Read Ang Biblia, 1978 Job 20 Bible Online

Job 20 - Ang Biblia, 1978 bible

Job 20

¹Nang magkagayo'y sumagot si Zophar na Naamathita, at nagsabi,

²Kaya't nagbibigay sagot sa akin ang aking mga pagiisip, Dahil nga sa aking pagmamadali na taglay ko.

³Aking narinig ang saway na inilalagay ako sa kahihiyan, At ang diwa ng aking pagkaunawa ay sumasagot sa akin.

⁴Hindi mo ba nalalaman ito ng una, Mula nang ang tao'y malagay sa lupa,

⁵ Na ang pagtatagumpay ng masama ay maikli, At ang kagalakan ng di banal ay sandali lamang?

⁶ Bagaman ang kaniyang karilagan ay napaiilanglang hanggang sa langit, At ang kaniyang ulo ay umaabot hanggang sa mga alapaap;

⁷Gayon may matutunaw siya magpakailan man, na gaya ng kaniyang sariling dumi: Silang nangakakita sa kaniya ay mangagsasabi: Nasaan siya?

⁸Siya'y mawawala na gaya ng panaginip, at hindi masusumpungan. Oo, siya'y mawawala na parang pangitain sa gabi.

⁹Ang mata na nakakita sa kaniya ay hindi na siya makikita pa; Ni mamamalas pa man siya sa kaniyang pook.

¹⁰Hahanapin ng kaniyang mga anak ang lingap ng dukha, At ang kaniyang mga kamay ay magsasauli ng kaniyang kayamanan.

¹¹Ang kaniyang mga buto ay puspos ng kaniyang kabataan, Nguni't hihiga na kasama niya sa alabok.

¹²Bagaman ang kasamaan ay masarap sa kaniyang bibig, Bagaman kaniyang itago sa ilalim ng kaniyang dila;

¹³Bagaman kaniyang patawarin, at hindi niya ito babayaan, Kundi ingatan pa sa loob ng kaniyang bibig;

¹⁴Gayon ma'y ang kaniyang pagkain ay nabago na sa kaniyang tiyan, Siyang kamandag ng mga ahas sa loob niya.

¹⁵Siya'y sumakmal ng mga kayamanan, at kaniyang mga isusuka uli: Mga aalisin uli ng Dios sa kaniyang tiyan.

¹⁶Kaniyang hihititin ang kamandag ng mga ahas; Papatayin siya ng dila ng ulupong.

¹⁷Hindi niya matitingnan ang mga ilog, Ang umaagos na mga bukal ng pulot at mantekilya.

¹⁸Na kaniyang isasauli ang kaniyang pinagpagalan, at hindi lalamunin; Ayon sa pagaari na kaniyang tinangkilik, hindi siya magagalak.

¹⁹Sapagka't kaniyang pinighati at pinabayaan ang dukha; Kaniyang kinuhang marahas ang isang bahay; at hindi niya itatayo.

²⁰Sapagka't hindi siya nakakilala ng katiwasayan sa loob niya, Hindi siya makapagliligtas ng anoman sa kaniyang kinaluluguran.

²¹Walang bagay na naiwan na hindi niya sinakmal; Kaya't ang kaniyang kaginhawahan ay hindi mananatili.

²²Sa lubos niyang kasaganaan ay magigipit siya; Ang kamay ng bawa't nasa karalitaan ay darating sa kaniya.

²³Pagka kaniyang bubusugin ang kaniyang tiyan, Ihuhulog ng Dios ang kaniyang mabangis na poot sa kaniya. At ibubugso sa kaniya samantalang siya'y kumakain.

²⁴ Kaniyang tatakasan ang sandatang bakal, At ang busog na tanso ay hihilagpos sa kaniya.

²⁵Binubunot niya ang pana, at lumalabas sa kaniyang katawan: Oo, ang makintab na talim ay lumalabas mula sa kaniyang apdo; Mga kakilabutan ang sumasa kaniya.

²⁶Lahat na kadiliman ay nalalagay na mga pinakakayamanan niya; Isang apoy na hindi hinipan ng tao ay susupok sa kaniya: Susupukin niyaon ang naiwan sa kaniyang tolda.

²⁷Ihahayag ng mga langit ang kaniyang kasamaan, At ang lupa ay babangon laban sa kaniya.

²⁸Ang pakinabang ng kaniyang bahay ay yayaon, Ang kaniyang mga pagaari ay huhuho sa kaarawan ng kaniyang kapootan.

²⁹Ito ang bahagi ng masamang tao mula sa Dios, At ang manang takda sa kaniya ng Dios.