Read Ang Biblia, 1978 Mga Kawikaan 6 Bible Online

Mga Kawikaan 6 - Ang Biblia, 1978 bible

Mga Kawikaan 6

¹Anak ko, kung ikaw ay naging mananagot sa iyong kapuwa, Kung iyong ikinamay ang iyong kamay sa di kilala,

²Ikaw ay nasilo ng mga salita ng iyong bibig, Ikaw ay nahuli ng mga salita ng iyong bibig.

³Gawin mo ito ngayon, anak ko, at lumigtas ka, Yamang ikaw ay nahulog sa kamay ng iyong kapuwa: Yumaon ka, magpakababa ka, at mangayupapa ka sa iyong kapuwa.

⁴ Huwag mong bigyan ng tulog ang iyong mga mata. O magpaidlip man sa iyong mga talukap-mata.

⁵Lumigtas ka na parang usa sa kamay ng mangangaso, At parang ibon sa kamay ng mamimitag.

⁶ Pumaroon ka sa langgam, ikaw na tamad; Masdan mo ang kaniyang mga lakad at magpakapantas ka:

⁷Na bagaman walang pangulo, Tagapamahala, o pinuno,

⁸ Naghahanda ng kaniyang pagkain sa taginit, At pinipisan ang kaniyang pagkain sa pagaani.

⁹Hanggang kailan matutulog ka, Oh tamad? Kailan ka babangon sa iyong pagkakatulog?

¹⁰Kaunti pang pagkakatulog, kaunti pang pagkaidlip, Kaunti pang paghahalukipkip ng mga kamay upang matulog:

¹¹Sa gayo'y ang iyong karalitaan ay darating na parang magnanakaw, At ang iyong kasalatan na parang lalaking may sandata.

¹²Taong walang kabuluhan, taong masama, Ay siya na lumalakad na may masamang bibig;

¹³ Na kumikindat ng kaniyang mga mata, na nagsasalita ng kaniyang mga paa, Na nagsasalita ng kaniyang mga daliri;

¹⁴Pagdaraya ay nasa kaniyang puso, siya'y laging kumakatha ng kasamaan; Siya'y naghahasik ng pagtatalo.

¹⁵Kaya't darating na bigla ang kaniyang kasakunaan; Sa kabiglaanan ay mababasag siya, at walang kagamutan.

¹⁶May anim na bagay na ipinagtatanim ng Panginoon; Oo, pito na mga kasuklamsuklam sa kaniya:

¹⁷ Mga palalong mata, sinungaling na dila, At mga kamay na nagbububo ng walang salang dugo;

¹⁸ Puso na kumakatha ng mga masamang akala, Mga paa na matulin sa pagtakbo sa kasamaan;

¹⁹ Sinungaling na saksi na nagsasalita ng kabulaanan, At ang naghahasik ng pagtatalo sa gitna ng magkakapatid.

²⁰Anak ko, ingatan mo ang utos ng iyong ama, At huwag mong kalimutan ang kautusan ng iyong ina:

²¹ Ikintal mong lagi sa iyong puso, Itali mo sa iyong leeg.

²²Pagka ikaw ay lumalakad, papatnubay sa iyo; Pagka ikaw ay natutulog, babantay sa iyo; At pagka ikaw ay gumigising, makikipagusap sa iyo.

²³ Sapagka't ang utos ay tanglaw; at ang kautusan ay liwanag; At ang mga saway na turo ay daan ng buhay:

²⁴ Upang ingatan ka sa masamang babae, Sa tabil ng dila ng di kilala.

²⁵ Huwag mong pitahin ang kaniyang kagandahan sa iyong puso; At huwag ka mang hulihin niya ng kaniyang mga talukap-mata.

²⁶Sapagka't dahil sa isang masamang babae ay walang naiiwan sa lalake kundi isang putol na tinapay: At hinuhuli ng mangangalunya ang mahalagang buhay.

²⁷Makakukuha ba ng apoy ang tao sa kaniyang sinapupunan, At hindi masusunog ang kaniyang mga suot?

²⁸O makalalakad ba ang sinoman sa mga mainit na baga, At ang kaniyang mga paa ay hindi mapapaso?

²⁹Gayon ang sumisiping sa asawa ng kaniyang kapuwa; Sinomang humipo ay hindi maaaring di parusahan.

³⁰Hindi hinahamak ng mga tao ang magnanakaw kung siya'y nagnanakaw, Upang busugin siya pagka siya'y gutom:

³¹Nguni't kung siya'y masumpungan, isasauli niyang makapito; Kaniyang ibibigay ang lahat na laman ng kaniyang bahay.

³²Siyang nagkakamit ng pangangalunya sa isang babae ay walang bait: Ang gumagawa niyaon ay nagpapahamak sa kaniyang sariling kaluluwa.

³³Mga sugat at kasiraang puri ang tatamuhin niya; At ang kaniyang kapintasan ay hindi mapapawi.

³⁴Sapagka't ang paninibugho ay pagiinit ng tao; At hindi siya magpapatawad sa kaarawan ng panghihiganti.

³⁵Hindi niya pakukundanganan ang anomang tubos; Ni magpapahinga man siyang tuwa, bagaman ikaw ay magbigay ng maraming suhol.