Read Alemannische Bibel NT Römer 9 Bible Online

Römer 9 - Alemannische Bibel NT bible

Römer 9

¹Ich sag d Wohret in Chrischtus un leg nit, we ma (mir) mi Gwisse beziigt im heilige Geischt,

²daß i (ich) großi Trurigkeit un Schmerz ohni Undaloß in minem Herz ha.

³Ich selba winscht, vufluecht un vu Chrischtus trennt z si fir mini Breda, de mini Schtammvuwandte sin nohch rem Fleisch,

⁴de Israelite sin, däne d Kindschaft ghärt un d Herrlichkeit un dr Packt (Abkumme) un des Gsetz un dr Gottesdenscht un d Vuheißige (Vuschpreche),

⁵däne au d Vädare ghäre, un üs däne Chrischtus herkummt nohch rem Fleisch, der do isch Gott iba alles, globt in Ewigkeit. Amen.

⁶Aba i (ich) sag dmit nit, daß Gottes Wort hifällig (ibaflisig) wore isch. Denn nit alli sin Israelite, de vu Israel schtamme;

⁷au nit alli, de Abrahams Nochkumme sin, sin drum sini Kinda. Sundern nur "was vu Isaak schtammt, soll di Gschlecht gnennt werden" (1. Moses 21,12),

⁸des heißt: nit des sin Gottes Kinda, de nohch rem Fleisch Kinda sin; sundern nur de Kinda vu d Vuheißig wäre als sini Nochkumme akennt.

⁹Denn des isch ä Wort vu d Vuheißig, wo na (er) sait (1. Moses 18,10): "Um de Ziit will i (ich) kumme, un Sara soll ä Bue ha."

¹⁰Aba nit ällei do isch`s so, sundern au bi Rebekka, de vu däm eine, unsam Vada (Babbe) Isaak, schwanga wird.

¹¹Ehe de Kinda uf d Welt kumme ware un nit Guetes noh Beses doe hän, do wird, dmit d Rotschluß Gottes bschtoh bliebt un sini fräii Wahl -

¹²nit üs Vudenscht dr Werke, sundern durch de Gnade vum Bruefende -, zue ihr sait: "Dr Eltere soll denschtbar wäre däm Jingere" (1. Moses 25,23),

¹³we gschriebe schtoht (Maleachi 1,2.3): "Jakob ha i (ich) gliebt (leb ka), aba Esau ha i (ich) ghaßt."

¹⁴Was solle ma (mir) etze dozue sage? Isch denn Gott ungrecht? So isch`s nit!

¹⁵Denn na (er) sait zue Moses (2. Moses 33,19): "Wem i (ich) gnädig bi, däm bi i (ich) gnädig; un wäm i (ich) mi erbarm, däm erbarm i (ich) mi."

¹⁶So liet`s etze nit a jemands sinem Welle odr Laufe, sundern an Gottes Erbarme.

¹⁷Denn d Schrift sait zum Pharao (2. Moses 9,16): "Ebe dzue ha i (ich) di gweckt, dmit i (ich) an dir mi Macht zeig un dmit mi Name uf dr ganze Erde vukindigt wird."

¹⁸So erbarmt da (er) sich etze, wäm ma (er) will, un vuschtockt, wen na (er) will.

¹⁹Etze saisch dü zue ma (mir): Wurum schwärzt er uns (us) dann noh (dnoh) a? Wer ka sinem Wille widaschtoh?

²⁰Jo, Mensch, wer bisch dü denn, daß dü mit Gott rechte willsch? Wo sait au ä Gschaffenes zue sinem Meischta: Wurum machsch dü mi so?

²¹Het nit ä Töpfa Macht iba d Ton, üs demselbe Klumpe ä Gfäß zum ehrevolle un ä anderes zu nit so ehrevolle Gebruuch z mache?

²²Wo Gott si Zorn (Wuet) zeigt un sini Macht kunddoe wot, het da (er) mit große Geduld wägtrage de Töpf vum Zorn (Wuet), de zum End bschtimmt ware,

²³dmit da (er) d Richtum vu sinere Herrlichkeit kunddoet a d Kanne vu d Barmherzigkeit, de er zvor gmacht het zue d Herrlichkeit.

²⁴Dozue het da (er) uns (us) bruefe, nit ällei üs d Jude, sundern au üs d Heide.

²⁵We er denn au durch Hosea sait (Hosea 2,25; 2,1): "Ich will des mi Volk nenne, des nit mi Volk war, un mi Gliebti, de nit mi Gliebti war." "

²⁶Un s soll gschähe: Anschtatt daß zue nene gsait wird: ,Ihr sin nit mi Volk, solle sie Kinda vum lebändige Gott gnennt wäre."

²⁷Jesaja aba rueft üs iba Israel (Jesaja 10,22.23): "Wenn de Zahl vu d Israelite wär we dr Sand am Meer, so wird doch nur ä Rest grettet wäre;

²⁸denn dr Herr wird si Wort, indäm er macht un schiedet, üsrichte uf d Erde."

²⁹Un we Jesaja vorusgsait het (Jesaja 1,9): "Wenn uns (us) nit dr Herr Zebaoth Nochkumme ibrigglosse hät, so wäre ma (mir) we Sodom wore un we Gomorra."

³⁰Was solle ma (mir) etze dozue sage? Das wen ma (mir) sage: D Heide, de nit nohch dr Grechtigkeit vulange, hän d Grechtigkeit gregt; i (ich) schwätz aba vu dr Grechtigkeit, de üs däm Glaube kummt.

³¹Israel aba het nohch rem Gsetz dr Grechtigkeit trachtet un het`s doch nit nabrocht (gschafft).

³²Wurum des? Wel`s de Grechtigkeit nit üs däm Glaube suecht, sundern als kummt sie üs d Werke. Sie hän sich gschtoße an däm Schtei (Wackes) zum Draschtoße,

³³we gschriebe schtoht (Jesaja 8,14; 28,16): "Lueg, i (ich) lege in Zion ä Schtei (Wackes) zum Draschtoße un ä Fels zum Ärganiss; un wer a nen glaubt, der soll nit zschande wäre."