Read Јаҥы Кереес Лука 10 Bible Online

Лука 10 - Јаҥы Кереес bible

Лука 10

¹Мыныҥ кийнинде Кайракан база јетен ӱренчик талдап алды. Бойы барайын деген ончо калалар ла јурттар сайын олорды Бойынаҥ озо экидеҥ ийип,

²айтты: — Кезер аш кӧп, ишчилер ас. Анайдарда, кыраныҥ Бийин јайнагар, кыразына ишчилер ийзин.

³Барыгар! Бат, слерди бӧрӱлер ортодо јӱретен кураандарды чылап ийип јадым.

⁴Таар да, баштык та, ӧдӱк те албагар, јолдо улусла эзендешпегер.

⁵Кажы бир айылга кирзегер, озо баштап: «Бу айылга амыр!» — дегер.

⁶Анда амырга турар кижи бар болгожын, амырыгар ого једер, јок болгожын, бойыгарга бурылар.

⁷Ол айылда артып, нени берер ичип-јигер, нениҥ учун дезе иштеп јӱрген кижи ижи учун кайралын алар учурлу. Айылдаҥ айылга кӧчпӧгӧр.

⁸Кажы бир калага келзегер, слерди уткып, кӱндӱлезе, салган курсагын јигер.

⁹Андагы оору улусты јазып, «Кудайдыҥ Каандыгы слерге јууктап келди!» — деп, олорго айдыгар.

¹⁰Кажы бир калага келзегер, слерди уткыбаза, оромго чыгала, айдыгар:

¹¹«Слердиҥ калагардаҥ будыбыска јапшынган тоозынды да слерге кактап турубыс. Андый да болзо, Кудайдыҥ Каандыгы слерге јууктап келгенин билип јӱрӱгер!»

¹²Айдып турум слерге: бу калага кӧрӧ ол кӱн Содомго јеҥил болор!

¹³Ачу-корон сеге, Хоразин! Ачу-корон сеге, Вифсаида! Слерде эдилген кайкалдар Тир ле Сидондо эдилген болзо, олор самтар кеп кийип, баштарына кубал сееп, туку качан Кудайга баштанар эди.

¹⁴Оныҥ учун Јаргы тужында Сидон ло Тирге слерге кӧрӧ јеҥил болор.

¹⁵Сен де, Капернаум, теҥериге јетире бийиктединген бойыҥ, таамыга јетире јабызаарыҥ.

¹⁶Слерди угуп турган кижи Мени угуп јат. Слерди јектеп турган кижи Мени јектеп јат. Мени јектеп турган кижи Мени Ийгенди јектеп јат.

¹⁷Јетен ӱренчик сӱӱнчилӱ јанып келеле, айттылар: — Кайракан, Сениҥ адыҥды адап јакарганыста, шилемирлер де биске багып турдылар!

¹⁸Ол айтты: — Сатана јалкын чылап теҥеридеҥ келип тӱшкенин кӧрдим.

¹⁹Бат, Мен слерге јыландардыҥ ла скорпиондордыҥ ӱстине базар, ӧштӱлерди јеҥер јаҥ берип јадым, слерге не де каршузын јетирип болбос.

²⁰Је јелбистер слерге багып турганына сӱӱнбегер, ады-јолыгар теҥериде бичилгенине сӱӱнигер!

²¹Бу ла ӧйдӧ Иисус тыннаҥ сӱӱнчи алып, айтты: — Ада, теҥери ле јердиҥ Кайраканы! Мыны ойгорлордоҥ ло керсӱлердеҥ јажырала, кичӱлерге ачканыҥ учун, Сеге баш болзын! Эйе, Ада, јакшылыкту табыҥ андый болгон.

²²— Оноҥ ӱренчиктерине баштанып, айтты: — Ончозы Меге Адамнаҥ берилген. Уулы кем болгонын Адазынаҥ ӧскӧ кем де билбес, Уулынаҥ ӧскӧ Адазы кем болгонын кем де билбес, анайда ок Уулы кемге ачар кӱӱндӱ, ол билер.

²³Оноҥ ӱренчиктерине баштанып, олорго аҥылап айтты: — Слердиҥ кӧрӱп турганыгарды кӧргӧн кӧстӧр кежиктӱ.

²⁴Айдып турум слерге: кӧп јарлыкчылар ла каандар кӧрӱп јӱргенеерди кӧрӧйин дейле, кӧрбӧгӧн, угуп јӱргенеерди угайын дейле, укпаган.

²⁵Бир јасакчы ӧрӧ туруп, Иисусты ченеп, сурады: — Ӱредӱчи, ӱргӱлји јӱрӱмдӱ болорго, нени эдейин?

²⁶Иисус оноҥ сурады: — Јасакта не деп бичилген? Оноҥ сен нени кычырдыҥ?

²⁷Ол кижи каруу јандырды: — «Кайраканды, бойыҥныҥ Кудайыҥды, бастыра јӱрегиҥле, бастыра јулаҥла, бастыра кӱчиҥле, бастыра санааҥла сӱӱп јӱр». База: «Бойыҥды сӱӱгеҥдий, јуугыҥды сӱӱп јӱр».

²⁸Иисус ого айтты: — Айтканыҥ јолду. Анайда ла эдип јӱр, јӱрӱм јӱрериҥ.

²⁹Је ол актанайын деп, Иисустаҥ сурады: — А мениҥ јуугым кем?

³⁰Иисус каруу јандырып, айтты: — Бир кижи Иерусалимнеҥ Иерихон јаар барып јадала, тонокчыларга туттурган. Тонокчылар оны јылаҥаштап, јарым тындуга артырала, јӱре бергендер.

³¹Ол јолло бир абыс барып јаткан. Је соктыртып койгон кижини кӧрӧлӧ, кӧндӱре ӧдӧ берген.

³²Анайып ок бир левит ол јерге келип, кӧрӧлӧ, кӧндӱре ӧдӧ конгон.

³³Бир самар кижи дезе јортып барадала, оны кӧрӱп, ичи ачыган.

³⁴Базып келеле, шырказын аракыла јунуп, майла сӱртеле, таҥып берген. Эштегине миндиреле, айылчы конор турага экелип, оны кичееген.

³⁵Эртезинде дезе, атанар башта, эки динарий чыгарып, конор тураныҥ ээзине берип, айткан: «Бу кижини кичее. Артык акча коротсоҥ, бурылзам, тӧлӧп берерим».

³⁶Тонокчыларга туттурган бу кижиниҥ јуугы ол ӱчӱниҥ кажызы болгон деп сананып туруҥ?

³⁷Јасакчы: «Ого быйаны јеткени» — деди. Айдарда, Иисус айтты: — Бар, сен де анайда эдип јӱр.

³⁸Јолын улалтып, Иисус бир јуртка келди. Анда Марфа деп ӱй кижи Оны айлына кычырды.

³⁹Марфада Мария деп сыйны болгон. Онызы Иисустыҥ будыныҥ јанына отурып, Оныҥ сӧзин тыҥдап турган.

⁴⁰Марфа дезе, јаан кӱндӱ-кӱрее эдерге кичеенип, базып келеле, айтты: — Кайракан, сыйным мени иштезин деп, јаҥыскан артырып койгонын кӧрбӧй туруҥ ба? Оны меге болушсын дезеҥ.

⁴¹Иисус дезе ого каруу јандырды: — Марфа! Марфа! Сен кӧпти эдерге кичеенип, шакпырап јадыҥ, је јӱк ле бир неме керек. Мария дезе јакшылыкту ӱлӱӱзин талдап алды, оны кем де айрып болбос.