Read Alemannische Bibel NT 1 Korinther 9 Bible Online

1 Korinther 9 - Alemannische Bibel NT bible

1 Korinther 9

¹Bin i (ich) nit fräi? Bin i (ich) nit ä Aposchtel? Habe i (ich) nit unsa Herrn Jesus gsähne? Sin nit ihr mi Vudenscht in däm Herrn?

²Bin i (ich) fir anderi kei Aposchtel, so bi ich's doch fir äich; denn des Siegel vu minem Aposchtelamt sin ihr in däm Herrn.

³Dene, de mi vuurteile, antwort i (ich) so:

⁴Hän ma (mir) nit des Recht, z ässä un z trinke?

⁵Hän ma (mir) nit au des Recht, ä Schweschta als Ehefrau mit uns (us) z fihre we di andere Aposchtel un de Breda vum Herrn un Kephas?

⁶Odr hän ällei i (ich) un Barnabas nit des Recht, nit z schaffe?

⁷Wer zeht denn in d Kreg un vugeldet (zahlt) sich selbscht d Sold? Wer pflanzt ä Wiberg un ißt nit vu sinere Frucht? Odr wer weidet ä Herde un nährt sich nit vu d Milch dr Herde?

⁸Sag i (ich) des nohch menschliche Guetdünke? Sait des nit au des Gsetz?

⁹Denn im Gsetz vum Moses schtoht gschriebe (5. Moses 25,4): "Dü sollsch däm Ochs, der do drischt, nit des Mul vubinde." Sorgt sich Gott etwa um de Ochse?

¹⁰Odr schwäzt da (er) nit iba all um unsatwägä? Jo, um unsatwägä isch s gschriebe: Wer pflögt, soll uf Hoffnig pflöge; un wer drischt, soll in dr Hoffnig dresche, daß sa (er) si Deil gregä wird.

¹¹Wenn ma (mir) äich zguet Geischtlich saje, isch s dann (dnoh) zviel, wenn ma (mir) Leibliches vu äich ernte?

¹²Wenn anderi des Recht an äich hän, wurum nit viel me mir? Aba ma (mir) hän vu däm Recht nit Gebruuch gmacht, sundern ma (mir) vutrage alles, dmit ma (mir) nit däm Evangelium vu Chrischtus ä Hindanis sin.

¹³Wißt ihr nit, daß, de im Tempel diene, vum Tempel läbä, un de am Altar diene, vum Altar ihr Adeil gregä?

¹⁴So het au dr Herr bfohle, daß, de des Evangelium vukindige, sich vum Evangelium nähre solle.

¹⁵Ich aba ha vu alledem kei Gebruuch gmacht. Ich schrieb au nit sellewäg dvu, dmit s etze mit ma (mir) so ghalte wäre soll. Leba (Lieba) wot i (ich) schterbe - nei, minem Röhm soll nemads znicht mache!

¹⁶Denn daß i (ich) des Evangelium predige, däm darf i (ich) mi nit rehme; denn i (ich) mueß ses doe. Un wehe ma (mir), wenn i (ich) des Evangelium nit predig!

¹⁷Tät ich's üs eigenem Wille, so greg i (ich) Lohn. Doe ich's aba nit üs eigenem Wille, so isch ma (mir) doch des Amt avuträut.

¹⁸Was isch denn etze mi Lohn? Daß i (ich) des Evangelium predig ohni Lohn un vu minem Recht am Evangelium nit Gebruuch mach.

¹⁹Denn obwohl i (ich) fräi bi vu jedem, ha i (ich) doch mi selbscht jedem zum Knecht gmacht, dmit i (ich) meglichscht vieli gwinn.

²⁰D Jude bi i (ich) we ä Jud wore, dmit i (ich) de Jude gwinn. Dene, de unda däm Gsetz sin, bi i (ich) we eina unda däm Gsetz wore - obwohl i (ich) selbscht nit unda däm Gsetz bi -, dmit i (ich) de, de unda däm Gsetz sin, gwinn.

²¹Denen, de ohni Gsetz sin, bi i (ich) we eina ohni Gsetz wore - obwohl i (ich) doch nit ohni Gsetz bi vor Gott, sundern bi in däm Gsetz Chrischti -, dmit i (ich) de, de ohni Gsetz sin, gwinn.

²²D Schwache bi i (ich) ä Schwache wore, dmit i (ich) di Schwache gwinn. Ich bi alle alles wore, dmit i (ich) uf alli Art ä baar rett.

²³Alles aba doe i (ich) um s Evangelium wägä, um a nem deilzha.

²⁴Wißt ihr nit, daß de, de in dr Kampfbahn laufe, de laufe alli, aba eina gregt d Siegapräis? Laufe so, daß ihr nen gregä.

²⁵Jeda aba, der kämpft, enthalt sich alle Sache; säli etze, dmit sie ä vugängliche Kranz gregä, mir aba ä ewige.

²⁶Ich aba lauf nit we ufs Ungwisse; i (ich) kämpf mit dr Fuuscht, nit we eina, der in d Luft schlat,

²⁷sundern i (ich) bezwing mi Leib (Ranze) un zähm nen, dmit i (ich) nit andere predig un selbscht vuwerflich bi.