Read Alemannische Bibel NT Offenbarung 22 Bible Online

Offenbarung 22 - Alemannische Bibel NT bible

Offenbarung 22

¹Un na (er) zeigt ma (mir) ä Schtrom lebändiges Wassa, klar we Kristall, der üsgoht vum Thron Gottes un vum Lamm;

²midde uf fem Platz un uf beidi Siete vum Schtrom Baim vum Läbä, de hän zwöelfmol Fricht, jede Monet bringe sie ihri Frucht, un de Blätta vu d Baim diene zue d Heilig (Gsundheit) vu d Velka.

³Un s wird nigs Vufluechtes me si. Un dr Thron Gottes un vum Lamm wird in dr Schtadt si, un sini Knecht wäre nem diene

⁴un si Gsicht (Visasch) aluege, un si Name wird an ihra Schtirn si.

⁵Un s wird kei Nacht me si, un sie bruche kei Lecht au nit Lecht vu d Sunne; denn Gott dr Herr wird sie alaichte, un sie wäre regiere vu Ewigkeit zue Ewigkeit.

⁶Un na (er) sait zue ma (mir): De Wort sin gwiß un wohr; un dr Herr, dr Gott vum Geischt vu d Prophete, het si Engel gschickt, sinene Knecht zeigä, was bald gschähe mueß.

⁷Lueg, i (ich) kummt bald. Selig isch, der de Wort vu d Wissagig in däm Boech bwahrt.

⁸Un i (ich), Johannes, bi s, der des ghärt un gsähne het. Un als ich's ghärt un gsähne ha, fleg i (ich) ane, um azbäte zue d Feß vum Engel, der ma (mir) des zeige het.

⁹Un na (er) sait zue ma (mir): Doe s nit! Denn i (ich) bi di Mitknecht un dr Mitknecht dina Breda, dr Prophete, un dera, de bwahre de Wort vu däm Boech. Bät Gott a!

¹⁰Un na (er) sait zue ma (mir): Vusiegle nit de Wort vu d Wissagig in däm Boech; denn de Ziit isch nohch!

¹¹Wer Beses doet, der doet wietahi Beses, un wer dreckig isch, dr isch wietahi dreckig; aba wer Grecht isch, der ebt wietahi Grechtigkeit, un wer heilig isch, der isch wietahi heilig.

¹²Lueg, i (ich) kumm bald un mi Lohn mit ma (mir), jedem z ge, we sini Werke sin.

¹³Ich bi des A un des O, dr Erschte un dr Letschte, dr Afang un des End.

¹⁴Selig sin, de ihri Kleida wäsche, daß sie teilhän an däm Baum vum Läbä un zue d Tore inegehn in d Schtadt.

¹⁵Druße sin de Hund un de Zaubera un di Unzüchtige un de Mörda un de Götzediena un alli, de s Lege liebe un den.

¹⁶Ich, Jesus, ha mi Engel gschickt, äich des z beziige fir d Gmeinde. Ich bi d Wurzle un des Gschlecht David, dr helle Morgeschtern.

¹⁷Un dr Geischt un d Braut sage: Kumm! Un wer s härt, der sait: Kumm! Un wer durschtig isch, der kummt; un wer do will, der nihmt des Wassa vum Läbä umsuscht.

¹⁸Ich beziig alle, de do häre de Wort vu d Wissagig in däm Boech: Wenn jemads ebis dzuedoet, so wird Gott nem de Plage zuefege lo, de in däm Boech gschriebe schtehn.

¹⁹Un wenn jemads ebis wägnimmt vu d Wort vum Boech vu d Wissagig, so wird Gott nem si Adeil wägnähme am Baum vum Läbä un a dr heilige Schtadt, vu däne in däm Boech gschriebe schtehn.

²⁰Des sait, der des beziigt: Sowieso (Jo), i (ich) kumm bald. - Amen, jo,

²¹D Gnade vum Herrn Jesus isch mit alle!