Read Ang Biblia, 1978 Mga Kawikaan 23 Bible Online

Mga Kawikaan 23 - Ang Biblia, 1978 bible

Mga Kawikaan 23

¹Pagka ikaw ay nauupong kumain na kasalo ng isang pangulo, Kilanlin mong maigi siya na nasa harap mo;

²At maglagay ka ng sundang sa iyong lalamunan, Kung ikaw ay taong bigay sa pagkain.

³Huwag kang mapagnais ng kaniyang mga masarap na pagkain; Yamang mga marayang pagkain.

⁴ Huwag kang mainip sa pagyaman; Tumigil ka sa iyong sariling karunungan.

⁵Iyo bang itititig ang iyong mga mata sa wala? Sapagka't ang mga kayamanan, ay tunay na nagsisipagpakpak, Gaya ng aguila na lumilipad sa dakong langit.

⁶ Huwag mong kanin ang tinapay niya na may masamang mata, Ni nasain mo man ang kaniyang mga masarap na pagkain:

⁷Sapagka't kung ano ang iniisip niya sa loob niya, ay gayon siya: Kumain ka at uminom ka, sabi niya sa iyo; Nguni't ang puso niya ay hindi sumasaiyo.

⁸Ang subo na iyong kinain ay iyong isusuka, At iyong iwawala ang iyong mga matamis na salita.

⁹Huwag kang magsalita sa pakinig ng mangmang; Sapagka't kaniyang hahamakin ang karunungan ng iyong mga salita.

¹⁰ Huwag mong baguhin ang dating muhon ng lupa; At huwag mong pasukin ang mga bukid ng ulila:

¹¹ Sapagka't ang kanilang Manunubos ay malakas; Ipaglalaban niya ang kanilang usap sa iyo.

¹²Ihilig mo ang iyong puso sa turo, At ang iyong mga pakinig sa mga salita ng kaalaman.

¹³ Huwag mong ipagkait ang saway sa bata: Sapagka't kung iyong hampasin siya ng pamalo, siya'y hindi mamamatay.

¹⁴Iyong hahampasin siya ng pamalo, At ililigtas mo ang kaniyang kaluluwa sa Sheol.

¹⁵Anak ko, kung ang iyong puso ay magpakapantas, Ang puso ko'y matutuwa sa makatuwid baga'y ang akin:

¹⁶Oo, ang aking puso ay magagalak Pagka ang iyong mga labi ay nangagsasalita ng matuwid na mga bagay.

¹⁷ Huwag managhili ang iyong puso sa mga makasalanan: Kundi lumagay ka sa Panginoon buong araw:

¹⁸ Sapagka't tunay na may kagantihan; At ang iyong pagasa ay hindi mahihiwalay.

¹⁹Makinig ka, anak ko, at ikaw ay magpakapantas, At patnubayan mo ang iyong puso sa daan.

²⁰ Huwag kang mapasama sa mga mapaglango; Sa mga mayamong mangangain ng karne:

²¹Sapagka't ang manglalasing at ang mayamo ay darating sa karalitaan: At ang antok ay magbibihis sa tao ng pagkapulubi.

²² Dinggin mo ang iyong ama na naging anak ka, At huwag mong hamakin ang iyong ina kung siya'y tumanda.

²³ Bumili ka ng katotohanan at huwag mong ipagbili: Oo karunungan, at turo, at pag-uunawa.

²⁴Ang ama ng matuwid ay magagalak na lubos: At siyang nagkaanak ng pantas na anak ay magagalak sa kaniya.

²⁵Mangatuwa ang iyong ama at ang iyong ina, At magalak siyang nanganak sa iyo.

²⁶Anak ko, ibigay mo sa akin ang iyong puso, At malugod ang iyong mga mata sa aking mga daan.

²⁷ Sapagka't ang isang patutot ay isang malalim na lubak; At ang babaing di kilala ay makipot na lungaw.

²⁸Oo, siya'y bumabakay na parang tulisan, At nagdaragdag ng mga magdaraya sa gitna ng mga tao.

²⁹ Sinong may ay? sinong may kapanglawan? sinong may pakikipagtalo? Sinong may daing? sino ang may sugat na walang kadahilanan? Sino ang may maningas na mata?

³⁰ Silang nangaghihintay sa alak; Silang nagsisiyaon upang humanap ng pinaghalong alak.

³¹Huwag kang tumingin sa alak pagka mapula, Pagka nagbibigay ng kaniyang kulay sa saro,

³²Sa huli ay kumakagat ito na parang ahas, At tumutukang parang ulupong.

³³Ang iyong mga mata ay titingin ng mga katuwang bagay, At ang iyong puso ay nagbabadya ng mga magdarayang bagay.

³⁴Oo, ikaw ay magiging parang nahihiga sa gitna ng dagat, O parang nahihiga sa dulo ng isang palo ng sasakyan.

³⁵Kanilang pinalo ako, iyong sasalitain, at hindi ako nasaktan; Kanilang hinampas ako, at hindi ko naramdaman: Kailan gigising ako? aking hahanapin pa uli.