Read Ang Biblia, 1978 Mga Kawikaan 1 Bible Online

Mga Kawikaan 1 - Ang Biblia, 1978 bible

Mga Kawikaan 1

¹Ang mga kawikaan ni Salomon na anak ni David na hari sa Israel:

²Upang umalam ng karunungan at turo; Upang bulayin ang mga salita ng pagkaunawa;

³Upang tumanggap ng turo sa pantas na paguugali, Sa katuwiran, at kahatulan, at karampatan;

⁴Upang magbigay ng katalinuhan sa musmos. Kaalaman at pagbubulay sa kabataan:

⁵Upang marinig ng pantas, at lumago sa ikatututo: At upang tamuhin ng taong may unawa ang magagaling na payo:

⁶Upang umunawa ng kawikaan at ng kahulugan; Ng mga salita ng pantas, at ng kanilang malalabong sabi.

⁷ Ang takot sa Panginoon ay pasimula ng kaalaman: Nguni't ang mangmang ay humahamak sa karunungan at turo.

⁸Anak ko, dinggin mo ang turo ng iyong ama, At huwag mong pabayaan ang kautusan ng iyong ina:

⁹Sapagka't sila'y magiging tali ng biyaya sa iyong ulo, At mga kuwintas sa ligid ng iyong leeg.

¹⁰Anak ko, kung ikaw ay hikayatin ng mga makasalanan, Huwag mong tulutan.

¹¹Kung kanilang sabihin, Sumama ka sa amin, Tayo'y magsibakay sa pagbububo ng dugo, Tayo'y mangagkubli ng silo na walang anomang kadahilanan sa walang sala;

¹²Sila'y lamunin nating buháy na gaya ng Sheol. At buo, na gaya ng nagsibaba sa lungaw;

¹³Tayo'y makakasumpong ng lahat na mahalagang pagaari, Ating pupunuin ang ating mga bahay ng samsam;

¹⁴Ikaw ay makikipagsapalaran sa gitna namin; Magkakaroon tayong lahat ng isang supot:

¹⁵ Anak ko, huwag kang lumakad sa daan na kasama nila; Pigilin mo ang iyong paa sa kanilang landas:

¹⁶ Sapagka't ang kanilang mga paa ay nagsisitakbo sa kasamaan, At sila'y nangagmamadali sa pagbububo ng dugo.

¹⁷Sapagka't walang kabuluhang naladlad ang silo, Sa paningin ng alin mang ibon:

¹⁸At binabakayan ng mga ito ang kanilang sariling dugo, Kanilang ipinagkukubli ng silo ang kanilang sariling mga buhay.

¹⁹ Ganyan ang mga lakad ng bawa't sakim sa pakinabang; Na nagaalis ng buhay ng mga may-ari niyaon.

²⁰Karunungan ay humihiyaw na malakas sa lansangan; Kaniyang inilalakas ang kaniyang tinig sa mga luwal na dako;

²¹Siya'y humihiyaw sa mga pangulong dako na pinaglilipunan; Sa pasukan ng mga pintuang-bayan, Sa bayan, kaniyang binibigkas ang kaniyang mga salita:

²²Hanggang kailan kayong mga musmos, magsisiibig sa inyong kamusmusan? At ang mga nanunuya ay maliligaya sa panunuya, At ang mga mangmang ay mangagtatanim sa kaalaman?

²³Magsibalik kayo sa aking saway: Narito, aking ibubuhos ang aking espiritu sa inyo.

²⁴ Sapagka't ako'y tumawag, at kayo'y tumanggi: Aking iniunat ang aking kamay, at walang makinig;

²⁵Kundi inyong iniuwi sa wala ang buo kong payo, At hindi ninyo inibig ang aking saway:

²⁶ Ako naman ay tatawa sa kaarawan ng inyong kasakunaan: Ako'y manunuya pagka ang inyong takot ay dumarating;

²⁷ Pagka ang iyong takot ay dumarating na parang bagyo. At ang inyong kasakunaan ay dumarating na parang ipoipo; Pagka ang hirap at hapis ay dumating sa inyo.

²⁸ Kung magkagayo'y tatawag sila sa akin, nguni't hindi ako sasagot; Hahanapin nila akong masikap, nguni't hindi nila ako masusumpungan:

²⁹Sapagka't kanilang ipinagtanim ang kaalaman, At hindi pinili ang takot sa Panginoon.

³⁰Ayaw sila ng aking payo; Kanilang hinamak ang buo kong pagsaway:

³¹ Kaya't sila'y magsisikain ng bunga ng kanilang sariling lakad, At mabubusog ng kanilang sariling mga kagagawan.

³²Sapagka't papatayin sila ng pagtalikod ng musmos, At ang pagkawalang balisa ng mga mangmang ay ang sisira sa kanila.

³³Nguni't ang nakikinig sa akin ay tatahang tiwasay. At tatahimik na walang takot sa kasamaan.