Read Alemannische Bibel NT Hebräer 11 Bible Online

Hebräer 11 - Alemannische Bibel NT bible

Hebräer 11

¹S isch aba dr Glaube ä feschti Zuevasicht uf des, was ma hofft, un ä Nitzwiefle a däm, was ma nit sieht.

²Durch dän Glaube hän de Vorfahre Gottes Ziignis gregt.

³Durch d Glaube erkenne ma (mir), daß de Welt durch Gottes Wort gschaffe isch, so daß alles, was ma sieht, üs nigs wore isch.

⁴Durch d Glaube het Abel Gott ä bessares Opfa brocht als Kain; sellewäg wird nem beziigt, daß sa (er) Grecht isch, do`s Gott selbscht iba sinene Gabe beziigt; un durch d Glaube schwätzt da (er) noh, obwohl la (er) gschtorbe isch.

⁵Durch d Glaube wird Henoch vufrachtet ( wägbrocht), dmit da (er) d Dod nit sieht, un wird nimi gfunde, wel Gott nen vufrachtet ( wägbrocht) het; denn vor sinere Entrückig isch nem beziige worde, daß sa (er) Gott gfalle het.

⁶Aba ohni Glaube isch's unmeglich, Gott z gfalle; denn wer zue Gott kumme will, dr mueß glaube, daß sa (er) isch un daß sa (er) däne, de nen sueche, ihr Lohn git.

⁷Durch d Glaube het Noah Gott gehrt un de Arche bäut zue d Rettig vu sinem Hus, als sa (er) ä göttliches Wort vunumme het iba des, was ma noh nit sieht; durch d Glaube sait da (er) dr Welt des Urdeil un het ererbt de Grechtigkeit, de durch d Glaube kummt.

⁸Durch d Glaube wird Abraham hörig, als sa (er) bruefe wird, in ä Land z zeh, des sa (er) erbe soll; un na (er) zeht üs un wußt nit, wo na (er) hikäme doet.

⁹Durch d Glaube isch scha (er) ä Fremdling gsi in däm vuheißene Land we in d Fremdi un gwohnt het da im Zelt mit Isaak un Jakob, d Miterbe dselbe Vuheißig.

¹⁰Denn na (er) het gwartet uf de Schtadt, de ä feschte Grund het, dere Bäumeischta un Schepfa Gott isch.

¹¹Durch d Glaube gregt au Sara, de unfruchtbar war, Kraft, Nochkumme vorzbringe trotz ihrem Alta; denn sie hebet (haltet) den fir treu, der s vuheiße het.

¹²Drum sin au vum einem, däm si Kraft scho vutroknet war, so vieli ziigt (zeugt) worde we d Schterne am Himmel un we dr Sand am Ufa vum Meer, der unzählbar isch.

¹³De alli sin gschtorbe im Glaube un hän des Vuheißene nit gregt, sundern s nur vu wietem gsähne un greßt un hän bekannt, daß sie Gäscht un Fremdlinge uf Erde sin.

¹⁴Wenn sie aba des sage, gän sie z vuschtoh, daß sie ä Vadaland (Heimet) sueche.

¹⁵Un wenn sie des Land gemeint hättä, vum däm sie usgzoge ware, hättä sie jo Ziit ka, wieda umzkähre.

¹⁶Etze aba sehnen sie sich nohch nem bessere Vadaland (Heimet), nämlich däm himmlische. Drum schämt sich Gott ihra nit, ihr Gott z heiße; denn na (er) het ne ä Schtadt bäut.

¹⁷Durch d Glaube opfat Abraham d Isaak, als sa (er) vusuecht wird, un git d einzige Bue dohi, als sa (er) scho de Vuheißig gregt het

¹⁸un nem gsait worde war (1. Moses 21,12): "Was vu Isaak schtammt, soll di Gschlecht gheiße wäre."

¹⁹Na (Er) het denkt: Gott ka`s au vu d Dote mache; sellewäg gregt da (er) nen au als Glichnis dfir wieda.

²⁰Durch d Glaube segnet Isaak d Jakob un d Esau im Blick uf de zuekinftigi Sach.

²¹Durch d Glaube segnet Jakob, als sa (er) schtirbt, de beide Buebä Josefs un buckt sich abätend iba de Schpitze vu sinem Schtägä (Schtab).

²²Durch d Glaube schwätzt Josef, als sa (er) schtirbt, vum Üszug dr Israelite un bpfiehlt, was mit sinene Knoche gschähe soll.

²³Durch d Glaube wird Moses, als sa (er) uf d Welt kumme war, dräi Monet vuborge vu sinene Eltere, wel sie sähn, daß sa (er) ä schenes Kind war; un sie firchte sich nit vor rem Kenig si Gebot.

²⁴Durch d Glaube wot Moses, als sa (er) groß wore war, nimi als Bue vu d Dochta vum Pharao gelte,

²⁵sundern wot viel leba mit däm Volk Gottes zsämme gschla wäre, als ä Ziitlang d Vordeil vu d Sinde z ha,

²⁶un hebet (haltet) de Schmach Christi fir größere Richtum als de Schätz vu Ägypte; denn na (er) luegt uf de Belohnig.

²⁷Durch d Glaube vuloßt da (er) Ägypte un firchtet nit d Zorn (Wuet) vum Kenig; denn na (er) hebet (haltet) sich a den, den na (er) nit sieht, als luegt da (er) nen a.

²⁸Durch d Glaube hebet (haltet) da (er) des Passa un des Aspritze mit Bloet, dmit dr Vuderba ihri Erstgeburt nit arihrt.

²⁹Durch d Glaube gehn sie durchs Rote Meer we iba trockenes Land; des vusuechte de Ägypter au un sin vusofe.

³⁰Durch d Glaube flege de Muure Jerichos, als Israel siebä Däg um sie rumzoge war.

³¹Durch d Glaube kummt de Hure Rahab nit mit d Unfolgsamen um, wel sie de Kundschafta fründlig ufgnumme het.

³²Un was soll i (ich) noh me sage? D Ziit wird ma (mir) z kurz, wenn i (ich) vuzehle soll vu Gideon un Barak un Simson un Jeftah un David un Samuel un d Prophete.

³³De hän durch d Glaube Königriech bezwunge, Grechtigkeit geebt, Vuheißige (Vuschpreche) gregt, Löwe s Mul gschtopft,

³⁴un vum Fiir d Kraft üsglescht, sin dr Schärfi vum Schwert gflohe, üs dr Schwächi zue Kräfte kumme, sin stark wore im Kampf un hän fremdi Heere in d Flucht gschla.

³⁵Wieba hän ihri Dote durch Uferschtehig wiedagregt. Anderi aba sin gemartert worde un hän d Fräiheit nit agnumme, dmit sie de Uferschtehig, de bessa isch, gregä (erlange).

³⁶Anderi hän Schpott un Geißelung glitte, dzue Fessle un Gfängnis (Loch).

³⁷Sie sin gschteinigt, vusägt, durchs Schwert umbrocht worde; sie sin rumzoge in Schafspelze un Ziegefälle; sie hän Mangel, Vufolgig, Mißhandlige erduldet.

³⁸De (Sie), dere de Welt nit wert war, sin umhergirrt in Wüschte, uf Berge, in Höhle un Erdlecher.

³⁹De alli hän durch d Glaube Gottes Ziignis gregt un doch nit gregt, was vuheiße war,

⁴⁰wel Gott ebis Besseres fir uns (us) vorgesähne het; denn sie soll nit ohni uns (us) fertig gmacht wäre.