Read Ang Biblia, 1978 Job 15 Bible Online

Job 15 - Ang Biblia, 1978 bible

Job 15

¹Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,

²Sasagot ba ang isang pantas ng walang kabuluhang kaalaman, At pupunuin ang kaniyang tiyan ng hanging silanganan,

³Makikipagmatuwiranan ba siya ng walang kapakinabangang pangungusap, O ng mga salita na hindi niya ikagagawa ng mabuti?

⁴Oo, ikaw ay nagaalis ng katakutan, At iyong pinipigil ang dalangin sa harap ng Dios.

⁵Sapagka't ang iyong kasamaan ang nagtuturo sa iyong bibig, At iyong pinipili ang dila ng mapagkatha.

⁶Ang iyong sariling bibig ang humahatol laban sa iyo, at hindi ako; Oo, ang iyong sariling mga labi ay nagpapatotoo laban sa iyo.

⁷Ikaw ba ang unang tao na ipinanganak? O nalabas ka bang una kay sa mga burol?

⁸Iyo bang narinig ang lihim na payo ng Dios? At ikaw ba'y nagpigil ng karunungan sa iyong sarili?

⁹ Anong nalalaman mo na di namin nalalaman? Anong nauunawa mo na wala sa amin?

¹⁰ Kasama namin ay mga ulong may uban, at mga totoong napakatandang tao, Matandang makapupo kay sa iyong ama.

¹¹Ang mga pagaliw ba ng Dios ay totoong kaunti pa sa ganang iyo, Sa makatuwid baga'y ang salitang napakabuti sa iyo?

¹²Bakit ka napadadala sa iyong puso? At bakit kumikindat ang iyong mga mata?

¹³Na tinatalikdan mo ng iyong diwa ang Dios, At binibigkas mo ang ganyang mga salita sa iyong bibig.

¹⁴ Ano ang tao upang maging malinis? At siyang ipinanganak ng babae, upang siya'y maging matuwid?

¹⁵Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga banal; Oo, ang langit ay hindi malinis sa kaniyang paningin.

¹⁶Gaano pa nga kaliit ang karumaldumal at hamak, Ang taong umiinom ng kasamaan na parang tubig!

¹⁷Ipakikilala ko sa iyo, dinggin mo ako; At ang aking nakita ay aking ipahahayag:

¹⁸(Ang isinaysay ng mga pantas na mula sa kanilang mga magulang, at hindi inilingid;

¹⁹Sa mga yaon lamang ibinigay ang lupain, At walang taga ibang lupa na dumaan sa gitna nila:)

²⁰Ang masamang tao ay nagdaramdam ng sakit lahat ng kaniyang araw, Sa makatuwid baga'y ang bilang ng mga taon na itinakda sa mamimighati.

²¹Ang hugong ng kakilabutan ay nasa kaniyang mga pakinig; Sa kaginhawahan ay daratnan siya ng mga mananamsam:

²²Siya'y hindi naniniwala na babalik siya na mula sa kadiliman, At siya'y hinihintay ng tabak:

²³ Siya'y gumagala dahil sa tinapay, na nagsasabi: Nasaan? Kaniyang nalalaman na ang araw ng kadiliman ay handa sa kaniyang kamay:

²⁴Kapanglawan at kadalamhatian ay tumatakot sa kaniya: Nangananaig laban sa kaniya, na gaya ng isang hari na handa sa pakikipagbaka;

²⁵Sapagka't iniuunat niya ang kaniyang kamay laban sa Dios. At nagpapalalo laban sa Makapangyarihan sa lahat;

²⁶Tinatakbo niya siya na may mapagmatigas na leeg, Sa kakapalan ng kaniyang mga kalasag;

²⁷ Sapagka't tinakpan niya ang kaniyang mukha ng kaniyang katabaan At nagpangulubot ng kaniyang mga pigi;

²⁸At siya'y tumahan sa mga sirang bayan, Sa mga bahay na walang taong tumatahan, Na madaling magiging mga bunton.

²⁹Hindi siya yayaman, o mamamalagi man ang kaniyang pagaari. Ni di lalawak sa lupa ang kaniyang mga tinatangkilik.

³⁰Siya'y hindi hihiwalay sa kadiliman; Tutuyuin ng liyab ang kaniyang mga sanga, At sa pamamagitan ng hininga ng bibig ng Dios ay papanaw siya.

³¹Huwag siyang tumiwala sa kalayawan na dayain ang sarili: Sapagka't kalayawan ang magiging kagantihan sa kaniya.

³² Magaganap ito bago dumating ang kaniyang kapanahunan, At ang kaniyang sanga ay hindi mananariwa.

³³Lalagasin niya ang kaniyang mga hilaw na ubas na gaya ng puno ng ubas, At lalagasin ang kaniyang bulaklak na gaya ng olibo.

³⁴Sapagka't ang pulutong ng mga di banal ay hindi lalago, At susupukin ng apoy ang mga toldang suhulan.

³⁵ Sila'y nag-iisip ng pagapi at naglalabas ng kasamaan, At ang kanilang kalooban ay naghahanda ng pagdaraya.