goht aba in d Synagoge (Gotteshus) un predigt fräi uff dräi Monet lang, lehrt un ibaziigt sie vum Rich Gottes.

⁹Als aba ä baar vuschtockt ware un nit glaube un vor dr Lit schlecht schwätze vu d Lehr, trennt er sich vu nene un sundert au d Jinger ab un schwätzt jede Dag in dr Schuel vum Tyrannus.

¹⁰Un des isch bassiert zwei Johr lang, so daß alli, de in dr Provinz Asien husste, des Wort vum Herrn ghärt hän, Jude un Grieche.

¹¹Un Gott wirkt mit nit wenig Tade durch de Händ (Pfode) vum Paulus.

¹²So halte sie au d Schweißdecha un anderi Decha, de na (er) uf sinere Hüt trage het, iba di Kranke, un de Krankkete gehn vu nene, un di bese Geischta fahre üs.

¹³S vusueche sich aba ä baar vu d Jude, de als Bschwöra rumzoge ware, d Name vum Herrn Jesus z nenne iba däne, de besi Geischta hän, un sage: Ich bschwör äich bi däm Jesus, der wo (den) Paulus predigt.

¹⁴S ware aba siebä Buebä vumä jüdische Hohenpriester mit Name Skevas, de des gmacht hän.

¹⁵Aba dr bese Geischt git zantwort un sait zue nene: Jesus kenne i (ich) wohl, un vu Paulus weiß i (ich) wohl; aba wer sin ihr?

¹⁶Un der Mensch, in däm dr bese Geischt war, flegt uf sie un ibafallt sie alli un richte sie so zue, daß sie nackt un vuwundet üs däm Hus ab haue.

¹⁷Des aba kummt allene zohre, de in Ephesus husse, Jude un Grieche; un Angscht kummt uf sie alli, un dr Name vum Herrn Jesus wird hoch globt.

¹⁸S kumme au vieli vu däne, de gläubig wore ware, sage un vuzehle, was sie doe hän.

¹⁹Vieli aba, de Zaubarai triebe hän, bringe de Becha zsämme un vubrenne sie vor allene un rechne üs, was sie wert ware, un kumme uf fünfzigdusend Silbagrosche.

²⁰So breitet sich des Wort üs durch de Kraft vum Herrn un wird groß (mächtig).

²¹Als des gschähe war, nimmt sich Paulus im Geischt vor, durch Mazedonien un Achaja z ze un nohch Jerusalem z reise, un sait: Wenn i (ich) dert gsi bi, mueß i (ich) au Rom säh.

²²Un na (er) schickt zwei, de nem diene, Timotheus un Erastus, nohch Mazedonien; er aba bliebt noh ä Wieli in dr Provinz Asien.

²³S erhob sich aba um de Ziit ä nit kleini Unroeh iba d näji (naii) Wäg.

²⁴Denn eina mit Name Demetrius, ä Goldschmied, macht silberne Tempel vu d Diana un vuschafft däne vum Handwerk nit wenig Gwinn.

²⁵De un de Arbeida vu dem des Handwerk vusammlet er un sait: Lebi (Liebe) Männa, ihr wißt, daß ma (mir) große Gwinn vu däm Gwerbe hän;

²⁶un ihr sähn un häre, daß nit ällei in Ephesus, sundern au schier in dr ganze Provinz Asien der Paulus viel Volk abspenstig macht, ibaredet un sait: Was mit Händ (Pfode) gmacht isch, des sin keini Götta.

²⁷Aba s droht nit nur unsa Gwerbe in Vuruef zue grote, sundern au dr Tempel vu d große Göttin Diana wird fir nigs gachtet wäre, un zudem wird ihri göttliche Majestät undagoh, der doch di ganz Provinz Asien un dr Weltkreis Vuehrig zeigt.

²⁸Als sie des ghärt hän, wäre sie vu Zorn (Wuet) erfillt un brellä: Groß isch di Diana vu d Epheser!

²⁹Un di ganz Schtadt wird voll Gwimmel; sie schtirme imetig zum Theater un packe Gajus un Aristarch üs Mazedonien, de Freunde vum Paulus.

³⁰Als aba Paulus unda des Volk go wot, len's nem de Jinger nit zue.

³¹Au ä baar vu d Obere dr Provinz Asien, de nem fründlig gsinnt ware, schicke zue nem un ermahne nen, sich nit bim Theater blicke z lo.

³²Dert brellä di eine des, di andere des, un de Vusammlig (Bagasch) war in Vuwirrig, un di meischte wiße nit, wurum sie zsämmekumme ware.

³³Ä baar aba vu d Lit sages dem Alexander, den d Jude vorschicke. Alexander aba winkt mit d Hand un wot sich vor rem Volk vuantworte.

³⁴Als sie aba gmerkt hän, daß sa (er) ä Jude isch, brelle alli we üs einem Mul (Gosch) schier zwei Schtunde lang: Groß isch di Diana vu d Epheser!

³⁵Als aba dr Kanzler des Volk bruhigt het, sait da (er): Ihr Männa vu Ephesus, wo isch ei Mensch, der nit weiß, daß de Schtadt Ephesus ä Heterin vu d große Diana isch un vu ihrem Bild, des vum Himmel gfloge isch?

³⁶Wel des etze so isch, solle ihr äich ruhig vuhalte un nigs Unibalegtes doe.

³⁷Ihr hän de Mensche hergfihrt, de nit Tempelraiba noh Läschtera unsera Göttin sin.

³⁸Hän aba Demetrius un de mit nem vum Handwerk sin ä Aschpruch an eine, so git`s Grichte un Schtadthaltr; do len sie sich undaänanda vuklage.

³⁹Wen ihr aba doriba üsä dem noh ebis, so ka ma`s in einare Vusammlig mache (entscheiden).

⁴⁰Denn ma (mir) schtehn in Gfahr, wägä dem hiitig Ufruhr vuklagt z wäre, ohni daß ä Grund do isch, mit däm ma (mir) de Ufruhr entschuldige kennte. Un als er des gsait het, het da (er) de Vusammlig (Bagasch) go lo.