Read Alemannische Bibel NT Offenbarung 3 Bible Online

Offenbarung 3 - Alemannische Bibel NT bible

Offenbarung 3

¹Un däm Engel d Gmeinde in Sardes schrieb: Des sait, der de siebä Geischta Gottes het un de siebä Schterne: Ich kenn dini Werke: Dü hesch d Name, daß dü läbsch, un bisch dot.

²Wär wach un schtärk des andare, des schterbe will, denn i (ich) ha dini Werke nit als ganz guet bfunde vor minem Gott.

³So denk etze dra, was dü gregt un ghärt hesch, un heb s fescht un doe Buße! Wenn dü aba nit wache wirsch, wäre i (ich) kumme we ä Deb, un dü wirsch nit wisse, zue wela Schtund i (ich) iba di kumme doe.

⁴Aba dü hesch ä baar in Sardes, de ihri Kleida nit bsudelt hän; de wäre mit ma (mir) rumlaufe in wieße Kleida, denn sie sin's wert.

⁵Wer ibawindet, der soll mit wieße Kleida azogä wäre, un i (ich) doe si Name nit uslesche üs sem Boech vum Läbä, un i (ich) will si Name bekannt mache vor minem Vada (Babbe) un vor sinene Engel.

⁶Wer Ohre het, der soll härä, was dr Geischt d Gmeinde sait!

⁷Un däm Engel dr Gmeinde in Philadelphia schrieb: Des sait d Heilige, d Erliche (d Woret), der do het d Schlissel David, der ufdoet, un nemads schleßt zue, der zueschleßt, un nemads doet uf:

⁸Ich kenn dini Werke. Lueg, i (ich) ha vor dir ä Dire ufdoe, un nemads ka sie zueschleße; denn dü hesch ä kleini Kraft un hesch mi Wort bwahrt un hesch mi Name nit vuliignet.

⁹Lueg, i (ich) wär schicke ä baar üs dr Synagoge (Gotteshus) vum Sadan, de sage, sie sin Jude, un sin's nit, sundern lege; lueg, i (ich) will sie dzue bringe, daß sie kumme solle un zue dinene Feß aneflege un erkenne, daß i (ich) di gliebt (leb ka) ha.

¹⁰Wel dü mi Wort vu d Geduld bwahrt hesch, will au i (ich) di bwahre vor dr Schtund d Vusuechig, de kumme wird iba d ganze Weltkreis, zue vusueche, de uf Erde huse.

¹¹Lueg, i (ich) kumm bald; hebe, was dü hesch, daß nemads di Krone nihmt!

¹²Wer ibawindet, den will i (ich) mache zum Pfiela im Tempel vu minem Gott, un na (er) soll nimi nusgoh, un i (ich) will uf fen schriebe d Name vu minem Gott un d Name vum näji (naii) Jerusalem, dr Schtadt vu minem Gott, de vum Himmel rabkummt vu minem Gott, un minem näji (naii) Name.

¹³Wer Ohre het, der soll härä, was dr Geischt d Gmeinde sait!

¹⁴Un däm Engel dr Gmeinde in Laodizea schrieb: Des sait, der Amen heißt, dr treue un erliche (wore) Ziige, d Afang vu d Schöpfig Gottes:

¹⁵Ich kenn dini Werke, daß dü nit kalt noh warm bisch. Ach, daß dü kalt odr warm wärsch!

¹⁶Wel dü aba lau bisch un nit warm noh kalt, doe i (ich) di üsschpucke üs minem Mul (Gosch).

¹⁷Dü saisch: Ich bi rich un ha gnoe un bruuch nigs! un weißsch nit, daß dü elend un jämmalich bisch, arm, blind un bloß.

¹⁸Ich rot dir, daß dü Gold vu ma (mir) kaufsch, des im Fiir gläutert isch, dmit dü rich wirsch, un wießi Kleida, dmit dü sie azehsch un de Schande dinere Nackedei (Blöße) nit bekannt wäre, un Augensalbi, um dini Auge z salbe, dmit dü säh kasch.

¹⁹Weli i (ich) leb (lieb) ha, de wies i (ich) zrecht un schla i (ich). So bisch etze flisig un doesch Buße!

²⁰Lueg, i (ich) schtand vor d Dire un klopf a. Wenn jemads mi Schtimm häre wird un d Dire ufdoet, zue däm wäre i (ich) inegoh un des Obendässä mit däm ha un na (er) mit ma (mir).

²¹Wer ibawindet, däm will i (ich) ge, mit ma (mir) uf minem Thron z hocke, we au i (ich) ibawunde (bsiegt) ha un mich anekockt ha mit minem Vada (Babbe) uf sinem Thron.

²²Wer Ohre het, der soll härä, was dr Geischt d Gmeinde sait!