Read Ang Biblia, 1978 Mga Awit 109 Bible Online

Mga Awit 109 - Ang Biblia, 1978 bible

Mga Awit 109

¹Huwag kang mapayapa, Oh Dios na aking kapurihan;

²Sapagka't ang bibig ng masama at ang bibig ng magdaraya ay ibinuka nila laban sa akin: Sila'y nangagsalita sa akin na may sinungaling na dila.

³Kanilang kinulong ako sa palibot ng mga salitang pagtatanim, At nagsilaban sa akin ng walang kadahilanan.

⁴Sa kabayaran ng aking pagibig ay mga kaaway ko sila: Nguni't ako'y tumatalaga sa dalangin.

⁵At iginanti nila sa akin ay kasamaan sa mabuti, At pagtatanim sa pagibig ko.

⁶ Lagyan mo ng masamang tao siya: At tumayo nawa ang isang kaaway sa kaniyang kanan.

⁷ Pagka siya'y nahatulan, lumabas nawa siyang salarin; At maging kasalanan nawa ang kaniyang dalangin.

⁸ Maging kaunti nawa ang kaniyang mga kaarawan; At kunin nawa ng iba ang kaniyang katungkulan.

⁹ Maulila nawa ang kaniyang mga anak, At mabao ang kaniyang asawa.

¹⁰ Magsilaboy nawa ang kaniyang mga anak, at mangagpalimos; At hanapin nila ang kanilang pagkain sa kanilang mga dakong guho.

¹¹Kunin nawa ng manglulupig ang lahat niyang tinatangkilik; At samsamin ng mga taga ibang lupa ang kaniyang mga gawa.

¹²Mawalan nawa ng maawa sa kaniya; At mawalan din ng maawa sa kaniyang mga anak na ulila.

¹³Mahiwalay nawa ang kaniyang kaapuapuhan; Sa lahing darating ay mapawi ang kaniyang pangalan.

¹⁴ Maalaala nawa ng Panginoon ang kasamaan ng kaniyang mga magulang; At huwag mapawi ang kasalanan ng kaniyang ina,

¹⁵Mangalagay nawa silang lagi sa harap ng Panginoon, Upang ihiwalay niya ang alaala sa kanila sa lupa.

¹⁶Sapagka't hindi niya naalaalang magpakita ng kaawaan, Kundi hinabol ang dukha at mapagkailangan, At ang may bagbag na puso, upang patayin.

¹⁷ Oo, kaniyang inibig ang sumpa, at dumating sa kaniya; At hindi siya nalulugod sa pagpapala, at malayo sa kaniya.

¹⁸ Nagsusuot naman siya ng sumpa na parang kaniyang damit, At nasok sa kaniyang mga loob na bahagi na parang tubig, At parang langis sa kaniyang mga buto.

¹⁹Sa kaniya'y maging gaya nawa ng balabal na ibinabalabal, At gaya ng bigkis na ibinibigkis na lagi.

²⁰Ito ang kagantihan sa aking mga kaaway na mula sa Panginoon, At sa kanilang nangagsasalita ng kasamaan laban sa aking kaluluwa.

²¹Nguni't gumawa kang kasama ko, Oh Dios na Panginoon, alang-alang sa iyong pangalan: Sapagka't ang iyong kagandahang-loob ay mabuti, iligtas mo ako,

²²Sapagka't ako'y dukha at mapagkailangan, At ang aking puso ay nasaktan sa loob ko.

²³Ako'y yumayaong gaya ng lilim pagka kumikiling: Ako'y itinataas at ibinababa ng hangin na parang balang.

²⁴Ang aking mga tuhod ay mahina sa pagaayuno, At ang aking laman ay nagkukulang ng katabaan.

²⁵Ako nama'y naging kadustaan sa kanila: Pagka kanilang nakikita ako, kanilang pinagagalawgalaw ang kanilang ulo.

²⁶ Tulungan mo ako, Oh Panginoon kong Dios; Oh iligtas mo ako ayon sa iyong kagandahang-loob:

²⁷Upang kanilang maalaman na ito'y iyong kamay; Na ikaw, Panginoon, ang may gawa.

²⁸Sumumpa sila, nguni't magpapala ka: Pagka sila'y nagsibangon, sila'y mangapapahiya, Nguni't ang iyong lingkod ay magagalak.

²⁹ Manamit ng kasiraang puri ang mga kaaway ko, At matakpan sila ng kanilang sariling kahihiyan na parang balabal.

³⁰Ako'y magpapasalamat ng marami ng aking bibig sa Panginoon; Oo, aking pupurihin siya sa gitna ng karamihan.

³¹Sapagka't siya'y tatayo sa kanan ng mapagkailangan, Upang iligtas sa kanilang nagsisihatol ng kaniyang kaluluwa.