Read Alemannische Bibel NT Galater 1 Bible Online

Galater 1 - Alemannische Bibel NT bible

Galater 1

¹Paulus, ä Aposchtel nit vu Mensche, au nit durch ä Mensch, sundern durch Jesus Chrischtus un Gott, d Vada (Babbe), der nen uferweckt het vu d Dote,

²un alli Breda, de bi ma (mir) sin, a de Gmeinde in Galatien:

³Gnade isch mit äich un Friede vu Gott, unsam Vada (Babbe), un däm Herrn Jesus Chrischtus,

⁴der sich selba fir unsri Sinde hige het, daß sa (er) uns (us) rettet vu d jetzige, bese Welt nohch rem Wille Gottes, unsares Vada (Babbe);

⁵däm isch Ehri vu Ewigkeit zue Ewigkeit! Amen.

⁶Mich wundaret, daß ihr äich so bald abwimmle len vu dem, der äich bruefe het in de Gnade Chrischti, zue nem andere Evangelium,

⁷obwohl`s doch kei andres git; nur daß ä baar do sin, de äich vuwirre un wen des Evangelium Chrischti umkehre.

⁸Aba au wenn ma (mir) odr ä Engel vum Himmel äich ä Evangelium predige däte, des andascht isch, als ma (mir)`s äich predigt hän, der isch vufluecht.

⁹We ma (mir) ebe gsait hän, so sag i (ich) abamols: Wenn jemads äich ä Evangelium predigt, andascht als ihr`s gregt hän, der isch vufluecht.

¹⁰Predig i (ich) denn etzed Mensche odr Gott zleb? Odr suech i (ich) Mensche gfällig z si? Wenn i (ich) noh Mensche gfällig wär, so wär i (ich) Chrischti Knecht nit.

¹¹Denn i (ich) doe äich kund, lebi Breda, daß des Evangelium, des vu ma (mir) predigt isch, nit vu menschlicha Art isch.

¹²Denn i (ich) ha`s nit vu nem Mensch gregt odr glernt, sundern durch ä Offenbarig Jesus Chrischti.

¹³Denn ihr hän jo ghärt vu minem Läbä freher im Judentum, we i (ich) ganz de Gmeinde Gottes vufolgt un sie z himache vusuecht ha

¹⁴un ibatrif im Judentum vieli in minem Alta in minem Volk wit un ha geifat ganz fir de Satzige vu d Vädare.

¹⁵Als ses aba Gott gfalle het, der mi vu klei uf a üsgsondert un durch sini Gnade bruefe het,

¹⁶daß sa (er) si Bue offenbart in ma (mir), dmit i (ich) nen durchs Evangelium vukindige soll unda d Heide, do ha i (ich) mi nit erscht mit Fleisch un Bloet bschbroche,

¹⁷gang au nit nuf nohch Jerusalem zue däne, de vor ma (mir) Aposchtel ware, sundern zeht nohch Arabien un kehr wieda zruck nohch Damaskus.

¹⁸Dnohch, dräi Johr schpeta, kumm i (ich) nuf nohch Jerusalem, um Kephas kennezlerne, un blieb fuchzehn Däg bi nem.

¹⁹Vu d andere Aposchtel aba sieh i (ich) keine üßa Jakobus, vum Herrn d Brueda.

²⁰Was i (ich) äich aba schrieb - lueg, Gott weißes, i (ich) leg nit!

²¹Dnohch kumm i (ich) in de Lända Syrien un Zilizien.

²²Ich war aba unbekannt vu a Gsicht a d christliche Gmeinde in Judäa.

²³Sie hän nur ghärt : Der uns (us) freher vufolgt het, der predigt etzed d Glaube, den na (er) freher hizmache vusuecht het,

²⁴un priese Gott iba mi.