Read Alemannische Bibel NT Hebräer 10 Bible Online

Hebräer 10 - Alemannische Bibel NT bible

Hebräer 10

¹Denn s Gsetz het nur ä Schatte vu d zuekinftige Gabe, nit des Wäse dr Sache selba. Wägä däm ka s de, de opfare, nit fir imma ganz guet mache, do ma alli Johr di gliche Opfa bringe men.

²Hätt nit sunscht des Opfa ufghert, wenn de, de d Gottesdenscht üsrichte, ei fir allimol sufa wore wäre un sich kei schlecht Gwisse me gmacht hätte iba ihri Sinde?

³Vielmeh bassiert dodurch all Johr nur ä Erinnerig a d Sinde.

⁴Denn s isch unmeglich, durch des Bloet vu Schtier un Böck Sinde wegzneh.

⁵Drum sait da (er), wenn na (er) in de Welt kummt (Psalm 40,7-9):"Opfa un Gabe hesch dü nit welle; ä Leib (Ranze) aba hesch dü ma (mir) gschaffe.

⁶Brandopfa un Sündopfa gfalle dir nit.

⁷Do ha i (ich) gsait: Lueg, i (ich) kummt - im Boech schtoht vu ma (mir) gschriebe -, daß i (ich) doe, Gott, di Wille."

⁸Zerst het da (er) gsait: "Opfa un Gabe, Brandopfa un Sündopfa hesch dü nit welle, sie gfalle dir au nit", obwohl sie doch nohch rem Gsetz gopfat wäre.

⁹Dann (Dnoh) aba sait da (er): "Lueg, i (ich) kummt, z doe di Wille." Do hebt da (er) des erschte uf, dmit da (er) des zweite isetzt.

¹⁰Nohch däm Wille sin ma (mir) gheiligt ei fir allimol durch des Opfa vum Leib (Ranze) Jesus Christi.

¹¹Un jeda Priester schtoht Dag fir Dag do un vusieht si Denscht un macht efta (oftmols) di gliche Opfa, de doch nemols de Sinde wägnähme kenne.

¹²Der aba het ei Opfa fir de Sinde dorbrocht, un hockt etze fir imma zue d Rechte Gottes

¹³un wartet etze, bis sini Gegna (Feinde) zum Schemel vu sinene Feß gmacht wäre.

¹⁴Denn mit einem Opfa het da (er) de fir imma guet gmacht, de gheiligt wäre.

¹⁵Des beziigt uns (us) aba au dr heilige Geischt. Denn nohchdem dr Herr gsait het (Jeremia 31,33.34): "

¹⁶Des isch dr Packt (Abkumme), den i (ich) mit ne schleße will nohch däne Täg", un sait: "I will mi Gsetz in ihri Herze ge un in ihr Sinn (Gmeht) will i (ich)`s schriebe,

¹⁷un ihri Sinde un ihra Ungrechtigkeit will i (ich) nimi denke."

¹⁸Wo aba Vugebig dr Sinde isch, do bruchs kei Opfa me fir de Sinde.

¹⁹Wel ma (mir) denn etze, liebe (lebi) Breda, durch des Bloet Jesus de Fräiheit hän zum Igang in des Heiligtum,

²⁰den na (er) uns (us) ufdoe het als näji (naii) un lebändige Wäg durch d Vorhang, des isch: durch des Opfa vu sinem Leib (Ranze),

²¹un hän ä Hohenpriester iba des Hus Gottes,

²²so len uns (us) nahgoh mit erliche Herze in vollkummene Glaube, aspritzt in unsare Herze un los vum bese Gwisse un gwäsche am Leib (Ranze) mit reinem (sufarem) Wassa.

²³Len uns (us) feschthebä a däm Ziignis dr Hoffnig un nit wakle; denn na (er) isch treu, der sie vuheiße het;

²⁴un len uns (us) ufänanda achtha un uns (us) ufstachle (areize) zue d Lebi (Liebe) un zue guetem Werk,

²⁵un nit unsri Vusammlige vulo, we ä baar z doe pflege, sundern änanda vumahne, un des um so me, als sa (ihr) sähn, daß dr Dag kunnt.

²⁶Denn wenn ma (mir) muetwillig sindige, nohchdem ma (mir) des Wisse iba d Wohret gregt hän, hän ma (mir) etze kei andres Opfa me fir de Sinde,

²⁷sundern nigs als ä schreckliches Warte uf des Gricht un des gierige Fiir, des d Feind vubrenne (vuzehre) wird.

²⁸Wenn jemads des Gsetz vum Moses bricht, mueß sa (er) schterbe ohni Erbarme uf zwei odr dräia Ziige hi.

²⁹Ä weviel härteri Schtrof, meine na (ihr), wird der vudene, der d Bue Gottes mit Feß tritt un des Bloet vum Packt (Abkumme) fir dreckig hebet (haltet), durch des sa (er) doch gheiligt wird, un d Geischt dr Gnade schmäht?

³⁰Denn ma (mir) kenne sella (den), der gsait het (5. Moses 32,35.36): "D Rache isch mi, i (ich) will vugelte", un nomol: "Dr Herr wird si Volk richte."

³¹Schrecklich isch's, in de Händ (Pfode) vum lebändige Gott z flege.

³²Denke aba dr frehere Däg, a däne na (ihr), nohchdem ihr alaichtet wart, erduldet hän ä große Kampf un Läid,

³³indäm na (ihr) zum Deil selba durch Schmähunge un Druck zum Schauschpiel wore sin, zum Deil Gmeinschaft ka hän mit däne, däne so bassiert isch.

³⁴Denn ihr hän mit d Gfangene glitte un d Raub äira Sache mit Fräid (Freud) erduldet, wel la (ihr) wißt, daß sa (ihr) ä besseri un ewigi Habe hän.

³⁵Drum werfe äicha Vuträue nit wäg, wel ä großi Blohnig het.

³⁶Geduld aba hän na (ihr) nedig, dmit da (ihr) d Wille Gottes den un des Vuheißene nähmä.

³⁷Denn "nur noh ä kleini Wieli, so wird kumme, der do kumme soll, un wird nit lang üsbleibe.

³⁸Mi Grechte aba wird üs Glaube läbä. Wenn na (er) aba zruckwiecht, het mi Seele kei Gfalle a nem (ihm)" (Habakuk 2,3.4).

³⁹Mir aba sin nit vu däne, de zruckwieche un vudammt wäre, sundern vu däne, de glaube un d Seele rette.