Read Ang Biblia, 1978 Job 6 Bible Online

Job 6 - Ang Biblia, 1978 bible

Job 6

¹Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,

²Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, At ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.

³Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: Kaya't ang aking pananalita ay napabigla.

⁴Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, Ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; Ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.

⁵Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?

⁶Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?

⁷Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; Mga karumaldumal na pagkain sa akin.

⁸Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; At ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!

⁹Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; Na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!

¹⁰Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; Sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.

¹¹Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?

¹²Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?

¹³Di ba ako'y walang sukat na kaya, At ang karunungan ay lumayo sa akin?

¹⁴ Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; Kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.

¹⁵Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, Na parang daan ng mga batis na nababago;

¹⁶Na malabo dahil sa hielo, At siyang kinatunawan ng nieve:

¹⁷Paginit ay nawawala: Pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.

¹⁸Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; Nagsisilihis sa ilang at nawawala.

¹⁹Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, Hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.

²⁰Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; Sila'y nagsiparoon at nangatulig.

²¹Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; Kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.

²²Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pagaari?

²³O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, Tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?

²⁴Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; At ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.

²⁵Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?

²⁶Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.

²⁷Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, At ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.

²⁸Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; Sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.

²⁹ Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.

³⁰May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?