Read Ang Biblia, 1978 Mga Kawikaan 16 Bible Online

Mga Kawikaan 16 - Ang Biblia, 1978 bible

Mga Kawikaan 16

¹Ang mga paghahanda ng puso ay ukol sa tao: Nguni't ang sagot ng dila ay mula sa Panginoon.

² Ang lahat ng mga lakad ng tao ay malinis sa harap ng kaniyang sariling mga mata: Nguni't tinitimbang ng Panginoon ang mga diwa.

³ Iukol mo sa Panginoon ang iyong mga gawa, At ang iyong mga panukala ay matatatag.

⁴Ginawa ng Panginoon ang bawa't bagay na ukol sa kaniyang sariling wakas: Oo, pati ng masama na ukol sa kaarawan ng kasamaan.

⁵Bawa't palalo sa puso ay kasuklamsuklam sa Panginoon: Bagaman maghawakan sa kamay ay walang pagsalang parurusahan.

⁶ Sa pamamagitan ng kaawaan at katotohanan ay nalilinis ang kasamaan: At sa pamamagitan ng pagkatakot sa Panginoon ay humihiwalay ang mga tao sa kasamaan.

⁷Pagka ang mga lakad ng tao ay nakapagpapalugod sa Panginoon, Kaniyang tinitiwasay sa kaniya pati ng kaniyang mga kaaway.

⁸ Maigi ang kaunti na may katuwiran Kay sa malalaking pakinabang na walang kaganapan.

⁹ Ang puso ng tao ay kumakatha ng kaniyang lakad: Nguni't ang Panginoon ang nagtutuwid ng kaniyang mga hakbang.

¹⁰Banal na hatol ay nasa mga labi ng hari: At kaniyang bibig ay hindi sasalangsang sa kahatulan.

¹¹ Ang ganap na timbangan at panimbang ay sa Panginoon: Lahat ng timbang na supot ay kaniyang gawa.

¹²Kasuklamsuklam sa mga hari na gumawa ng kasamaan: Sapagka't ang luklukan ay natatatag sa pamamagitan ng katuwiran.

¹³ Mga matuwid na labi ay kaluguran ng mga hari; At kanilang iniibig ang nagsasalita ng matuwid.

¹⁴Ang poot ng hari ay gaya ng mga sugo ng kamatayan: Nguni't papayapain ng pantas.

¹⁵ Nasa liwanag ng mukha ng hari ang buhay; At ang kaniyang lingap ay parang alapaap ng huling ulan.

¹⁶ Pagkaigi nga na magtamo ng karunungan kay sa ginto! Oo, magtamo ng kaunawaan ay maigi kay sa pumili ng pilak.

¹⁷Ang maluwang na lansangan ng matuwid ay humiwalay sa kasamaan: Siyang nagiingat ng kaniyang lakad ay nagiingat ng kaniyang kaluluwa.

¹⁸Ang kapalaluan ay nagpapauna sa kapahamakan, At ang mapagmataas na diwa ay sa pagkabuwal.

¹⁹ Maigi ang magkaroon ng mapagpakumbabang loob na kasama ng dukha, Kay sa bumahagi ng samsam na kasama ng palalo.

²⁰Siyang nagiingat sa salita ay makakasumpong ng mabuti: At ang nananalig sa Panginoon ay mapalad.

²¹Ang pantas sa puso ay tatawaging mabait: At ang katamisan sa mga labi ay nagdaragdag ng katututuhan.

²²Ang kaunawaan ay bukal ng buhay sa nagtatamo: Nguni't ang saway ng mga mangmang ay siyang kanilang kamangmangan.

²³ Ang puso ng pantas ay nagtuturo sa kaniyang bibig, At nagdaragdag ng katututuhan sa kaniyang mga labi.

²⁴Mga maligayang salita ay parang pulot-pukyutan, Matamis sa kaluluwa at kagalingan sa mga buto.

²⁵ May daan na tila matuwid sa tao, Nguni't ang dulo niyaon ay mga daan ng kamatayan.

²⁶Ang gana ng pagkain ng manggagawang tao ay nakagagaling sa kaniya; Sapagka't kinasasabikan ng kaniyang bibig.

²⁷Ang walang kabuluhang tao ay kumakatha ng kahirapan: At sa kaniyang mga labi ay may masilakbong apoy.

²⁸Ang magdarayang tao ay nagkakalat ng pagtatalo: At ang mapaghatid-dumapit ay naghihiwalay ng magkakaibigang matalik.

²⁹Ang taong marahas ay dumadaya sa kaniyang kapuwa, At pinapatnubayan niya siya sa daang hindi mabuti.

³⁰Ikinikindat ang kaniyang mga mata, upang kumatha ng mga magdarayang bagay: Siyang nangangagat labi ay nagpapangyari sa kasamaan.

³¹Ang ulong may uban ay putong ng kaluwalhatian, Masusumpungan sa daan ng katuwiran.

³²Siyang makupad sa pagkagalit ay maigi kay sa makapangyarihan; At siyang nagpupuno sa kaniyang diwa ay maigi kay sa sumasakop ng isang bayan.

³³Ginagawa ang pagsasapalaran sa kandungan; Nguni't ang buong pasiya niyaon ay sa Panginoon.