Read Alemannische Bibel NT Römer 11 Bible Online

Römer 11 - Alemannische Bibel NT bible

Römer 11

¹So frog i (ich) etze: Het denn Gott si Volk vuschtoße? So isch`s nit! Denn i (ich) bi au ä Israelit, vum Gschlecht Abrahams, üs däm Schtamm Benjamin.

²Gott het si Volk nit vuschtoße, des sa (er) zvor üsgwählt het. Odr wißt ihr nit, was de Schrift sait vu Elia, we na (er) vor Gott kummt gege Israel un sait (1. Kenig 19,10): "

³Herr, sie hän dini Prophete umbrocht un hän dini Altäre vubroche, un i (ich) bi ällei ibrigbliebe, un sie vulange ma (mir) nohch däm Läbä"?

⁴Aba was sait nem de göttlichi Antwort? (1. Kenig 19,18): "Ich ha ma (mir) ibrigglo siebedusig Ma, de ihri Knie nit krumm gmacht hän vor rem Baal."

⁵So goht`s au etzed zue der Ziit, daß ä baar ibrigbliebe sin nohch dr Wahl vu d Gnade.

⁶Isch's aba üs Gnade, so isch's nit üs Vudenscht mit Werke; sunscht wär Gnade nit Gnade.

⁷We etze? Was Israel suecht, des het`s nit gregt; de Üserwählte aba hän`s gregt. Di andere sin vuschtockt,

⁸we gschriebe schtoht (Jesaja 29,10): "Gott het ne ä Geischt der schloft ge, Auge, daß sie nit sähn, un Ohre, daß sie nit härä, bis uf d hiitige Dag."

⁹Un David sait (Psalm 69,23.24): "Loß ihr Disch zue nare Falle wäre un zue nare Schlinge un ne zum Aschtoß un zue d Vugeltig.

¹⁰Ihri Auge solle finschta wäre, daß sie nit sähn, un ihr Kriiz (Buckel) krumm mache alliziit."

¹¹So frog i (ich) etze: Sin sie gschtrauchelt, dmit sie aneflegä? Des isch`s nit! Sundern durch ihr Nafelgä isch d Heide des Heil widafahre, dmit Israel ne nohcheifere soll.

¹²Wenn aba scho ihr Nafelgä Richtum fir de Welt isch un ihr Schade Richtum fir de Heide, weviel me wird`s Richtum si, wenn ihri Zahl voll wird.

¹³Äi (ich) Heide aba sag i (ich): Wel i (ich) Aposchtel vu d Heide bi, lob i (ich) mi Amt,

¹⁴ob i (ich) villicht mini Schtammvuwandte zum Nohcheifere lock un ä baar vu nene rette kennt.

¹⁵Denn wenn ihri Vuwerfig de Vusehnig vu d Welt isch, was wird ihr Anähme anderes si als Läbä üs d Dote!

¹⁶Isch de Erstlingsgabe vum Teig heilig, so isch au dr ganze Teig heilig; un wenn d Wurzle heilig isch, so sin au de Zwiegli heilig.

¹⁷Wenn aba etze ä baar vu d Äscht üsbroche wäre un dü, der dü ä wildes Elzwiegli warsch, in d Elbaum iipfropft worde bisch un ä adeil gregt hesch an d Wurzle un däm Saft vum Elbaum,

¹⁸so rehm di nit gegeiba d Äscht. Rehmsch dü dich aba, so sollsch dü wisse, daß nit dü de Wurzle traisch, sundern de Wurzle trait dich.

¹⁹Etze saisch dü: De Zwiegli sin üsbroche worde, dmit i (ich) iipfropft wir.

²⁰Ganz recht! Sie wäre üsbroche wägä ihrem Unglaube; dü aba schtohsch fescht durch d Glaube. Blieb nit stolz, sundern fircht di!

²¹Het Gott de nadirlige (normale) Zwiegli nit vuschont, wird da (er) dich doch wohl au nit vuschone.

²²Drum sieh de Güte un d Ernscht Gottes: d Ernscht gegeiba däne, de gflogä sin, de Güte Gottes aba dir gegeiba, sofern dü bi sinere Güte bliebsch; sunscht wirsch dü au abghaue wäre.

²³Säli aba, sofern sie nit im Unglaube bliebe, wäre iipfropft wäre; denn Gott ka sie wieda iipfropfe.

²⁴Denn wenn dü üs däm Elbaum, der vu Natur üs wild war, abghaue un gege di Natur in d edle Elbaum iipfropft worde bisch, weviel me wäre de nadirlige (normale) Zwiegli wieda iipfropft wäre in ihr eigene Elbaum.

²⁵Ich will äich, lebi Breda, des Gheimnis nit vuhehle, dmit ihr äich nit selba fir schlau halte: Vuschtockig isch nem Deil Israels widafahre, so lang bis de volli Zahl vu Heide zum Heil glange solle voll isch;

²⁶un so wird ganz Israel grettet wäre, we gschriebe schtoht (Jesaja 59,20; Jeremia 31,33): "S wird kumme üs Zion dr Erlesa, der abwimmle wird alli Gottlosigkeit vu Jakob.

²⁷Un des isch mi Packt (Abkumme) mit ne, wenn i (ich) ihri Sinde wägnähme wir."

²⁸Vum Evangelium üs gsähne sin sie zwar Gegna (Feinde) um äich; aba vu d Erwählig sin sie Gliebte wägä d Vädare.

²⁹Denn Gottes Gabe un Bruefig kenne nen nit greue.

³⁰Denn we ihr zvor Gott unghorsam gsi sin, etze aba Barmherzigkeit gregt hän wägä ihrem Unglaube".

³¹So sin au säli etzed bes (unghorsam) wore wägä dr Barmherzigkeit, de äich widafahre isch, dmit au sie etzed Barmherzigkeit gregä.

³²Denn Gott het alli igschlosse in des Bes si, dmit da (er) sich alle erbarmt.

³³O welch ä Defi vum Rich si, beides, dr Wisheit un des Wisse um Gott! We unbegrieflich sin sini Gricht un unerforschlich sini Wäg!

³⁴Denn "wer het d Sinn vum Herrn vuschtande, odr wer isch si Rotgeba gsi?" (Jesaja 40,13)

³⁵Odr "wer het nem ebis zvor ge, daß Gott s nem zruck ge müßt?" (Hiob 41,3)

³⁶Denn vu nem un durch nen un zue nem sin alli Sache. Ihm isch Ehri in Ewigkeit! Amen.