Read Ang Biblia, 1978 Job 31 Bible Online

Job 31 - Ang Biblia, 1978 bible

Job 31

¹Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; Paano nga akong titingin sa isang dalaga?

²Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, At ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?

³Hindi ba kasakunaan sa liko, At kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?

⁴ Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, At binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?

⁵Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, At ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;

⁶(Timbangin ako sa matuwid na timbangan, Upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat;)

⁷Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, At ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, At kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:

⁸Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.

⁹Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, At ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:

¹⁰Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, At iba ang yumuko sa kaniya.

¹¹Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:

¹²Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa Pagkapahamak, At bubunutin ang lahat ng aking bunga.

¹³Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, Nang sila'y makipagtalo sa akin:

¹⁴Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?

¹⁵ Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; At hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?

¹⁶Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, O pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:

¹⁷O kumain akong magisa ng aking subo, At ang ulila ay hindi kumain niyaon;

¹⁸(Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, At aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina;)

¹⁹Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, O ng mapagkailangan ng walang kumot;

²⁰Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, At kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:

²¹Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, Sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:

²²Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, At ang aking kamay ay mabali sa buto.

²³Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, At dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.

²⁴ Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, At sinabi ko sa dalisay na ginto, Ikaw ay aking tiwala;

²⁵ Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, At sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;

²⁶ Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, O sa buwan na lumalakad sa kakinangan;

²⁷At ang aking puso ay napadayang lihim, At hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:

²⁸Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: Sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.

²⁹ Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, O nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;

³⁰ (Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan Sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa;)

³¹Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, Sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?

³² Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; Kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,

³³Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, Sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;

³⁴Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, At pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan —

³⁵ O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat;) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!

³⁶Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; Aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.

³⁷Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, Gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.

³⁸Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, At ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;

³⁹Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, O ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:

⁴⁰Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, At ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.