Read Alemannische Bibel NT Römer 3 Bible Online

Römer 3 - Alemannische Bibel NT bible

Römer 3

¹Was hän dann (dnoh) de Jude fir ä Vordeil, odr was nitzt de Bschniedig?

²Viel uf jedi Art! Zum erschte: s isch ne avuträut, was Gott gsait het.

³Daß aba ä baar nit treu ware, was liet dra (soll`s)? Soll ihri Untreui Gottes Treui ufhebe?

⁴So isch`s nit! S isch vielme so: Gott isch wohr un alli Mensche sin Vuloge; we gschriebe schtoht (Psalm 51,6): "Dmit dü recht bhaltsch in dinem Wort un siegsch, wenn ma mit dir rechtet."

⁵S isch aba so, daß unsri Ungrechtigkeit Gottes Grechtigkeit ins Lecht schtellt, was soll ma sage? Isch Gott dann (dnoh) nit ungrecht, wenn na (er) zirnt? - Ich schwätz nohch Menscheart. -

⁶Des isch nit so! We kennt sunscht Gott de Welt richte?

⁷Wenn aba de Wohret Gottes durch mi Lege herrlicha wird zue sinere Ehri, wurum soll i (ich) dann noh (dnoh) als ä Sinda grichtet wäre?

⁸Isch`s etwa so, we ma (mir) vuläschtert wäre un ä baar behaupte, daß ma (mir) sage: Len uns (us) Beses doe, dmit Guetes drüs kummt? Dere Vudammnis isch Grecht.

⁹Was sage ma (mir) denn etze? Hän ma (mir) Jude ä Vorzug? Gar nit. Denn ma (mir) hän grad bwiese, daß alli, Jude we Grieche, unda dr Sinde sin,

¹⁰we gschriebe schtoht: "Do isch keina, der Grecht isch, au nit eina.

¹¹Do isch keina, der schlau (vuschtändig) isch; do isch keina, der nohch Gott frogt.

¹²Sie sin alli wäggange (abgwiche) un allisamt vudorbe. Do isch keina, der Guetes doet, au nit eina (Psalm 14,1-3).

¹³Ihr Rache (Hals) isch ä offenes Grab; mit ihra Zunge bschiesse (lege) sie (Psalm 5,10), Ottergift isch unda ihre Lippe (Psalm 140,4);

¹⁴ihr Mul (Gosch) isch volla Fluech un Bitterkeit (Psalm 10,7).

¹⁵Ihri Feß eile, Bloet z vugieße;

¹⁶uf ihrem Wäg isch luta Schadä un Jamma,

¹⁷un d Wäg vum Friede kenne sie nit (Jesaja 59,7.8).

¹⁸S isch kei Gottesfurcht bi nene (Psalm 36,2)."

¹⁹Mir wisse aba: was des Gsetz sait, des sait s däne, de unda däm Gsetz sin, dmit alle s Mul (d Gosch) gschtopft wird un alli Welt vor Gott schuldig isch,

²⁰wel kei Mensch durch de Werke vum Gsetz vor nem Grecht si ka. Denn durch s Gsetz wisse ma was Sinde isch.

²¹Etze aba isch ohni Zuedoe vum Gsetz de Grechtigkeit, de vor Gott gilt, zeigt (do, offenbart), beziigt durch`s Gsetz un d Prophete.

²²Ich schwätz aba vu dr Grechtigkeit vor Gott, de do kummt durch d Glaube an Jesus Chrischtus zue alle, de glaube. Denn do isch kei Undaschied:

²³sie sin allisamt Sinda un hän wenig Ruhm (Ehri), den sie bi Gott ha solle,

²⁴un wäre ohni Vudenscht Grecht üs sinere Gnade durch de Erlesig, de durch Chrischtus Jesus gschähe isch.

²⁵Den het Gott fir d Glaube higschtellt als Sühne in sinem Bloet zum Bewies (Erwies) vu sinere Grechtigkeit, indäm er de Sinde vugit, de freher

²⁶gmacht wore sin in d Ziit vu sinere Geduld, um etze in der Ziit sini Grechtigkeit z ge (erwiese), daß sa (er) selbscht Grecht isch un Grecht macht den, der do isch üs däm Glaube an Jesus.

²⁷Wo bliebt etze des Rühme? S isch üsgschlosse. Durch wel Gsetz? Durch des Gsetz üs Werke? Nei, sundern durch des Gsetz vum Glaube.

²⁸So hebed ma (mir) etze dfir, daß dr Mensch Grecht wird ohni Gsetz`s Werk, ällei durch d Glaube.

²⁹Odr isch Gott ällei dr Gott vu d Jude? Isch er nit au dr Gott vu d Heide? Jo gwiß, au vu d Heide.

³⁰Denn s isch der eine Gott, der Grecht macht d Jude üs säm Glaube un d Heide durch d Glaube.

³¹We? Hebe ma (mir) denn des Gsetz uf durch d Glaube? So isch nit! Sundern ma (mir) richte des Gsetz uf.