Read Ang Biblia, 1978 Job 28 Bible Online

Job 28 - Ang Biblia, 1978 bible

Job 28

¹Tunay na may mina na mayroong pilak, At dako na ukol sa ginto na kanilang pinagdadalisayan.

²Bakal ay hinuhukay sa lupa, At tanso ay binububo mula sa bato.

³Ang tao'y naglalagay ng wakas sa kadiliman, At sumisiyasat hanggang sa kalayulayuang hangganan Ng mga bato ng kadiliman at salimuot na kadiliman.

⁴Siya'y humuhukay ng malayo sa tinatahanan ng mga tao: Nililimot ng paa na dumadaan; Nagbibitin doong malayo sa mga tao, sila'y umuugoy na paroo't parito.

⁵Tungkol sa lupa, mula rito'y nanggagaling ang tinapay: At sa ilalim ay wari tinutuklap ng apoy.

⁶Ang mga bato nito'y kinaroroonan ng mga zafiro. At ito'y may alabok na ginto.

⁷Yaong landas na walang ibong mangdadagit ay nakakaalam. Ni nakita man ng mata ng falkon:

⁸Hindi natungtungan ng mga palalong hayop, Ni naraanan man ng mabangis na leon,

⁹Kaniyang inilalabas ang kaniyang kamay sa batong pingkian; Binabaligtad ng mga ugat ang mga bundok.

¹⁰Siya'y nagbabangbang sa gitna ng mga bato; At ang kaniyang mata ay nakakakita ng bawa't mahalagang bagay.

¹¹Kaniyang tinatalian ang mga lagaslas upang huwag umagos; At ang bagay na nakukubli ay inililitaw niya sa liwanag.

¹² Nguni't saan masusumpungan ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?

¹³Hindi nalalaman ng tao ang halaga niyaon; Ni nasusumpungan man sa lupain ng may buhay.

¹⁴Sinasabi ng kalaliman. Wala sa akin: At sinasabi ng dagat: Hindi sumasaakin.

¹⁵ Hindi mabibili ng ginto, Ni matitimbangan man ng pilak ang halaga niyaon.

¹⁶Hindi mahahalagahan ng ginto sa Ophir, Ng mahalagang onix, o ng zafiro.

¹⁷Ginto at salamin ay hindi maihahalintulad doon: Ni maipagpapalit man sa mga hiyas na dalisay na ginto.

¹⁸Hindi mabibilang ang coral o ang cristal; Oo, ang halaga ng karunungan ay higit sa mga rubi.

¹⁹Ang topacio sa Etiopia ay hindi maipapantay doon, Ni mahahalagahan man ng dalisay na ginto.

²⁰Saan nanggagaling nga ang karunungan? At saan naroon ang dako ng pagkaunawa?

²¹Palibhasa't nakukubli sa mga mata ng lahat na may buhay, At natatago sa mga ibon sa himpapawid.

²²Ang kapahamakan at ang kamatayan ay nagsasabi, Narinig namin ng aming mga pakinig ang bulungbulungan niyaon.

²³Nauunawa ng Dios ang daan niyaon, At nalalaman niya ang dako niyaon.

²⁴Sapagka't tumitingin siya hanggang sa mga wakas ng lupa, At nakikita ang silong ng buong langit;

²⁵ Upang bigyan ng timbang ang hangin; Oo, kaniyang tinatakal ang tubig sa takalan.

²⁶Nang siya'y gumawa ng pasiya sa ulan, At ng daan sa kidlat ng kulog:

²⁷Nang magkagayo'y nakita niya ito, at inihayag; Kaniyang itinatag ito, oo, at siniyasat.

²⁸At sa tao ay sinabi niya, Narito, ang pagkatakot sa Dios ay siyang karunungan; At ang paghiwalay sa kasamaan ay pagkaunawa.