Read Alemannische Bibel NT Römer 2 Bible Online

Römer 2 - Alemannische Bibel NT bible

Römer 2

¹Drum, oh Mensch, kasch dü di nit entschuldige, wer dü au bisch, der dü richtesch. Denn in was dü d andere richtesch, vudammsch dü dich selba, wel dü s glieche doesch, was dü richtesch.

²Mir wisse aba, daß Gottes Urdeil recht isch iba de, de des den.

³Denksch dü aba, oh Mensch, der dü de richtesch, de des den, un doesch au s glieche, daß dü däm Urdeil Gottes entkumme wirsch?

⁴Odr vuachtesch dü d Richtum vu sinere Güte, Geduld un Langmuet? Weisch dü nit, daß dich Gottes Güte zue d Buße leitet?

⁵Dü aba mit dinem vuschtockte un unbueßfertige Herz hufsch dir selba Zorn (Wuet) a uf d Dag vum Zorn (Wuet) un dr Offenbarig vum Grechte Gricht Gottes,

⁶der jedem ge wird nohch sinene Werke:

⁷ewiges Läbä däne, de in alla Geduld mit guete Werke vulange nohch d Herrlichkeit, Ehri un ewigem Läbä;

⁸Ungnade un Zorn (Wuet) aba däne, de schtrietsichtig sin un dr Wohret nit folge, folge aba dr Ungrechtigkeit;

⁹Trebsal un Angscht iba alli Seele dr Mensche, de Beses den, zerscht d Jude un ebeso d Grieche;

¹⁰Herrlichkeit aba un Ehri un Friede alle däne, de Guetes den, zerscht d Jude un ebeso d Grieche.

¹¹Denn s isch kei Asähe dr Mensche vor Gott.

¹²Alli, de ohni Gsetz gsindigt hän, wäre au ohni Gsetz vulore go; un alli, de unda däm Gsetz gsindigt hän, wäre durchs Gsetz vuurdeilt wäre.

¹³Denn vor Gott sin nit Grecht, de des Gsetz härä, sundern de des Gsetz den, wäre Grecht si.

¹⁴Denn wenn Heide, de des Gsetz nit hän, doch vu Natur üs den, was des Gsetz fordert, so sin sie, obwohl sie des Gsetz nit hän, sich selba s Gsetz.

¹⁵Sie bewiese dmit, daß in ihre Herze gschriebe isch, was des Gsetz fordert, zmol ihr Gwisse s ne beziigt, dzue au de`s denke, de änanda aklage odr au entschuldige -

¹⁶a däm Dag, a däm Gott des Vuborgene dr Mensche durch Chrischtus Jesus richte wird, we`s mi Evangelium beziigt.

¹⁷Wenn dü dich aba Jud nennsch un vulosch di ufs Gsetz un rehmsch di Gottes

¹⁸un kennsch si Wille un prefsch, wel dü üs däm Gsetz undarichtet bisch, was des Beschte z doe isch,

¹⁹un maßesch dir a, ä Leida dr Blindä z si, ä Lecht dera, de in Dunkle sin,

²⁰ä Erzieha dr Unvuschtändige, ä Lehrer dr Unmindige, wel dü im Gsetz de Richtschnur dr Weisse un d Wohret hesch -:

²¹Dü lehrsch etze anderi, un lehrsch dich selba nit? Dü predigsch, ma soll nit schtähle, un dü schtiehlsch?

²²Dü saisch, ma soll nit ehebreche, un dü brichsch d Ehe? Dü vuabscheusch d Götze, un braubsch ihri Tempel?

²³Dü rehmsch di vum Gsetz, un schändesch Gott durch Ibatretig vum Gsetz?

²⁴Denn "äiretwägä wird Gottes Name gläschtert unda d Heide", we gschriebe schtoht (Jesaja 52,5).

²⁵Di Bschniedig nitzt ebis, wenn dü des Gsetz hebsch; hebsch dü aba des Gsetz nit, so bisch dü üs nem Bschnittene scho ä Unbschnittene wore.

²⁶Wenn etze dr Unbschnittene hebet (haltet), was nohch rem Gsetz recht isch, meinsch dü nit, daß dann (dnoh) dr Unbschnittene vor Gott als Bschnittene gilt?

²⁷Un so wird der, der vu Natur unbschnitte isch un des Gsetz erfillt, dir ä Richta si, der dü unda däm Buechschtabe un dr Bschniedig schtohsch un des Gsetz ibatrittsch.

²⁸Denn nit der isch ä Jud, der`s vu uße isch, au isch nit des de Bschniedig, de vu uße am Fleisch bassiert;

²⁹sundern der isch ä Jud, der`s vu innä vuborge isch, un des isch de Bschniedig vum Herz, de im Geischt un nit im Buechschtabe bassiert. Des Lob vu däne isch nit vu Mensche, sundern vu Gott.