Read Ang Biblia, 1978 Mga Awit 107 Bible Online

Mga Awit 107 - Ang Biblia, 1978 bible

Mga Awit 107

¹Oh mangagpasalamat kayo sa Panginoon; sapagka't siya'y mabuti: Sapagka't ang kaniyang kagandahang-loob ay magpakailan man.

² Sabihing gayon ng tinubos ng Panginoon, Na kaniyang tinubos sa kamay ng kaaway;

³At mga pinisan mula sa mga lupain, Mula sa silanganan, at mula sa kalunuran, Mula sa hilagaan at mula sa timugan.

⁴Sila'y nagsilaboy sa ilang, sa ulilang landas; Sila'y hindi nakasumpong ng bayang tahanan.

⁵Gutom at uhaw, Ang kanilang kaluluwa'y nanglupaypay sa kanila.

⁶ Nang magkagayo'y nagsidaing sila sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, At iniligtas niya sila sa kanilang kahirapan.

⁷Pinatnubayan naman niya sila sa matuwid na daan, Upang sila'y magsiyaon sa bayang tahanan.

⁸ Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, At dahil sa kaniyang mga kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!

⁹Sapagka't kaniyang binigyang kasiyahan ang nananabik na kaluluwa, At ang gutom na kaluluwa ay binusog niya ng kabutihan.

¹⁰Ang gayong tumatahan sa kadiliman, at sa lilim ng kamatayan, Na natatali sa dalamhati at pangaw;

¹¹Sapagka't sila'y nanghimagsik laban sa mga salita ng Dios, At hinamak ang payo ng Kataastaasan:

¹²Kaya't kaniyang ibinaba ang kanilang puso na may hirap; Sila'y nangabuwal, at walang sumaklolo.

¹³ Nang magkagayo'y nagsidaing sila sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, At iniligtas niya sila sa kanilang kahirapan.

¹⁴ Inilabas niya sila sa kadiliman at sa lilim ng kamatayan, At pinatid ang kanilang mga tali.

¹⁵ Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, At dahil sa kaniyang mga kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!

¹⁶Sapagka't kaniyang sinira ang mga pintuang-bayan na tanso, At pinutol ang mga halang na bakal.

¹⁷ Mga mangmang dahil sa kanilang mga pagsalangsang, At dahil sa kanilang mga kasamaan ay nadadalamhati.

¹⁸Kinayayamutan ng kanilang kaluluwa ang sarisaring pagkain; At sila'y nagsisilapit sa mga pintuan ng kamatayan,

¹⁹ Nang magkagayo'y nagsidaing sila sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, At iniligtas niya sila sa kanilang kahirapan.

²⁰ Sinugo niya ang kaniyang salita, at pinagaling sila, At iniligtas sila sa kanilang mga ikapapahamak.

²¹ Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, At dahil sa kaniyang kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!

²²At mangaghandog sila ng mga hain na pasalamat, At ipahayag ang kaniyang mga gawa na may awitan.

²³ Silang nagsisibaba sa dagat sa mga sasakyan, Na nangangalakal sa mga malawak na tubig;

²⁴Ang mga ito'y nangakakakita ng mga gawa ng Panginoon, At ng kaniyang mga kababalaghan sa kalaliman.

²⁵Sapagka't siya'y naguutos, at nagpapaunos, Na nagbabangon ng mga alon niyaon.

²⁶Nagsisitaas sa mga langit, nagsisibaba uli sa mga kalaliman: Ang kanilang kaluluwa ay natutunaw dahil sa kabagabagan.

²⁷Sila'y hahampashampas na paroo't parito, at gigiraygiray na parang lasing, At ang kanilang karunungan ay nawala.

²⁸ Nang magkagayo'y nagsidaing sila sa Panginoon sa kanilang kabagabagan, At inilabas niya sila sa kanilang kahirapan.

²⁹ Kaniyang pinahihimpil ang bagyo, Na anopa't ang mga alon niyaon ay nagsisitahimik.

³⁰Nang magkagayo'y natutuwa sila, dahil sa sila'y tiwasay. Sa gayo'y kaniyang dinadala sila sa daongang kanilang ibigin.

³¹ Oh purihin ng mga tao ang Panginoon dahil sa kaniyang kagandahang-loob, At dahil sa kaniyang kagilagilalas na mga gawa sa mga anak ng mga tao!

³²Ibunyi rin naman nila siya sa kapulungan ng bayan, At purihin siya sa upuan ng mga matanda.

³³Kaniyang pinapagiging ilang ang mga ilog, At uhaw na lupa ang mga bukal:

³⁴Na maalat na ilang ang mainam na lupain, Dahil sa kasamaan nila na nagsisitahan doon.

³⁵Kaniyang pinapagiging lawa ng mga tubig ang ilang, At mga bukal ang tuyong lupain.

³⁶At kaniyang pinatatahan doon ang gutom, Upang makapaghanda sila ng bayang tahanan;

³⁷At maghasik sa mga bukid, at magtanim ng mga ubasan, At magtamo ng mga bunga na pakinabang.

³⁸ Kaniya namang pinagpapala sila, na anopa't sila'y lubhang nagsisidami; At hindi tinitiis na ang kanilang kawan ay magkulang.

³⁹Muli, sila'y nakulangan at nahapay Sa kapighatian, kabagabagan, at kahirapan.

⁴⁰Kaniyang ibinubugso ang kadustaan sa mga pangulo, At kaniyang pinagagala sila sa ilang na walang lansangan.

⁴¹ Gayon ma'y iniuupo niya sa mataas ang mapagkailangan mula sa kadalamhatian, At ginagawan siya ng mga angkan na parang kawan.

⁴²Makikita ng matuwid, at matutuwa; At titikumin ng lahat ng kasamaan ang kaniyang bibig.

⁴³ Kung sino ang pantas ay magbulay sa mga bagay na ito, At kanilang magugunita ang mga kagandahang-loob ng Panginoon.