Read Ang Biblia, 1978 Job 21 Bible Online

Job 21 - Ang Biblia, 1978 bible

Job 21

¹Nang magkagayo'y sumagot si Job, at nagsabi,

²Pakinggan ninyong mainam ang aking pananalita; At ito'y maging inyong mga kaaliwan.

³Pagdalitaan ninyo ako, at ako nama'y magsasalita, At pagkatapos na ako'y makapagsalita, ay manuya kayo.

⁴Tungkol sa akin, ay sa tao ba ang aking daing? At bakit hindi ako maiinip?

⁵Tandaan ninyo ako, at matigilan kayo. At ilagay ninyo ang inyong kamay sa inyong bibig,

⁶Pagka aking naaalaala nga ay nababagabag ako, At kikilabutan ang humahawak sa aking laman.

⁷ Bakit nabubuhay ang masama, Nagiging matanda, oo, nagiging malakas ba sa kapangyarihan?

⁸Ang kanilang binhi ay natatatag nakasama nila sa kanilang paningin, At ang kanilang mga suwi ay nasa harap ng kanilang mga mata.

⁹Ang kanilang mga bahay ay tiwasay na walang takot, Kahit ang pamalo man ng Dios ay wala sa kanila.

¹⁰Ang kanilang baka ay naglilihi, at hindi nababaog; Ang kanilang baka ay nanganganak, at hindi napapahamak ang kaniyang guya.

¹¹Kaniyang inilabas ang kanilang mga bata na gaya ng kawan, At ang kanilang mga anak ay nangagsasayawan,

¹²Sila'y nangagaawitan na katugma ng pandereta at alpa, At nangagkakatuwa sa tunog ng plauta.

¹³Kanilang ginugugol ang kanilang mga kaarawan sa kaginhawahan, At sa isang sandali ay nagsisilusong sila sa Sheol.

¹⁴At sinasabi nila sa Dios: Lumayo ka sa amin; Sapagka't hindi namin ninanasa ang pagkaalam ng inyong mga lakad.

¹⁵ Ano ang Makapangyarihan sa lahat na siya'y paglilingkuran namin? At anong pakinabang magkakaroon kami, kung kami ay magsidalangin sa kaniya?

¹⁶Narito, ang kanilang kaginhawahan ay wala sa kanilang kamay: Ang payo ng masama ay malayo sa akin.

¹⁷ Gaano kadalas pinapatay ang ilawan ng masama? Na ang kanilang kapahamakan ay dumarating ba sa kanila? Na nagbabahagi ba ang Dios ng mga kapanglawan sa kaniyang galit?

¹⁸ Na sila'y gaya ng dayami sa harap ng hangin, At gaya ng ipa na tinatangay ng bagyo?

¹⁹Inyong sinasabi, Inilalapat ng Dios ang kaniyang parusa sa kaniyang mga anak. Gantihin sa kaniyang sarili upang maalaman niya.

²⁰Makita ng kaniyang mga mata ang kaniyang pagkagiba, At uminom siya ng poot ng Makapangyarihan sa lahat.

²¹Sapagka't anong kasayahan magkakaroon siya sa kaniyang bahay pagkamatay niya, Pagka ang bilang ng kaniyang mga buwan ay nahiwalay sa gitna?

²² May makapagtuturo ba ng kaalaman sa Dios? Dangang kaniyang hinahatulan yaong nangasa mataas.

²³Isa'y namamatay sa kaniyang lubos na kalakasan, Palibhasa't walang bahala at tahimik:

²⁴Ang kaniyang mga suso ay puno ng gatas, At ang utak ng kaniyang mga buto ay halumigmig.

²⁵At ang iba'y namamatay sa paghihirap ng kaluluwa, At kailan man ay hindi nakakalasa ng mabuti.

²⁶Sila'y nahihigang magkakasama sa alabok, At tinatakpan sila ng uod.

²⁷Narito, aking nalalaman ang inyong pagiisip, At ang mga maling haka ng inyong inaakala laban sa akin.

²⁸Sapagka't inyong sinasabi, Saan naroon ang bahay ng prinsipe? At saan naroon ang tolda na tinatahanan ng masama?

²⁹Hindi ba ninyo itinanong sa kanilang nangagdadaan? At hindi ba ninyo nalalaman ang kanilang mga pinagkakakilanlan?

³⁰ Na ang masamang tao ay natataan sa kaarawan ng kasakunaan? Na sila'y pinapatnubayan sa kaarawan ng kapootan?

³¹Sinong magpapahayag ng kaniyang lakad sa kaniyang mukha? At sinong magbabayad sa kaniya ng kaniyang ginawa?

³²Gayon ma'y dadalhin siya sa libingan, At magbabantay ang mga tao sa libingan.

³³Ang mga bugal ng libis ay mamabutihin niya, At lahat ng tao ay magsisisunod sa kaniya, Gaya ng nauna sa kaniya na walang bilang.

³⁴Paano ngang inyong aaliwin ako ng walang kabuluhan, Dangang sa inyong mga sagot ang naiiwan lamang ay kabulaanan?