Read Ang Biblia, 1978 Mga Kawikaan 7 Bible Online

Mga Kawikaan 7 - Ang Biblia, 1978 bible

Mga Kawikaan 7

¹ Anak ko ingatan mo ang aking mga salita, At impukin mo sa iyo ang aking mga utos.

² Ingatan mo ang aking mga utos at mabuhay ka; At ang aking kautusan na parang itim ng iyong mata.

³ Itali mo sa iyong mga daliri; Ikintal mo sa iyong puso.

⁴Sabihin mo sa karunungan, Ikaw ay aking kapatid na babae; At tawagin mong iyong kamaganak na babae ang unawa:

⁵ Upang kanilang maingatan ka sa babaing masama; Sa babaing di kilala na nagtatabil ng kaniyang mga salita.

⁶Sapagka't sa dungawan ng aking bahay Tumitingin ako sa aking solihia;

⁷At ako'y tumingin sa mga musmos, Ako'y nagmasid sa mga may kabataan, Sa may kabataang walang bait,

⁸Na dumaraan sa lansangan na malapit sa kaniyang sulok, At siya'y yumaon sa daan na patungo sa kaniyang bahay;

⁹[1]Sa pagtatakip silim, sa kinagabihan ng araw, Sa kalahatian ng gabi, at sa kadiliman.

¹⁰At, narito, doo'y nasalubong niya ang isang babae Na nakagayak ng tila isang patutot, at tuso sa puso.

¹¹ Siya'y madaldal at matigas ang ulo; Ang kaniyang mga paa ay hindi nagsisitahan sa kaniyang bahay:

¹²Ngayo'y nasa mga lansangan siya, mamaya'y nasa mga luwal na dako siya, At nagaabang sa bawa't sulok,

¹³Sa gayo'y hinahawakan niya siya at hinahagkan siya, At may mukhang walang hiya na nagsasabi siya sa kaniya:

¹⁴Mga hain na mga handog tungkol sa kapayapaan ay sa akin; Sa araw na ito ay tinupad ko ang aking mga panata.

¹⁵Kaya't lumabas ako upang salubungin ka, Hinanap kong masikap ang iyong mukha, at nasumpungan kita.

¹⁶Aking inilatag ang aking higaan na may mga coltsong may burda, Na yari sa guhitguhit na kayong lana sa Egipto.

¹⁷At aking pinabanguhan ang aking higaan Ng mira, mga oleo, at sinamomo.

¹⁸Parito ka, tayo'y magpakasiya sa pagsisintahan hanggang sa kinaumagahan; Magpakasaya tayo sa mga pagsisintahan.

¹⁹Sapagka't ang lalake ay wala sa bahay, Siya'y naglakbay sa malayo

²⁰Siya'y nagdala ng supot ng salapi; Siya'y uuwi sa bahay sa kabilugan ng buwan.

²¹Kaniyang pinasusuko siya ng karamihan ng kaniyang mga matamis na salita, Hinihila niya siya ng katabilan ng kaniyang mga labi.

²²Pagdaka ay sumusunod siya sa kaniya, Gaya ng toro na naparoroon sa patayan, O gaya ng sa mga tanikala sa sawayan sa mangmang;

²³Hanggang sa lagpasan ng isang palaso ang kaniyang atay; Gaya ng ibong nagmamadali sa bitag, At hindi nakakaalam na yao'y sa kaniyang buhay.

²⁴Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako, At makinig kayo ng mga salita ng aking bibig.

²⁵Huwag humilig ang iyong puso sa kaniyang mga lakad, Huwag kang lumiko sa kaniyang mga landas.

²⁶Sapagka't kaniyang inihiga ang maraming may sugat: Oo, lahat niyang pinatay ay isang makapangyarihang hukbo.

²⁷Ang kaniyang bahay ay daang patungo sa Sheol. Pababa sa mga silid ng kamatayan.