Read Ang Biblia, 1978 Job 24 Bible Online

Job 24 - Ang Biblia, 1978 bible

Job 24

¹Bakit ang mga kapanahunan ay hindi itinakda ng Makapangyarihan sa lahat? At bakit hindi nangakakakita ng kaniyang mga araw ang nangakakakilala sa kaniya?

²May nagsisipagbago ng lindero; Kanilang dinadalang may karahasan ang mga kawan, at pinasasabsab.

³Kanilang itinataboy ang asno ng ulila, Kanilang kinukuha ang baka ng babaing bao na pinakasangla.

⁴ Kanilang inililigaw sa daan ang mapagkailangan: Ang mga dukha sa lupa ay nagsisikubling magkakasama.

⁵Narito, gaya ng mga mabangis na asno sa ilang, Sila'y nagsisilabas sa kanilang gawa, na nagsisihanap na masikap ng pagkain; Ang ilang ay siyang nagbibigay sa kanila ng pagkaing ukol sa kanilang mga anak.

⁶Kanilang pinitas sa bukid ang kanilang pagkain; At kanilang pinamumulutan ang ubasan ng masama.

⁷Sila'y hubad na nangahihiga buong gabi na walang suot. At walang kumot sa ginaw.

⁸Sila'y basa ng ulan sa mga bundok, At niyayakap ang bato sa pagkakailangan ng kulungan.

⁹May nagsisiagaw ng ulila mula sa suso, At nagsisikuha ng sangla ng dukha:

¹⁰Na anopa't sila'y yumayaong hubad na walang damit, At palibhasa'y gutom ay kanilang dinadala ang mga bigkis;

¹¹Sila'y nagsisigawa ng langis sa loob ng olibohan ng mga taong ito; Sila'y nagpipisa sa kanilang pisaan ng ubas, at nagtitiis ng uhaw.

¹²Mula sa makapal na bayan ay nagsisidaing ang mga tao, At ang kaluluwa ng may sugat ay humihiyaw; Gayon ma'y hindi inaaring mangmang ng Dios.

¹³Ito'y sa mga nangaghihimagsik laban sa liwanag; Hindi nila nalalaman ang mga daan niyaon, Ni tumatahan man sa mga landas niyaon.

¹⁴Ang mamamatay tao ay bumabangon pagliliwanag, Pinapatay niya ang dukha at mapagkailangan; At sa gabi ay gaya siya ng magnanakaw.

¹⁵Ang mata naman ng mapangalunya ay naghihintay ng pagtatakip-silim, Na sinasabi, Walang matang makakakita sa akin: At nagiiba ng kaniyang mukha.

¹⁶Sa kadiliman ay nagsisihukay sila sa mga bahay: Sila'y nagkukulong sa sarili kung araw; Hindi nila nalalaman ang liwanag,

¹⁷Sapagka't ang umaga sa kanilang lahat ay parang salimuot na kadiliman, Sapagka't kanilang nalalaman ang mga kakilabutan ng salimot na kadiliman.

¹⁸ Siya'y matulin sa ibabaw ng tubig; Ang kanilang bahagi ay sinumpa sa lupa: Siya'y hindi babalik sa daan ng mga ubasan.

¹⁹Katuyuan at kainitan ay tumutunaw ng mga niebeng tubig: Gaya ng Sheol ng mga nagkakasala.

²⁰Kalilimutan siya ng bahay-bata: siya'y kakaning maigi ng uod; Siya'y hindi na maaalaala pa: At ang kalikuan ay babaliing parang punong kahoy.

²¹Kaniyang sinasakmal ang baog na hindi nanganganak; At hindi gumagawa ng mabuti sa babaing bao.

²²Inaagawan naman ng Dios ang may kaya sa pamamagitan ng kaniyang kapangyarihan Siya'y bumabangon na walang katiwasayan sa buhay.

²³Pinagkakalooban sila ng Dios na malagay sa katiwasayan, at sila'y nagpapahinga roon; At ang kaniyang mga mata ay nasa kanilang mga lakad.

²⁴Sila'y nangataas, gayon ma'y isang sandali pa, at sila'y wala na. Oo, sila'y nangababa, sila'y nangaalis sa daan na gaya ng lahat ng mga iba, At nangaputol na gaya ng mga uhay.

²⁵At kung hindi gayon ngayon, sinong magpapatotoo na ako'y sinungaling, At magwawala ng kabuluhan ng aking pananalita?