Read Ang Biblia, 1978 Mga Awit 74 Bible Online

Mga Awit 74 - Ang Biblia, 1978 bible

Mga Awit 74

¹Oh Dios, bakit mo itinakuwil kami magpakailan man? Bakit ang iyong galit ay umuusok laban sa mga tupa ng iyong pastulan?

²Alalahanin mo ang iyong kapisanan na iyong binili ng una, Na iyong tinubos upang maging lipi ng iyong mana; At ang bundok ng Sion na iyong tinahanan.

³Itaas mo ang iyong mga paa sa mga walang hanggang guho, Ang lahat na kasamaang ginawa ng kaaway sa santuario.

⁴ Ang mga kaaway mo'y nagsisiangal sa gitna ng iyong kapulungan; Kanilang itinaas ang kanilang mga watawat na pinakatanda.

⁵Sila'y tila mga tao na nangagtaas Ng mga palakol sa mga kakahuyan.

⁶At ngayo'y lahat ng gawang inanyuan doon. Kanilang pinagputolputol ng palakol at ng mga pamukpok.

⁷ Kanilang sinilaban ng apoy ang iyong santuario; Kanilang dinumhan ang tahanang dako ng iyong pangalan hanggang sa lupa.

⁸ Kanilang sinabi sa kanilang puso, Ating gibaing paminsan: Kanilang sinunog ang lahat na sinagoga ng Dios sa lupain.

⁹Hindi namin nakikita ang aming mga tanda: Wala nang propeta pa; At wala mang sinoman sa amin na nakakaalam kung hanggang kailan.

¹⁰Hanggang kailan, Oh Dios, mangduduwahagi ang kaaway? Lalapastanganin ba ng kaaway ang iyong pangalan magpakailan man?

¹¹ Bakit mo iniuurong ang iyong kamay, ang iyong kanan? Ilabas mo sa iyong sinapupunan, at iyong lipulin sila.

¹²Gayon ma'y ang Dios ay aking Hari ng una, Na nagliligtas sa gitna ng lupa.

¹³ Iyong hinawi ang dagat sa iyong kalakasan: Iyong pinagbasag ang mga ulo ng mga buwaya sa mga tubig.

¹⁴Iyong pinagputolputol ang mga ulo ng leviatan, Ibinigay mo siya na pagkain sa bayan na tumatahan sa ilang.

¹⁵ Ikaw ay nagbukas ng bukal at ilog: Iyong tinutuyo ang mga malaking ilog.

¹⁶Ang araw ay iyo, ang gabi ay iyo rin: Iyong inihanda ang liwanag at ang araw.

¹⁷Iyong inilagay ang lahat ng mga hangganan ng lupa: Iyong ginawa ang taginit at taginaw.

¹⁸ Iyong alalahanin ito, na nangduwahagi ang kaaway, Oh Panginoon, At nilapastangan ng mangmang na bayan ang iyong pangalan.

¹⁹Oh huwag mong ibigay ang kaluluwa ng inakay ng iyong kalapati sa mabangis na hayop: Huwag mong kalimutan ang buhay ng iyong dukha magpakailan man.

²⁰ Magkaroong pitagan ka sa tipan: Sapagka't ang mga madilim na dako ng lupa ay puno ng mga tahanan ng karahasan.

²¹ Oh huwag bumalik na may kahihiyan ang naaapi: Pupurihin ng dukha at mapagkailangan ang iyong pangalan.

²²Bumangon ka, Oh Dios, ipaglaban mo ang iyong sariling usap: Alalahanin mo kung paanong dinuduwahagi ka ng mangmang buong araw.

²³Huwag mong kalimutan ang tinig ng iyong mga kaaway: Ang ingay niyaong nagsisibangon laban sa iyo ay patuloy na lumalala.