Read Јаҥы Кереес Лука 15 Bible Online

Лука 15 - Јаҥы Кереес bible

Лука 15

¹Иисусты угарга, ончо каланчылар ла кинчектӱлер Ого јууктап келдилер. Фарисейлер ле бичикчилер дезе арбанып турдылар:

²— Ол кинчектӱлерди јуудып, олорло кожо ажанып јат.

³Је Иисус олорго мындый укаа сӧс айтты:

⁴— Кажы бирӱгерде јӱс кой болзын, бир койыгар јылыйып калган болзын. Јылыйган койды таап алганча бедиреерге, тогузон тогус койын ол куба чӧлдӧ артырып койор эмес пе?

⁵Таап алгажын, сӱӱнип, койды јардына артынып алар.

⁶Јанып келеле, најыларын ла айылдаштарын кычырып алып, олорго айдар: «Мениле кожо сӱӱнигер, јылыйган койымды таап алдым!»

⁷Айдып турум слерге: Кудайга баштанары керек јок тогузон тогус актуга кӧрӧ, Ого баштанган кинчектӱ бир кижиге теҥериде артык сӱӱнгилеер.

⁸Ол эмезе, бир ӱй кижиде он мӧҥӱн акча болзын, бир акчазын јылыйтып салган болзын. Јарыткышты кӱйдӱрип алып, айлыныҥ ичин сибирип, онызын таап алганча, кичеенип бедиреер эмес пе?

⁹Таап алгажын, ӱӱре-јелелерин, айылдаштарын кычырып алып, айдар: «Мениле кожо сӱӱнигер, јылыйган акчамды таап алдым!»

¹⁰Айдып турум слерге: Кудайга баштанып турган кинчектӱ бир де кижи учун Кудайдыҥ ангелдери алдында сӱӱнчи болуп јат.

¹¹Иисус оноҥ ары айтты: — Бир кижиде эки уул болгон.

¹²Кичӱзи адазына айткан: «Ада! Јӧӧжӧгӧрдӧҥ једижер ӱлӱӱмди меге беригер». Адазы јӧӧжӧни уулдарына бӧлип берген.

¹³Саадабай кичӱ уул ончозын јууп, ыраак ороонго атанган. Анда ол салдым, балыр јӱрӱп, акчазын ӱреп койгон.

¹⁴Бары-јогын кородып саларда, ол ороондо ачана-торо башталарда, немеге јединбей барган.

¹⁵Барып, бу ороонныҥ улузыныҥ бирӱзине јалданарда, оны јалаҥына чочко кабыртарга ийген.

¹⁶Чочконыҥ курсагыла да болзо, кардын толтырайын дезе, оны да берери чыкпай турган.

¹⁷Санаа алынып, айдынган: «Адамныҥ канча јалданаачылары курсакты јип тӱгезип болбой јат, мен дезе торолоп ӧлӧргӧ јеттим!

¹⁸Туруп, адама барып, айдадым: „Ада, теҥериге удура ла слердиҥ алдыгарда кинчек эттим.

¹⁹Уулыгар деп аданар учурым јок, мени јалданаачыларга кожуп алыгар“».

²⁰Туруп, адазына барган. Оны адазы ыраагынаҥ кӧрӱп ийеле, ичи ачыган, удура јӱгӱрип келеле, кабыра кучактап, окшой берген.

²¹Уулы: «Ада! — деген. — Теҥериге удура ла слердиҥ алдыгарда кинчек эттим. Уулыгар деп аданар учурым јок».

²²Је адазы кулдарына јакарган: «Кийимниҥ болзо јакшызын экелип, балама кийдиригер, сабарына болзо јӱстӱк кийдиригер, будына болзо ӧдӱк кийдиригер.

²³Семирткен бозуны экелип, сойыгар: јийлик, јыргайлык!

²⁴Бу уулым ӧлгӧн бойы тирилди, јылыйган бойы табылды». Оноҥ јыргай бергендер.

²⁵Јаан уул дезе кырада болгон. Јанып келедип, айылдаҥ кожоҥ чыгып турганын угуп ийген.

²⁶Јалчылардыҥ бирӱзин алдырып алала, анда не болуп турганын сураган.

²⁷Онызы айткан: «Карындажыҥ јанып келген. Ол эзен-амыр јанып келди деп, адаҥ сӱӱнип, семирткен бозуны сойгон».

²⁸Јаан уул ӧӧркӧйлӧ, айлына кирбеген. Адазы чыгып келеле, оны кычырган.

²⁹Је ол адазына айткан: «Бат, канча јылга улай слерге иштеп, айткан сӧзигердеҥ чыкпай јӱрдим. Је најыларыҥла кожо јыргап ал деп, меге уулак та айдып бербедигер.

³⁰Баскын-тоскын ӱй улуска биригип, ар-јӧӧжӧзин кородып койгон бу уулыгар јанып келерде, ого семирткен бозу сойдыгар!»

³¹Адазы дезе ого айткан: «Уулым, сен јаантайын мениле кожо, мениҥ не барым — сенийи.

³²Бу карындажыҥ ӧлгӧн бойы тирилди, јылыйган бойы табылды деп сӱӱнип, јыргаар керек».