Read Ang Biblia, 1978 Mga Awit 73 Bible Online

Mga Awit 73 - Ang Biblia, 1978 bible

Mga Awit 73

¹Tunay na ang Dios ay mabuti sa Israel. Sa mga malilinis sa puso.

²Nguni't tungkol sa akin, ang mga paa ko'y halos nahiwalay: Ang mga hakbang ko'y kamunti nang nangadulas.

³ Sapagka't ako'y nanaghili sa hambog, Nang aking makita ang kaginhawahan ng masama.

⁴Sapagka't walang mga tali sa kanilang kamatayan: Kundi ang kanilang kalakasan ay matatag.

⁵Sila'y wala sa kabagabagan na gaya ng ibang mga tao; Na hindi man sila nangasasalot na gaya ng ibang mga tao.

⁶Kaya't kapalalua'y gaya ng kuwintas sa kanilang leeg: Tinatakpan sila ng karahasan na gaya ng bihisan.

⁷Ang kanilang mga mata ay lumuluwa sa katabaan: Sila'y mayroong higit kay sa mananasa ng puso.

⁸Sila'y manganunuya, at sa kasamaan ay nanunungayaw ng pagpighati: Sila'y nangagsasalitang may kataasan.

⁹Kanilang inilagay ang kanilang bibig sa mga langit, At ang kanilang dila ay lumalakad sa lupa.

¹⁰Kaya't ibinabalik dito ang kaniyang bayan: At tubig ng punong saro ay nilalagok nila.

¹¹At kanilang sinasabi, Paanong nalalaman ng Dios? At may kaalaman ba sa Kataastaasan?

¹²Narito, ang mga ito ang masama; At palibhasa'y laging tiwasay nagsisilago sa mga kayamanan,

¹³ Tunay na sa walang kabuluhan ay nilinis ko ang aking puso, At hinugasan ko ang aking mga kamay sa kawalaang sala;

¹⁴Sapagka't buong araw ay nasalot ako, At naparusahan tuwing umaga.

¹⁵Kung aking sinabi, Ako'y magsasalita ng ganito; Narito, ako'y gagawang may karayaan sa lahi ng iyong mga anak.

¹⁶Nang aking isipin kung paanong aking malalaman ito, Ay napakahirap sa ganang akin;

¹⁷Hanggang sa ako'y pumasok sa santuario ng Dios, At aking nagunita ang kanilang huling wakas,

¹⁸Tunay na iyong inilagay sila sa mga madulas na dako: Iyong inilugmok sila sa kapahamakan.

¹⁹Kung paanong naging kapahamakan sila sa isang sandali! Sila'y nilipol na lubos ng mga kakilabutan.

²⁰ Ang panaginip sa pagkagising: Sa gayon, Oh Panginoon, pag gumising ka, iyong hahamakin ang kanilang larawan.

²¹Sapagka't ang puso ko'y namanglaw, At sa aking kalooban ay nasaktan ako:

²² Sa gayo'y naging walang muwang ako, at musmos; Ako'y naging gaya ng hayop sa harap mo.

²³Gayon ma'y laging sumasaiyo ako: Iyong inalalayan ang aking kanan.

²⁴ Iyong papatnubayan ako ng iyong payo, At pagkatapos ay tatanggapin mo ako sa kaluwalhatian.

²⁵ Sinong kumakasi sa akin sa langit kundi ikaw? At walang ninanasa ako sa lupa liban sa iyo.

²⁶ Ang aking laman at ang aking puso ay nanglulupaypay: Nguni't ang Dios ay kalakasan ng aking puso, at bahagi ko magpakailan man.

²⁷Sapagka't narito, silang malayo sa iyo ay mangalilipol: Iyong ibinuwal silang lahat, na nangakikiapid, na nagsisihiwalay sa iyo.

²⁸Nguni't mabuti sa akin na lumapit sa Dios; Ginawa kong aking kanlungan ang Panginoong Dios, Upang aking maisaysay ang lahat ng iyong mga gawa.