Read Alemannische Bibel NT Judas 1 Bible Online

Judas 1 - Alemannische Bibel NT bible

Judas 1

¹Judas, ä Knecht Jesus Chrischti un Brueda vum Jakobus, a de Bruefene, de gliebt sin in Gott, däm Vada (Babbe), un bwahrt fir Jesus Chrischtus:

²Gott gib äich viel Barmherzigkeit un Friede un Lebi (Liebe)!

³Ihr Liebi, nohchdem i (ich) gwißlig vorka ha, äich z schriebe vu unsa alla Heil, halt ich's fir nedig, äich in minem Brief z vumahne, daß ihr fir d Glaube kämpft, der ein fir allimol d Heilige ibaliefert isch.

⁴Denn s hän sich ä baar Mensche igschliche, iba de scho längscht des Urdeil gschriebe isch; Gottlose sin sie, mißbruche d Gnade unsares Gottes fir ihri Uswiichs un vuliigne unsa älleinige Herrscha un Herrn Jesus Chrischtus.

⁵Ich will äich aba erinnere, obwohl ihr des alles scho wißt, daß dr Herr, nohchdem ma (er) däm Volk däm ma (er) ä Mol üs Ägypte ghulfe het, s andere Mol de umbrocht het, de nit glaube.

⁶Au d Engel, de ihr himmlischä Rang nit bwahrt hä, sundern ihr Hus vuloße hän, het da (er) fir s Gricht am große Dag vuwahrt mit ewige Bande (Seila Schnurr) im Dunkle.

⁷So sin au Sodom un Gomorra un de umliegende Schtädt, de glich we de Unzucht triebe hän un anderem Fleisch nohchgange sin, zum Baischpiel bschtimmt indäm sie liede Pein im ewige Fiir.

⁸Ebeso sin au de Träuma, de ihr Fleisch dreckig mache, jedi Herrschaft vuachte un d himmlischi Mächte läschtere.

⁹Als aba Michael, dr Erzengel, mit däm Deufel gschtritte het un mit nem feilschte um d Leiche vum Moses, wagt er nit, iba nen ä Vudammungsurteil z fälle, sundern sait: Dr Herr schtrof di!

¹⁰De aba läschtere alles, wovu sie nigs vuschtehn; was sie aba vu Natur üs kenne we d Tiere, dra vuderbe sie.

¹¹Weh dene! Denn sie gehn d Wäg Kains un flege in d Irrtum vum Bileam um s Gwinne un kumme um in däm Ufruehr Korachs.

¹²Sie sin Schandflecke bi äire Liebe (Lebi)smahl, prasse ohni Scheu, weide sich selbscht; sie sin Wolke ohni Wassa, vum Wind beutelt, kahli, unfruchtbari (saftlosi) Baim, zweimol abgschtorbe (vutrocknet) un üsgwurzlet,

¹³wildi Wellä vum Meer, de ihri eigene Schand üsschumet, vuiirti Schterne; dere Los isch d dunkelsti Nacht in Ewigkeit.

¹⁴S het aba au vu däne gwiessagt (vorusgsait) Henoch, dr siebte vu Adam a, un gsait: Lueg, dr Herr kummt mit sinene viele dusig Heilige,

¹⁵Gricht z halte iba alli un z schtrofe alli Mensche fir alli Sache vu ihrem gottlose Wandel, mit däne sie gottlos gsi sin, un fir all des Fräche, des de gottlose Sinda gege nen gsait hän.

¹⁶De murre un motze mit ihrem Los; sie läbä nohch ihra Luscht, un ihr Mul (Gosch) schwätzt stolzi Wort, un wägä ihrem Vorteil wägä schmeichle (schleime) sie um d Lit.

¹⁷Ihr aba, mini Liebi, denke an de Wort, de zvor gsait sin vu d Aposchtel unsares Herrn Jesus Chrischtus,

¹⁸als sie äich sage, daß zue dr letschte Ziit Spötter si wäre, de nohch ihra eigene gottlose Luscht läbä.

¹⁹De sin s, de Zwietracht bringe, niedrig Gsinnte, de d Geischt nit hän.

²⁰Ihr aba, mini Liebi, bäut äich uf uf äirem allaheiligschte Glaube, un bäte im heilige Geischt,

²¹un bwahret äich in dr Lebi (Liebe) Gottes, un wartet uf d Barmherzigkeit unsares Herrn Jesus Chrischtus zum ewige Läbä.

²²Un erbarmt äich dera, de zwiefle;

²³anderi rißt üs däm Fiir un rettet sie; andere erbarmt äich in Angscht un haßt au des Gwand (Häß), des flecke het vum Fleisch.

²⁴Dem aba, der äich vor rem Schtrauchle hete ka un äich untadelig schtelle ka vor d Gsicht (Visasch) vu sinere Herrlichkeit mit Fräid (Freud),

²⁵däm alleinige Gott, unsam Heiland, isch durch Jesus Chrischtus, unserem Herrn, Ehri un Majeschtät un Gwalt un Macht vor alli Ziit, etzed un in alli Ewigkeit! Amen.