Read Ang Biblia, 1978 Mga Kawikaan 8 Bible Online

Mga Kawikaan 8 - Ang Biblia, 1978 bible

Mga Kawikaan 8

¹Hindi ba umiiyak ang karunungan, At inilalabas ng unawa ang kaniyang tinig?

²Sa taluktok ng mga mataas na dako sa tabi ng daan, Sa mga salubungang landas, siya'y tumatayo;

³Sa tabi ng mga pintuang-bayan sa pasukan ng bayan, Sa pasukan sa mga pintuan siya'y humihiyaw ng malakas:

⁴Sa inyo, Oh mga lalake, ako'y tumatawag; At ang aking tinig ay sa mga anak ng mga tao.

⁵Oh kayong mga musmos, magsiunawa kayo ng katalinuhan; At, kayong mga mangmang, makaunawa kayo sa puso.

⁶Kayo'y mangakinig, sapagka't magsasalita ako ng mga marilag na bagay; At ang buka ng aking mga labi ay magiging mga matuwid na bagay,

⁷Sapagka't ang aking bibig ay sasambit ng katotohanan; At kasamaan ay karumaldumal sa aking mga labi.

⁸Lahat ng mga salita ng aking bibig ay sa katuwiran; Walang bagay na liko o suwail sa kanila.

⁹ Pawang malilinaw sa kaniya na nakakaunawa, At matuwid sa kanila na nangakakasumpong ng kaalaman.

¹⁰Tanggapin mo ang aking turo at huwag pilak; At ang kaalaman na higit kay sa dalisay na ginto.

¹¹ Sapagka't ang karunungan ay maigi kay sa mga rubi; At lahat ng mga bagay na mananasa ay hindi maitutulad sa kaniya.

¹²Akong karunungan ay tumatahan sa kabaitan, At aking nasusumpungan ang kaalaman at gunita.

¹³ Ang pagkatakot sa Panginoon ay ipagtanim ang kasamaan; Kapalaluan, at kahambugan at masamang lakad, At ang masamang bibig ay aking ipinagtatanim.

¹⁴Payo ay akin at magaling na kaalaman: Ako'y kaunawaan; ako'y may kapangyarihan,

¹⁵ Sa pamamagitan ko ay naghahari ang mga hari, At nagpapasiya ng kaganapan ang mga pangulo.

¹⁶Sa pamamagitan ko ay nagpupuno ang mga pangulo, At ang mga mahal na tao, sa makatuwid baga'y lahat ng mga hukom sa lupa.

¹⁷ Aking iniibig sila na nagsisiibig sa akin; At yaong nagsisihanap na masikap sa akin ay masusumpungan ako.

¹⁸ Mga kayamanan at karangalan ay nasa akin; Oo, lumalaging mga kayamanan at katuwiran.

¹⁹Ang bunga ko ay maigi kay sa ginto, oo, kay sa dalisay na ginto; At ang pakinabang sa akin kay sa piling pilak.

²⁰Ako'y lumalakad sa daan ng katuwiran, Sa gitna ng mga landas ng kahatulan:

²¹Upang aking papagmanahin ng pagaari yaong nagsisiibig sa akin, At upang aking mapuno ang kanilang ingatang-yaman.

²²Inari ako ng Panginoon sa pasimula ng kaniyang lakad, Bago pinasimulan ang kaniyang mga gawa ng una.

²³ Ako'y nalagay mula noong araw mula ng walang pasimula, Bago nalikha ang lupa.

²⁴ Ako'y nailabas ng wala pang mga kalaliman; Nang wala pang mga bukal na sagana ng tubig.

²⁵ Bago ang mga bundok ay nalagay, Bago ang mga burol ay ako'y nailabas:

²⁶Samantalang hindi pa niya nililikha ang lupa, ni ang mga parang man, Ni ang pasimula man ng alabok ng sanglibutan.

²⁷Nang kaniyang itatag ang langit nandoon ako: Nang siya'y maglagay ng balantok sa balat ng kalaliman:

²⁸Nang kaniyang pagtibayin ang langit sa itaas: Nang maging matibay ang mga bukal ng kalaliman:

²⁹ Nang bigyan niya ang dagat ng kaniyang hangganan, Upang huwag salangsangin ng tubig ang kaniyang utos: Nang kaniyang iayos ang mga patibayan ng lupa:

³⁰ Nasa siping nga niya ako na gaya ng matalinong manggagawa: At ako ang kaniyang ligaya sa araw-araw, Na nagagalak na lagi sa harap niya;

³¹Na nagagalak sa kaniyang tinatahanang lupa; At ang aking kaaliwan ay sa mga anak ng mga tao.

³²Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako: Sapagka't mapalad ang nangagiingat ng aking mga daan.

³³Mangakinig kayo ng turo, at kayo'y magpakapantas, At huwag ninyong tanggihan.

³⁴ Mapalad ang tao na nakikinig sa akin, Na nagbabantay araw-araw sa aking mga pintuang-bayan, Na naghihintay sa mga haligi ng aking mga pintuan.

³⁵Sapagka't sinomang nakakasumpong sa akin, ay nakakasumpong ng buhay. At magtatamo ng lingap ng Panginoon.

³⁶Nguni`t siyang nagkakasala laban sa akin ay nagliligaw ng kaniyang sariling kaluluwa; Silang lahat na nangagtatanim sa akin ay nagsisiibig ng kamatayan.