Read Ang Biblia, 1978 Job 32 Bible Online

Job 32 - Ang Biblia, 1978 bible

Job 32

¹Sa gayo'y ang tatlong lalaking ito ay nagsitigil ng pagsagot kay Job, sapagka't siya'y matuwid sa kaniyang sariling paningin.

²Nang magkagayo'y nagalab ang poot ni Eliu, na anak ni Barachel na Bucita, na angkan ni Ram: laban kay Job ay nagalab ang kaniyang poot, sapagka't siya'y nagpapanggap na ganap kay sa Dios.

³Laban din naman sa kaniyang tatlong kaibigan ay nagalab ang kaniyang poot, sapagka't sila'y hindi nakasumpong ng sagot, at gayon man ay nahatulan si Job.

⁴Si Eliu nga ay naghintay upang magsalita kay Job, sapagka't sila'y matanda kay sa kaniya.

⁵At nang makita ni Eliu na walang kasagutan sa bibig ng tatlong lalaking ito, ay nagalab ang kaniyang poot.

⁶At si Eliu na anak ni Barachel na Bucita ay sumagot at nagsabi, Ako'y bata, at kayo'y totoong matatanda; Kaya't ako'y nagpakapigil at hindi ako nangahas magpatalastas sa inyo ng aking haka.

⁷Aking sinabi, Ang mga kaarawan ang mangagsasalita, At ang karamihan ng mga taon ay mangagtuturo ng karunungan.

⁸Nguni't may espiritu sa tao, At ang hinga ng Makapangyarihan sa lahat ay nagbibigay sa kanila ng unawa.

⁹ Hindi ang dakila ang siyang pantas, Ni ang matanda man ang siyang nakakaunawa ng kahatulan.

¹⁰Kaya't aking sinabi, Dinggin ninyo ako; Akin namang ipakikilala ang aking haka.

¹¹Narito, aking hinintay ang inyong mga salita, Aking dininig ang inyong mga pangangatuwiran, Samantalang kayo'y naghahagilap ng masasabi.

¹²Oo, aking inulinig kayo, At, narito, walang isang makahikayat kay Job, O sa inyo'y may makasagot sa kaniyang mga salita.

¹³Magbawa nga kayo, baka kayo'y magsabi, Kami ay nakasumpong ng karunungan; Madadaig ng Dios siya, hindi ng tao;

¹⁴Sapagka't hindi itinukoy ang kaniyang mga salita sa akin; Ni hindi ko sasagutin siya ng inyong mga pananalita.

¹⁵Sila'y nangalito, sila'y hindi na nagsisagot pa; Sila'y walang salitang masabi,

¹⁶At ako ba'y maghihintay, sapagka't sila'y hindi nangagsasalita, Sapagka't sila'y nangakatigil, at hindi na nagsisisagot?

¹⁷Ako nama'y sasagot ng ganang akin, Akin namang ipakikilala ang aking haka.

¹⁸Sapagka't ako'y puspos ng mga salita; Ang diwa na sumasaloob ko ay pumipigil sa akin,

¹⁹Narito, ang aking dibdib ay parang alak na walang pahingahan: Parang mga bagong sisidlang-balat na handa sa pagkahapak.

²⁰Ako'y magsasalita, upang ako'y maginhawahan: Aking ibubuka ang aking mga labi at sasagot ako.

²¹Huwag itulot sa akin na pakundanganan ko, isinasamo ko sa inyo, ang pagkatao ninoman; Ni gumamit man sa kanino man ng mga pakunwaring papuring salita.

²²Sapagka't hindi ako marunong sumambit ng mga pakunwaring papuring salita; Na kung dili ay madaling papanawin ako ng Maylalang sa akin.