Read Alemannische Bibel NT Epheser 5 Bible Online

Epheser 5 - Alemannische Bibel NT bible

Epheser 5

¹So nähme etze Gottes Baischpiel a als de gliebte Kinda

²un läbä in dr Lebi (Liebe), we au Chrischtus uns (us) gliebt (leb ka) het un het sich selbscht fir uns (us) ge als Gabe un Opfa, Gott zue nem faine (lebe) Gruch.

³Vu Unzucht aba un jedi Art vu Dreck odr Habsucht soll bi äich nit ämol Gschwätzt wäre, we`s sich fir di Heilige ghärt .

⁴Au schandbares un närrisches odr loses Gschwätz schtoh äich nit a, sundern vielme Danksagig.

⁵Denn des solle ihr wisse, daß kei Unzichtige odr Unreine odr Habsichtige - des sin Götzediena - ä Erbdeil het im Rich Chrischti un Gottes.

⁶Len äich vu nemads vufihre mit leere Wort; denn um der Sach wille kummt dr Zorn (Wuet) Gottes iba de Kinda vum Unghorsam.

⁷Drum sin nit ihri Helfeshelfa.

⁸Denn ihr wart freher im Dunkle; etze aba sin ihr im Lecht in däm Herrn. Läbä als Kinda vum Lecht;

⁹de Frucht vum Lecht isch luta Guetes doe un Grechtigkeit un d Wohret sage.

¹⁰Prefe, was däm Herrn ä Freud isch,

¹¹un hän nit Gmeinschaft mit d unfruchtbare Werke vum Dunkle; decke sie vielme uf.

¹²Denn was vu nene heimlich doe wird, dvu au nur z schwätze isch ä Schand.

¹³Des alles aba wird bekannt, wenn's vum Lecht ufdeckt wird;

¹⁴denn alles, was bekannt wird, des isch Lecht. Drum heißt`s: Wach uf, der dü schlofsch, un schtand uf vu d Dote, so wird da Chrischtus laichte.

¹⁵So luege etze genau druf, we ihr äira Läbä fihre, nit als Dummi, sundern als Schlaui,

¹⁶un kaufe de Ziit üs; denn s isch ä besi Ziit.

¹⁷Drum sin nit dumm, sundern vuschtehn, was dr Wille vum Herrn isch.

¹⁸Un saufe äich nit voll Wi, worüs ä schlampriges Wäse vorgoht, sundern len äich vum Geischt erfille.

¹⁹Muntere änanda uf mit Psalme un Lobgsinge un geischtliche Leda, singe un spiele däm Herrn in äirem Herze

²⁰un sage Dank unsam Gott, däm Vada (Babbe), alliziit fir alles, im Name unsares Herrn Jesus Chrischtus.

²¹Ordne äich änanda unda in dr Angscht Chrischti.

²²Ihr Wieba, ordne äich äire Männa unda we däm Herrn.

²³Denn dr Ma isch d Kopf (Schädel) vum Wieb, we au Chrischtus d Kopf (Schädel) dr Gmeinde isch, de na (er) als si Leib (Ranze) erlest het.

²⁴Aba we etze de Gmeinde sich Chrischtus undaordnet, so soll sich au de Wieba ihre Männa undaordne in allem.

²⁵Ihr Männa, liebe (hän leb) äiri Wieba, we au Chrischtus de Gmeinde gliebt (leb ka) het un het sich selbscht fir sie hige,

²⁶um sie z heilige. Er het sie sufa gmacht durch des Wassabad im Wort, dmit da (er)

²⁷sie vor sich schtellt als ä Gmeinde, de herrlich isch un kei Fleck odr ä Runze odr ebis derglieche het, sundern de heilig un untadelig isch.

²⁸So solle au de Männa ihri Wieba liebe we ihr eigene Leib (Ranze). Wer si Wieb liebt (leb het), der liebt (lebt) sich selbscht.

²⁹Denn nemads het je si eignes Fleisch ghaßt; sundern na (er) nährt un vusorgt`s, we au Chrischtus de Gmeinde.

³⁰Denn ma (mir) sin Glieda vu sinem Leib (Ranze). "

³¹Drum wird ä Ma Vada (Babbe) un Muetter vulo un sinem Wieb ahänge, un de zwei wäre ä Fleisch si" (1. Moses 2,24).

³²Des Gheimnis isch groß; i (ich) diit`s aba uf Chrischtus un d Gmeinde.

³³Drum au ihr: jeda het leb (lieb) si Wieb we sich selbscht; de Wieba aba ehre d Ma.