Read Ang Biblia, 2001 Job 14 Bible Online

Job 14 - Ang Biblia, 2001 bible

Job 14

¹“Ang tao, na ipinanganak ng babae ay may kaunting araw, at punô ng kaguluhan.

²Siya'y umuusbong na gaya ng bulaklak, at nalalanta; siya'y nawawalang gaya ng anino, at hindi namamalagi.

³At iyo bang iminumulat ang iyong mga mata sa isang gaya nito, at dinadala siya sa kahatulan na kasama mo?

⁴Sinong makakakuha ng malinis na bagay mula sa marumi? Walang sinuman.

⁵Yamang ang kanyang mga araw ay itinakda na, at ang bilang ng kanyang mga buwan ay nasa iyo, at iyong itinalaga ang kanyang mga hangganan upang huwag siyang makaraan;

⁶ilayo mo sa kanya ang iyong paningin, at ikaw ay huminto, upang siya'y masiyahan sa kanyang araw tulad ng isang taong upahan.

⁷“Sapagkat may pag-asa sa isang punungkahoy, na kung ito'y putulin ay muling sisibol, at ang sariwang sanga niyon ay hindi hihinto.

⁸Bagaman ang kanyang ugat ay tumanda sa lupa, at ang tuod niyon ay mamatay sa lupa;

⁹gayunma'y sa pamamagitan ng amoy ng tubig ay sisibol iyon, at magsasanga na gaya ng batang halaman.

¹⁰Ngunit ang tao ay namamatay at ibinabaon; ang tao ay nalalagutan ng hininga, at saan siya naroon?

¹¹Kung paanong ang tubig ay lumalabas sa dagat, at ang ilog ay humuhupa at natutuyo;

¹²gayon ang tao ay humihiga at hindi na bumabangon; hanggang sa ang langit ay mawala, siya'y hindi na muling magigising, ni mapupukaw man sa kanilang pagkakatulog.

¹³O sa Sheol ay ikubli mo ako nawa, itago mo ako hanggang sa ang iyong poot ay mawala, takdaan mo nawa ako ng takdang panahon, at ako'y iyong alalahanin!

¹⁴Kung ang isang tao ay mamatay, mabubuhay pa ba siya? Lahat ng araw ng aking pagpupunyagi ay ipaghihintay ko, hanggang sa dumating ang pagbabago ko.

¹⁵Ikaw ay tatawag, at ako'y sasagot sa iyo; iyong nanasain ang gawa ng mga kamay mo.

¹⁶Kung magkagayo'y bibilangin mo ang aking mga hakbang, at hindi mo babantayan ang aking kasalanan.

¹⁷Ang aking pagsalangsang ay itatago sa isang lalagyan, at iyong tatakpan ang aking kasamaan.

¹⁸“Ngunit ang bundok ay natitibag at nawawala, at ang bato ay inalis sa kinaroroonan niyon;

¹⁹inaagnas ng tubig ang mga bato; tinatangay ng mga baha niyon ang alabok ng lupa; sa gayon mo winasak ang pag-asa ng tao.

²⁰Ikaw ay nananaig kailanman laban sa kanya, at siya'y pumapanaw; iyong binabago ang kanyang mukha, at iyong pinalayas siya.

²¹Ang kanyang mga anak ay nagkaroon ng karangalan, at hindi niya nalalaman; sila'y ibinababa, ngunit hindi niya iyon nahahalata.

²²Ngunit ang sakit lamang ng kanyang katawan ay nagbibigay ng sakit sa kanya, at nagluluksa lamang siya para sa kanyang sarili!”