Read Ang Biblia, 1978 Job 33 Bible Online

Job 33 - Ang Biblia, 1978 bible

Job 33

¹Gayon man, Job, isinasamo ko sa iyo na, dinggin mo ang aking pananalita, At pakinggan mo ang lahat ng aking mga salita.

²Narito, ngayon ay aking ibinuka ang aking bibig; Nagsalita ang aking dila sa aking bibig.

³Sasaysayin ng aking mga salita ang katuwiran ng aking puso; At ang nalalaman ng aking mga labi ay sasalitaing may pagtatapat.

⁴Nilalang ako ng Espiritu ng Dios, At ang hinga ng Makapangyarihan sa lahat ay nagbibigay sa akin ng buhay.

⁵Kung ikaw ay makasasagot ay sumagot ka sa akin; Ayusin mo ang iyong mga salita sa harap ko, tumayo ka.

⁶Narito, ako'y sa Dios na gaya mo: Ako ma'y nilalang mula rin sa putik.

⁷ Narito, hindi ka tatakutin ng aking kakilabutan, Ni ang aking kalakhan man ay magiging mabigat sa iyo.

⁸Tunay na ikaw ay nagsalita sa aking pakinig, At aking narinig ang tinig ng iyong mga salita, na nagsasabi,

⁹ Ako'y malinis na walang pagsalangsang; Ako'y walang sala, ni may kasamaan man sa akin:

¹⁰Narito, siya'y nakasumpong ng kadahilanan laban sa akin, Ibinilang niya ako na pinakakaaway:

¹¹ Inilagay niya ang aking mga paa sa mga pangawan, Kaniyang pinupuna ang lahat na aking landas.

¹²Narito, ako'y sasagot sa iyo, dito'y hindi ka ganap; Sapagka't ang Dios ay dakila kay sa tao.

¹³Bakit ka nakikilaban sa kaniya? Sapagka't hindi siya nagbibigay alam ng anoman sa kaniyang mga usap.

¹⁴Sapagka't ang Dios ay minsang nagsasalita, Oo, makalawa, bagaman hindi pinakikinggan ng tao.

¹⁵ Sa isang panaginip, sa isang pangitain sa gabi, Pagka ang mahimbing na pagkakatulog ay nahuhulog sa mga tao, Sa mga pagkakatulog sa higaan;

¹⁶ Kung magkagayo'y ibinubukas niya ang mga pakinig ng mga tao, At itinatatak ang kanilang turo,

¹⁷Upang ihiwalay ang tao sa kaniyang panukala, At ikubli ang kapalaluan sa tao;

¹⁸Kaniyang pinipigil ang kaniyang kaluluwa sa pagbulusok sa hukay, At ang kaniyang buhay sa pagkamatay sa pamamagitan ng tabak.

¹⁹Siya nama'y pinarurusahan ng sakit sa kaniyang higaan, At ng palaging antak sa kaniyang mga buto:

²⁰ Na anopa't kinayayamutan ng kaniyang buhay ang tinapay, At ng kaniyang kaluluwa ang pagkaing pinakamasarap,

²¹Ang kaniyang laman ay natutunaw, na hindi makita; At ang kaniyang mga buto na hindi nakita ay nangalilitaw.

²²Oo, ang kaniyang kaluluwa ay nalalapit sa hukay, At ang kaniyang buhay sa mga mangwawasak.

²³Kung doroong kasama niya ang isang anghel, Isang tagapagpaaninaw, na isa sa gitna ng isang libo, Upang ipakilala sa tao kung ano ang matuwid sa kaniya;

²⁴Kung magkagayo'y binibiyayaan niya siya at nagsasabi, Iligtas mo siya sa pagbaba sa hukay, Ako'y nakasumpong ng katubusan.

²⁵Ang kaniyang laman ay magiging sariwa kay sa laman ng isang bata; Siya'y bumabalik sa mga kaarawan ng kaniyang kabataan:

²⁶Siya'y dumadalangin sa Dios, at nililingap niya siya: Na anopa't kaniyang nakikita ang kaniyang mukha na may kagalakan: At kaniyang isinasa tao ang kaniyang katuwiran.

²⁷Siya'y umaawit sa harap ng mga tao, at nagsasabi, Ako'y nagkasala, at sumira ng matuwid, At hindi ko napakinabangan:

²⁸Kaniyang tinubos ang aking kaluluwa sa pagyao sa hukay, At ang aking buhay ay makakakita ng liwanag.

²⁹Narito, ang lahat ng mga bagay na ito ay gawa ng Dios, Makalawa, oo, makaitlo sa tao,

³⁰Upang ibalik ang kaniyang kaluluwa mula sa hukay, Upang siya'y maliwanagan ng liwanag ng buhay.

³¹Pansinin mong mabuti, Oh Job, dinggin mo ako: Tumahimik ka, at ako'y magsasalita.

³²Kung ikaw ay may anomang bagay na sasabihin, sagutin mo ako: Ikaw ay magsalita, sapagka't ibig kong ariin kang ganap.

³³Kung hindi, dinggin mo ako: Tumahimik ka, at tuturuan kita ng karunungan.